«حضور دختران طالبان به مکتب‌ها»؛ چرا نه برای دختران کشور؟

آذر آذرمن
«حضور دختران طالبان به مکتب‌ها»؛ چرا نه برای دختران کشور؟

مترجم: آذر آذرمن

نویسنده: جو والین – تلگراف

مقامات طالبان دختران شان را به مکتب می‌فرستند، در حالی‌که اکثر مکتب‌ها را در افغانستان به روی دانش‌آموزان دختر بسته‌اند.

شبکه‌ی تحلیل‌گران افغانستان گزارش کرده است که طالبان از زمان به قدرت‌رسیدن شان میلیون‌ها دانش‌آموز دختر را از درس محروم کرده‌اند؛ اما مقامات ارشد این گروه به فرزندان شان اجازه‌ی رفتن به مکتب‌ها و دانشگاه‌ها را می‌دهند.

یکی از اعضای هیأت گفت‌وگو‌کننده‌ی طالبان در دوحه، گفته است که آن‌ها به فرزندان شان اجازه‌ی ادامه‌ی تحصیل را با رسیدن شان به قطره داده بودند. «وقتی فرزندان ما دیدند که در این‌جا همه مکتب می‌روند، آن‌ها نیز تقاضا کردند در مکتب ثبت نام شوند.»

در گزارش، آمده است که دختر یکی از وزیران طالبان که عضو پیشین شورای رهبری این گروه بوده، اکنون دانش‌جوی دانشکده‌ی پزشکی در یکی از دانشگاه‌های قطر است.

دو عضو دفتر سیاسی طالبان در قطر، گفته اند، زمانی که به کابل برمی‌گشتند، فرزندان شان را در دوحه گذاشتند تا روند تحصیل شان مختل نشود.

یک مقام پیشین طالبان در قطر به شبکه‌ی تحلیل‌گران افغانستان، گفت: «اعضا و خانواده‌های طالبان مقیم در قطر علاقه‌ی زیادی به تحصیلات مدرن دارند و هیچ‌کسی مخالف آن نه برای پسران و نه برای دختران – در هر سنی – نیست.»

برخی از مقامات طالبان، فرزندان شان را به مکاتبی با «روش اقرا» در شهرهای پاکستان، کشوری که در آن‌جا دو دهه را در تبعید به‌سر بردند، می‌فرستند که ترکیبی از دانش‌های «غربی» و علوم دینی است. دیگر مقامات، فرزندان شان را در مکتب‌های خصوصیِ پاکستانی در قطر که درس‌ها به انگلیسی تدریس می‌شود، ثبت نام می‌کنند.

افغانستان از زمان روی‌کار آمدن دوباره‌ی طالبان به‌شدت دچار فقر ویران‌گر شده است. نظر به گزارش سازمان بهداشت جهانی میلیون‌ها کودک از بیماری سوءتغذی رنج می‌برند. این در حالی است که سازمان ملل متحد، هشدار داده است که ۹۷ درصد مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند.

طالبان دانش‌آموزان دختر بالاتر از سن دوازده سال را در بیش‌تر از دو-‌سوم ولایت‌ها از رفتن به مکتب منع کرده‌اند. هر چند شمار از جنگ‌جویان این گروه درباره‌ی تاثیرات منفیِ بسته‌ماندن مکتب‌ها به آینده‌ی فرزندان شان ابراز نگرانی کرده‌اند.

یک مقام طالبان در پاکستان به این گزارش، گفت: «روش اقرا برای طالبانی که می‌خواهند پسران و دختران شان درس بخوانند، بسیار مناسب است. بر اساس نظام آموزشی اسلامی ایجاد شده که هم مضامین مکتب‌ها را دارد و هم مضامین مدرسه را. اکثر دوستان ما به دنیال همین‌گونه روش درسی بوده‌اند و بعد از آن‌که این مراکز در شهرهای مثل کراچی و کویته ایجاد شد، آن‌ها دختران و پسران شان را فرستادند.»

دیگر مقامات طالبان در افغانستان، دختران شان را به مکتب‌ها و دانشگاه‌های خصوصی به‌صورت پنهانی می‌فرستند؛ جایی که مضامین چون انگلیسی و کمپیوتر را خارجی می‌دانند، تدریس می‌شود.

هم‌چنان، رهبران طالبان پس از به قدرت رسیدن به دنبال گرفتن زن دوم تحصیل‌کرده بوده‌اند.

یکی از وزیران طالبان در این باره گفت: «در گذشته گرفتن زن تحصیل‌کرده عرف معمول نبود. بخاطری که زنان باسواد کم بودند؛ اما فعلا می‌توانید زنان تحصیل‌کرده در هر جا پیدا کنید. آموزش به آن‌ها اجازه می‌دهد زندگی خوبی داشته باشند. حقوق شوهران شان را بهتر بدانند و فرزندان سالم پرورش بدهند.»

مقاماتی که بیش‌تر در شهرهای بزرگ افغانستان چون کابل و کندز، و در خارج، زندگی کرده‌اند، گفته‌اند که اکنون عادت کرده‌اند با زنان تحصیل‌کرده باشند. از حرفه‌های که آن‌ها بیش‌تر برای عروس نو شان ترجیح داده‌اند، یکی معلمی و دیگری قابلگی است.

ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گوی طالبان، گفته است که تمامی دختران در سال تعلیمی آینده با جدا بودن صنف‌های شان از پسران می‌توانند به مکتب برگردند.

در دوم فبروری، پس از ماه‌ها تعطیل، دروازه‌های ۱۵۰ دانشگاه دولتی گشوده شد؛ اما حضور دختران کم‌رنگ بود.

اغلب شان از ترس انتقام‌جویی از سوی رهبران محلی طالبان به درس‌های‌ شان حاضر نشدند. از جنوری به این‌سو، حداقل شش بانوی فعال حقوق زنان ناپدید شده‌اند و سازمان ملل متحد خواهان رهایی آن‌ها شده‌ است.

ماه گذشته، دیپلومات‌های کشورهای غربی در نشست اوسلو به مقامات ارشد طالبان، گفتند که ادامه‌ی کمک‌ها برای جلوگیری از بحران بشری در افغانستان، فقط در صورت تأمین حقوق بشر از سوی طالبان، صورت می‌گیرد. و این شامل بازگشایی مکتب‌ها و دانشگاه‌ها برای پسران و دختران نیز می‌شود.