قدرت بدنی، مقاومت بدن و مبارزه با بیماری‌ها، ارتباط مستقیم با ورزش دارد، مقاومت انسان‌ها در برابر ویروس‌های کشنده‌ی مثل کرونا به سادگی به دست نمی‌آید و هر کسی اگر خواهان بدن مقاوم در برابر بیماری‌ها است، باید زمینه‌ی آن را در یک دوره‌ی طولانی فراهم کرده باشد و این شدنی نیست مگر آن که مدت‌های طولانی ورزش کند تا بدن قوی داشته باشد. ورزش در این مواقع است که ارزش بیشتری می‌یابد و به ما می‌گوید که اگر به دنبال زندگی و سرزندگی استید، باید ورزش کنید تا بدن قوی و مقاوم در برابر ویروس‌ها و امراض داشته باشید؛ اما با تأسف، این روزها دروازه‌ی ورزش‌گاه‌ها نیز بسته است و تمام رقابت‌های ورزشی که ضمن آوردن نشاط و سلامتی به جامعه، به یک سرگرمی جدی و البته تجارت و کار نیز بدل شده، همه تعطیل است و این می‌تواند یک خلأ بزرگ برای مردم و به خصوص جوانان باشد. امروز در سالن‌های ورزشی و ورزش‌گاه‌های افغانستان نیز پرنده پر نمی‌زند و طبق دستورالعمل حکومت، باید تمام اماکن و رقابت‌های ورزشی، تعطیل باشند.
تماشای ورزش‌گاه‌های بدون ورزشکار و تماشاگر، این روزها دلهره و ترس از کرونا را بیشتر می‌کند و شرایط غم‌انگیزی را بر بزرگ‌ترین دلیل نشاط و زندگی در دنیا حاکم کرده است. در دنیا نیز شرایط ورزش همین‌گونه است و در چند روز گذشته، تمام کشورهای صاحب ورزش به خصوص فوتبال یکی پشت سر هم، رقابت‌های ورزشی را تعطیل کردند. تمام لیگ‌های معتبر فوتبال اروپا مثل لیگ قهرمانان، لیگ اروپا، لالیگا، لیگ پرتگال، کالچیو، لیگ برتر، بوندس لیگا، لیگ فرانسه، لیگ‌های دیگر به جز فوتبال نیز زیر تأثیر کرونا تعطیل شده اند و دل‌خوشی که علاقه‌مندان فوتبال در اوایل هفته (روزهای شنبه و یک‌شنبه) و هم‌چنین اواخر هفته (سه‌شنبه و چهار‌شنبه) داشتند، از دست رفته است. علاقه‌مندان به ورزش این روزها شرایط عجیبی را تجربه می‌کنند و نمی‌دانند که در روزهای در خانه ماندن، چگونه اوقات فراغت شان را پر کنند. در کشوری مثل افغانستان که زمینه‌ی تفریح و گذران مثبت اوقات فراغت وجود ندارد و با توجه به عدم فرهنگ مطالعه و لذت بردن از هنر، در قرنطین خانگی بودن، بسیار سخت شده است.
ورزش‌کاران زیادی در اروپا و جهان تا حالا به کرونا مبتلا شده اند و تا کنون کسی به این دلیل از دست نرفته است. هنرمندان بزرگی مثل «تام هنکس» نیز به کرونا مبتلا شده اند و این نشان از یک بحران همه‌گیر و جهانی دارد که هنوز در افغانستان مردم به آن می‌خندند.
مسأله‌ی جالب دیگر در ورزش، حق خرید تماشای رقابت‌های ورزشی است که ابر رسانه‌ها به مردم فروخته اند و مشخص نیست که با لغو شدن رقابت‌های ورزشی، آیا پول مردم به آن‌ها بر گردانده خواهد شد یا خیر؟ سؤال دیگر این است که اگر اپیدمی کرونا برای مدت طولانی، هم‌چنان وجود داشته باشد، تکلیف برگزاری تورنمنت‌های ورزشی و حتا بازی‌های المپیک چه خواهد شد؟
آیا بازی لیورپول و اتلتیکومادرید، آخرین دیدار دارای تماشاچی امسال در لیگ قهرمانان خواهد بود، یا دنیا می‌تواند از پس کرونا برآمده و دوباره همه چیز به وضعیت عادی باز خواهد گشت؟
تکلیف قهرمان لیگ‌ها چه می‌شود؟ اگر بازی‌ها کاملا تعطیل شود، چه تیم‌های می‌توانند در لیگ‌ها جام قهرمانی را بالای سر ببرند؟ در لیگ برتر انگلستان که تکلیف تا اندازه‌ی مشخص است و اگر جام امسال را به لیورپول بدهند، شاید دیگران معترض نباشند؛ اما در لالیگا که فاصله‌ی تیم‌های اول و دوم تنها ۲ امتیاز است، چه خواهد شد؟
در بوندس لیگا، سری ا و … چه؟ آیا رقابت‌های یورو ۲۰۲۰ که پس از جام جهانی، جذاب ترین رقابت‌های ملی فوتبال در دنیا است، برگزار خواهد شد؟ کوپا امریکا چه می‌شود که قرار بود، تابستان امسال در کشورهای ارجنتین و کلمبیا برگزار شود.
کرونا حتا تولید کنندگان لوازم ورزشی را نیز صدمه زده است و ارزش سهام کمپنی امریکایی «نایکی» در دو هفته‌ی اخیر سقوط آزاد داشته و ۲۶٫۵ درصد کم شده است. ارزش سهام «آدیداس»، رقیب نایکی نیز از ابتدای امسال تا امروز ۴۰ درصد کاهش یافته است. به هر حال، بهترین زمان برای درک ارزش داشته‌ها دوره‌ی است که شما آن‌ها را نداشته باشید و امروز علاقه‌مندان به ورزش می‌فهمند که چه چیز مهمی را از دست داده اند که نه می‌توانند دلشان به تماشای رقابت‌های جذاب ورزشی خوش باشد و نه می‌توانند به اماکن ورزشی رفته و خستگی تمام زندگی را از تن شان بیرون کنند. این دقیقا مثل زمانی است که از افغانستان بیرون بروید و به ارزش صلح، آرامش و پیشرفت فکر کنید.
