تمایل به برقراری رابطه‌ی جنسی طولانی‌تر میان زوج‌ها، از دیر زمانی به این سو، رایج بوده و این موضوع بر هیچ کسی پوشیده نیست؛ اما مشکلات جنسی فراوانی مانند انزال زودهنگام، بی‌میلی به ایجاد رابطه و یا نعوذ دیرهنگام از مشکلاتی به شمار می‌رود که علم و طب برای یافتن راه حل آن دست به کار شده و نتایج خوبی هم گرفته است. امروزه محصولات زناشویی و داروهای تقویت جنسی، دیگر موضوع پوشیده‌ای نیست و بیشتر زوج‌ها یا از آن استفاده کرده یا در مورد آن چیزهایی شنیده اند.
استفاده از محصولات زناشویی و داروهای تقویت جنسی برای آن است که زوج‌ها رابطه‌ی جنسی موفقی داشته و از آن راضی باشند؛ اما انزال زودهنگام در مردان یا بی‌میلی در یکی از زوج‌ها باعث تلخ شدن آن شده و بر خلاف آن‌چه اغلب ممکن است تصور شود، رابطه‌ی جنسی به هیچ وجه رضایت‌بخش نباشد. این نارضایتی یا ناکامی، تأثیرات بدی روی روابط غیرجنسی زوج‌ها نیز می‌گذارد.
مشکلات جنسی در میان زوج‌های زیادی وجود دارد؛ اما دلیل این که به چنین مشکلاتی پرداخته نمی‌شود، تابوهای اجتماعی، محافظه‌کاری و ننگ دانستن مشکلات جنسی در میان مردم است. بیماری جنسی ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد؛ اما بنا به دلیلی که گفته شد، خیلی از این بیماران، از مراجعه به مراکز درمانی خودداری می‌کنند. ناتوانی جنسی و یا بی‌میلی به انجام رابطه، می‌تواند ناشی از مشکلات جسمی و روحی یک فرد باشد. به هر حال علم توانسته است برای درمان این مشکلات راه‌های حلی پیدا کند.
کشورهای توسعه‌یافته‌ی دنیا توانسته اند به طور بهتری به این مشکل رسیدگی کنند و مراکز درمانی مجهزی برای مشکلات جنسی بسازند. محصولات زناشویی و داروهایی که برای حل این مشکل ساخته میشوند، از کیفیت بسیار بالایی در این کشورها برخوردارند؛ اما بحث مشکلات جنسی در میان زوج‌های افغان، جدید است و به همین دلیل نمی‌توان انتظار داشت که به مانند کشورهای توسعه‌یافته، داروهای با کیفیت در این زمینه داشته باشیم و راحت در این مورد حرف بزنیم.
به دلایل مختلفی چون نو بودن، تابو محسوب شدن و دست‌رسی محدود، داروها و محصولات زناشویی، بسیار ابتدایی و اکثرا برای مردان است. ویاگرا که نام اصلی آن «سیلدنافیل» است، از آن دسته داروهای پرفروش و محبوب میان مردم افغانستان به شمار می‌رود. ویاگرا را می‌توان در جاهای زیادی مانند فروشگاههای آنلاین، داروخانه‌ها یا حتا خیابان‌های اصلی شهر پیدا کرد. بازار پرجمعیت پل‌خشتی در شهر کابل، یکی از جاهایی است که دست‌فروشان که برخی از آنان کودک استند، بسته‌های تابلت ویاگرا را روی سبد‌ها گذاشته و به فروش می‌رسانند.
پشتِ بسته‌های تابلت ویاگرا، عکس‌های نیمه‌برهنه‌ی زنان و مردان به چشم می‌خورد و همین امر توجه بسیاری از عابران را به خود جلب میکند. هر از گاهی مردان جوان و مسن به فروشندگان نزدیک میشوند و با زیر نظر گرفتن اطراف شان، سریع و مخفیانه ویاگرا می‌خرند. فروشندگان هم به دلیل این که قانونا اجازه‌ی فروش چنین داروهایی را در سطح خیابان ندارند، حاضر به گفت‌وگو نمی‌شوند؛ اما برخی از آنان در طول روز، بیش از ۱۵۰ بسته از آن را به فروش می‌رسانند. معمولا قیمت هر بسته ۱۰۰-۲۰۰ افغانی است که برای مشتری‌ها مناسب است و آن‌ها حاضرند برای داشتن یک رابطه‌ی جنسی موفق‌تر و طولانی‌تر، مشتاقانه این بها را بپردازند.
به غیر از خیابان‌ها، ویاگرا در بیشتر داروخانه‌های شهر و تمامی فروشگاههای آنلاینی که این روزها بازار بسیار گرمی دارند، پیدا می‌شود. داروفروشان در داروخانه‌ها معمولا این داروها را بدون نسخهی پزشک به فروش می‌رسانند.
بشیر سروری از مسؤولان وزارت صحت عامه‌ی افغانستان، می‌گوید که خرید و فروش این داروها به صورت قانونی مجاز است؛ چون برای رفع مشکلات و بیماری‌های یک فرد استفاده می‌شود؛ اما تأکید میکند که فروش چنین داروها بدون نسخه و راهنمایی‌های پزشکان، غیر قانونی است. با این وجود، با فروش بدون نسخهی داروهای تقویت جنسی، هیچ محدودیتی بر خریداران وضع نشده و چنین داروهایی که گاهی خطرهای فراوانی برای سلامت بدن دارد، در دست‌رس بیشتر دسته‌های سنی و به ویژه نوجوانان هم قرار می‌گیرد.
یکی از داروفروشانی که نخواست نامی از او برده شود، به روزنامه‌ی صبح کابل گفت: «داروهای تقویت جنسی انواع و نام‌های گوناگونی دارند. نام یکی از قابل دست‌رس‌ترین آن‌ها «راکت» است که بدون نسخه و مشوره با پزشک فروخته می‌شود. استفاده‌ی نادرست و بی‌رویه از تابلت «راکت» می‌تواند باعث ایست قلبی و سرانجام منجر به مرگ فرد شود.» از او در مورد کیفیت این داروها و قابل اطمینان بودن آن‌ها پرسیدیم. او با جدیت ویژه‌ای در جواب گفت: «واضح است اگر پول خوبی بدهی، داروی بهتری می‌خری اگر پولت کم باشد، دارویت هم بی‌کیفیت است.» احمد (نام مستعار) در گذشته برای یک داروخانه کار می‌کرده و مردم زیادی برای خرید داروهای تقویت جنسی به او مراجعه می‌کردند. احمد از تجربیات خودش در مورد فروش داروهای تقویت جنسی در داروخانه‌ها گفت: «ما داروهای تقویت جنسی را نظر به سن و سال و قوی یا ضعیف بودن جسم خریدار می‌فروختیم. به لحاظ قانونی اجازه‌ی فروش آن بدون نسخهی پزشک وجود ندارد؛ اما افغانستان یک استثناست. استفاده از داروهای تقویت جنسی برای افراد زیر ۲۵ سال یا چنان‌چه پزشکان می‌گویند حتا برای افراد زیر سی سال، خطرهای فراوانی دارد.» احمد در رابطه به این که این داروها از چه کشورهایی وارد افغانستان میشوند، گفت: «بیشتر این داروها از کشورهایی مانند هند، تایلند و آلمان به افغانستان می‌آیند.»
فروشگاههای پنهان
چند سالی از ایجاد فروشگاههای آنلاین در افغانستان می‌گذرد. شما با دنبال کردن صفحات آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی به ویژه فیس‌بوک، می‌توانید جنس مورد نظر را درب منزل تان تحویل بگیرید. این روزها همه چیز در این فروشگاه‌ها یافت می‌شود؛ از وسایل مورد نیاز در آشپزخانه گرفته تا عطر و کفش و پیراهن. در این میان اما، برخی از فروشندگان آنلاین، در جایی از این دنیای مجازی، محصولات زناشویی و داروهای تقویت جنسی را تبلیغ می‌کنند و در آخر مطلب شان می‌نویسند که تنها کاری که برای تهیه‌ی این محصولات باید انجام بدهید، تماس گرفتن به شماره‌ی *******۰۷ و ثبت سفارش است.
سود فروشگاههای آنلاین کم نیست. وقتی جنسی را به صورت آنلاین سفارش می‌دهید، نمی‌توانید سر قیمت آن چانه بزنید؛ اما نکته‌ی مثبتش این است که آن را بدون رفتن به دکان یا بازار دریافت می‌کنید. فروشگاههای آنلاین در بیشتر موارد جنس‌های شان را دو یا سه برابر قیمت اصلی می‌فروشند و از این بابت سود کلانی به آن‌ها می‌رسد. چند سالی از صفحات اسپانسرشده‌ی فروشگاههای آنلاین که محصولات زناشویی می‌فروشند، می‌گذرد. هرچند همان گونه که گفتیم، محصولات زناشویی و استفاده از داروهای تقویت جنسی هنوز هم پرسمانی فراگیر در کشور محسوب نمی‌شود و خیلی‌ها آن را تابو می‌دانند؛ اما با آن هم، خریداران در بخش دیدگاه مطلب اسپانسرشده‌ی آن فروشگاه آنلاین، در مورد قیمت آن محصول، کیفیت یا این که این فروشگاه در شهر آن‌ها نمایندگی دارد یا نه، می‌پرسند؛ برخی هم برای اطلاع‌رسانی به دوستان نیازمند شان، آن‌ها را در زیر آن مطلب «منشن» یا «تگ» می‌کنند.
ما اخیرا با یکی از این فروشگاههای آنلاین که وب‌سایت هم دارد، صحبت کردیم. آن طرف خط، مرد جوانی که خود را کارمند آن فروشگاه معرفی می‌کرد، به سؤال‌های ما پاسخ می‌داد. او که در صحبت‌هایش بسیار مضطرب به نظر می‌رسید، گفت: «ما برای فروش این محصولات، هیچ مجوز قانونی نداریم. محصولات ما ویژه‌ی مردان است و از چین وارد می‌کنیم.» زمانی که از او در مورد نحوه‌ی وارد کردن این محصولات پرسیدم، با دستپاچگی گفت: «من فقط یک کارمندم و چیز زیادی نمی‌دانم. رییس ما در هرات است. او محصولات را وارد میکند و ما می‌فروشیم. قیمت هر محصول هم توسط خودِ رییس تعیین می‌شود.»
فروش محصولات زناشویی در دیگر کشورها، در صورت داشتن مجوز قانونی از سوی مراجع مربوط، مجاز است و هر کسی می‌تواند به راحتی به فروشندگان آن مراجعه کند؛ اما به جرأت می‌توان گفت که بسیاری از فروشگاههای آنلاینِ محصولات زناشویی و داروهای تقویت جنسی در افغانستان، مجوز رسمی برای فروش چنین محصولاتی ندارند و از این رو، واقعا مشخص نیست که سطح کیفیت این محصولات چگونه است و قیمت آن را چه کسی کنترل میکند.
استفاده از داروها و محصولات زناشویی خالی از خطر نیست
ساده‌لوحانه است که فکر کنیم محصولات زناشویی و داروهای تقویت جنسی، هیچ خطری برای سلامت بدن ندارد. کار اصلی داروهای تقویت جنسی برای مردان، افزایش جریان خون در آلت تناسلی آن‌ها است. خون بیشتر مساوی با عمل‌کرد بهتر در رابطه‌ی جنسی است؛ اما هیچ‌کدام از آن‌ها بی‌ضرر نیست. سردرد، بدن‌درد، مشکلات گوراشی، سرگیجه، کاهش بینایی و آب‌ریزش بینی، از عوارض جانبی و خطرهای شایع استفاده از چنین داروها است. مهم‌ترین چیزی که خریدار و فروشنده در هنگام خرید محصولات زناشویی به صورت آنلاین یا حضوری به آن توجه نمی‌کنند، در نظر گرفتن نوعِ ناتوانی یا مشکل جنسی است. خریدار بدون این که دیگر بیماری‌هایش را مد نظر گرفته و در تناسب با آن دست به خرید محصول بزند، جنس مورد نظرش را می‌خرد و برای فروشنده هم سلامت جان خریدار از کم‌ترین دغدغه‌ها است.
افرادی که بیماری‌های قلبی دارند، نباید بدون نسخه و مشوره با پزشک متخصص، اقدام به خرید داروهای تقویت جنسی کنند؛ زیرا این داروها جریان خون در بدن را بلند برده و ممکن است باعث ایست قلبی و مرگ فرد شود. از سوی دیگر استفاده از این داروها برای افرادی که مشکلات بینایی زیادی دارند، هرگز توصیه نمی‌شود؛ چون استفاده از آن، ممکن است منجر به کوری افراد شود.
«العربیه» در ۳ سرطان ۱۳۹۸ نوشت که وزارت صحت عامه فرمان جمع‌آوری داروهای تقویت جنسی را در سراسر کشور صادر کرده است. این خبرگزاری به نقل از داکتر فیروزالدین فیروز، وزیر صحت عامه‌ی افغانستان نوشت: « دیده می‌شود که محصولات مختلف دوایی تحت نام ادویه‌ی تقویه جنسی، ادویه لاغرکننده، چاق‌کننده و غیره که به شکل غیرقانونی وارد می‌شود، توسط افراد غیرمسلکی و غیرمسؤول در روی بازار و دست‌فروشان دوره‌گرد، به فروش می‌رسند. از آن‌جایی که این ادویه فوق‌العاده خطرناک اند و افراد ناآگاه و ساده‌لوح شکار این دست‌فروشان میشوند، ایجاب میکند تا با راه‌اندازی یک کمپاین سرتاسری در مرکز و ولایات، هم به مردم آگاهی داده شود تا از اضرار خطرناک این محصولات واقف شوند و هم به شکل سرتاسری این ادویه جمع‌آوری و هدر داده شود.»
با این وجود، خرید خودسرانه و بدون نسخهی محصولات زناشویی و داروهای جنسی، نه تنها ممکن است کمکی به بیماران جنسی نکند؛ بلکه می‌تواند تا مرز مرگ برای استفاده‌کنندگان آن خطر داشته باشد. قانونی شدن فروش این محصولات و وادارکردن فروشندگان آن به گرفتن مجوز، می‌تواند از کمی و کاستی‌های فراوان این روند در افغانستان بکاهد؛ اما ظاهرا نه فروشندگان غیرقانونی این محصولات مورد پی‌گرد قرار می‌گیرند و نه توجه کافی‌ای به این موضوع صورت می‌گیرد.
