فریحه، خانم جوان افغانستانی از ازدواج اجباری در افغانستان فرار کرده و پس از تحمل دشواری راه مسافرت حالا در فرانسه در بازداشت به سر می‌برد.
مهاجر نیوز در ۱۷ جنوری در صفحه‌ی فیس‌بوکی‌اش نوشته است: «این خانم جوان بر خلاف توافق اتحادیه‌ی اروپا با افغانستان، در مورد ممنوعیت اخراج افراد آسیب‌پذیر، روز دوشنبه هفته‌ی آینده (۲۰ جنوری) به افغانستان بازگردانده خواهد شد. به گفته‌ی سازمان خیریه‌ی سیماد، این اولین بار است که یک زن جوان و بدون همراه افغان از فرانسه اخراج می‌شود.»
این در حالی است که بر اساس توافق افغانستان با کشورهای اتحادیه‌ی اروپا، فرانسه حق ندارد این خانم جوان را به دلیل شرایط ویژه‌ای که دارد، از آن کشور اخراج کند.
عبدالباسط انصاری، سخن‌گوی وزارت مهاجران و بازگشت‌کنندگان افغانستان، روز دوشنبه (۲۰جدی)، به روزنامه‌ی صبح کابل گفت که تا هنوز از دیپورت فریحه خبری نیست؛ اگر دیپورت می‌شد، حتما به ما گزارش آن می‌رسید.
این در حالی است که قرار بود فریحه دیروز دوشنبه (۳۰ جدی) به افغانستان برگشتانده شود.
انصاری می‌گوید: «به اساس توافقی که افغانستان با کشورهای اتحادیه‌ی اروپا بسته است، اخراج فریحه پذیرفتنی نیست و خلاف توافق ما با کشورهای اتحادیه‌ی اروپا است و ما آن را نمی‌پذیریم.»
او اضافه می‌کند که در این توافق‌نامه‌ها حالت‌های استثنا وجود دارد و هر‌گاه هر پناهنده‌ی افغانستانی در آن حالت به سر ببرد، کشور میزبان نمی‌تواند او را اخراج کند.
فریحه از ولایت فراه، چند سال پیش برای فرار از ازدواج اجباری، همراه پدر و دوست‌پسرش از افغانستان فرار کرده و به ایران مهاجر شد.
فریحه پس از این که در ایران جای می‌گیرد، با دوست‌پسرش ازدواج می‌کند و پس از آن دوست‌پسرش راه مهاجرت را در پیش گرفته و حالا در آلمان زندگی می‌کند.
پس از آن فریحه نیز به تنهایی روانه‌ی اروپا می‌شود که در نخست از ایران به ترکیه پس از ان به یونان می‌رود.
او، در نهایت با یک پاسپورت جعلی خود را به فرانسه می‌رساند. فریحه دوست داشت پس از رسیدن به فرانسه نزد شوهرش به آلمان برود؛ اما در فرودگاه شارل دوگل در شمال پاریس، پولیس او را دستگیر کرد.
حالا که این متن را می‌نویسم، نمی‌دانم فریحه آیا امروز از فرانسه اخراج شده و به افغانستان رسیده است یا خیر؛ اما به هر حال این در سال‌های اخیر نخستین بار است که فرانسه تصمیم به اخراج یک زن تنها با داشتن شرایط دشوار می‌گیرد.
فریحه از ازدواج اجباری در افغانستان فرار کرده است. او، سختی‌های بی‌شمار راه مهاجرت را به تنهایی تحمل کرده و خود را به فرانسه رسانده است. فریحه آرزو داشت در پایان سفر مهاجرتش به آلمان برسد و روزهای پایانی عمر خویش را با آرامش در کنار شوهرش سپری کند؛ اما آن‌چه مهم است، این است که دولت افغانستان باید به عنوان حامی حقوق اتباع خویش و به ویژه وزارت مهاجران و بازگشت‌کنندگان افغانستان در این راستا وارد عمل شده و از تطبیق مفاد توافقی که با کشورهای اتحادیه‌ی اروپا بسته است دفاع کرده و نگذارد که فرانسه فریحه را از پاریس به خاک خونی کابل بنشاند.
بر اساس این اعلامیه، کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا، مکلف استند جنبه‌های «انسان‌دوستانه» و وضعیت فردی افراد آسیب‌دیده‌ی- زنان بدون همراه یا کودکان زیر سن- را در روند اخراج به کشورهایی که امن پنداشته نمی‌شوند، در نظر بگیرند؛ با این وجود، اخراج فریحه نقض روشن توافق میان افغانستان و اتحادیه‌ی اروپا است.
فریحه زمانی که به کابل برگشتانده شود با شرایطی که او دارد بدون شک در خطر جدی‌ای قرار خواهد گرفت. او، زنی تنها است که برای فرار از ازدواج اجباری در افغانستان به همراه دوست‌پسر و پدرش راهی مهاجرت شده است.
او از ازدواج اجباری در افغانستانی به شدت سنت‌گرا گریخته است؛ فراری که در فرهنگ افغانستانی لکه‌ی ننگ بر عزت خانواده دانسته می‌شود.
از سویی هم مردی که فریحه از ازدواج اجباری با او فرار کرده است، همین که بداند فریحه به کابل رسیده، ممکن است به تعقیب او افتاده و به کشتن وی اقدام کند یا کم از کم شرایط زندگی در افغانستان را برای وی دشوارتر از آن چه خواهد بود، کند.
این دولت افغانستان است که باید از حقوق فریحه در برابر دولت فرانسه دفاع کرده و نگذارد زندگی فریحه و فریحه‌های دیگر با تصمیم‌های ناشیانه‌ی دادگاهی در اروپا به جهنم بدل شود.
