اخیرا عکسی در صفحات مجازی دست‌به‌دست می‌شود که در آن زنان غوری را در حالی که برای حمایت از نیروهای ملی علیه طالبان، سلاح برداشته اند، نشان می‌دهد. این زنان با شعار «اجازه نمی‌دهیم دوره‌ی سیاه و تاریک طالبان دوباره تکرار شود»، با سلاح دست‌داشته‌ی‌شان به خیابان ریخته اند. این حرکت زنان غوری، واکنش‌های زیادی را در شبکه‌های مجازی به هم‌راه داشته است.
عبدالظاهر فیض‌زاده، والی غور، می‌گوید که زنان غور با برداشتن سلاح علیه طالبان، نمی‌گذارند تاریخ «ذلت»، «شلاق» و «ظلم» تکرار شود. «آن‌ها، نشان داده اند که مردم افغانستان بدون حضور خارجی‌ها، می‌توانند کشورشان را اداره کنند.»
زنان غور در حالی علیه طالبان سلاح برداشته اند که ناامنی و خشونت طالبان در این ولایت نیز بالا گرفته است. تا اکنون چهار ولسوالی این ولایت به دست جنگ‌جویان طالب افتاده است. عبدالحی تابش، فعال مدنی از غور، با استقبال از این حرکت زنان، در برگه‌ی فیسبوکش، نگاشته است: «این که زنان علیه دشمن جنگ‌ابزار بر می‌دارند و به دوره‌ی تاریک طالبانی نه می‌گویند، بیان‌گر تعقل و تفکر ایشان است.» به باور تابش، زنان از بدو پیدایش اسلام تا هنوز در کنار مردان جنگیده اند. او، می‌گوید که زنان شجاع و قهرمان، باید با مردان شجاع و قهرمان هم‌سو باشند.
در سوی دیگر اما؛ برخی با «نمایشی»خواندن این کار زنان، گفته اند که اعمالی از این دست راه به جایی نمی‌برد. سرور سهیل، یکی از کاربران فیسبوک، در پای پست عبدالظاهر فیض‌زاده، نوشته است: «با حلوا حلوا [گفتن] دهن شیرین نمی‌شود.» به گفته‌ی سهیل، زمانی که والی غور با تمام تجهیزاتی که در دست داشت، نتوانست جلو سقوط ولسوالی‌های غور را بگیرد، با چند عکس از زنان سلاح به دست، قرار نیست امنیت تأمین شود. به باور او، یکی از نشانه‌های نظام فاسد، این است که برای باقی‌ماندن به کرسی قدرت، از مردم استفاده‌ی ابزاری کند؛ کاری که آقای فیض‌زاده با کشاندن زنان به کوچه‌ها انجام داده است.
مختار وفایی، خبرنگار، در برگه‌ی فیسبوکش، نوشته است که والی غور به شماری از زنان سلاح داده تا مثلا نشان داده باشد که جبهه‌ی جمهوری پابرجا است؛ اما در این سو، طالبان باور دارند که افغانستان را به دست خواهند آورد و در این راه، به صورت جدی می‌جنگند. او نوشته که شهروندان با یک جنگ تمام‌عیار روبه‌رو استند و در این مدت نیز حدود صد ولسوالی به دست طالبان افتاده است. «در چنین وضعیتی، افرادی مانند والی غور، به جای رسیدگی به حال و احوال نابه‌سامان، برای خلق تصویر کاذب از وضعیت، دست به چنین اقدامات بیهوده و مضحک می زند.»
با این حال، سلاح‌برداشتن زنان در افغانستان بی‌سابقه نیست. سلیمه مزاری، یکی از معدود زنانی است که در برابر طالبان سلاح برداشته است. سلیمه مزاری، ولسوال چهارکنت و رهبر خیزش‌های مردمی در این ولسوالی است که با وجود نداشتن پیشینه‌ی نظامی، در خط مقدم علیه طالبان می‌جنگد و برنامه‌های فراوانی برای توسعه‌ی چهارکنت دارد.
