سال ۲۰۱۵ در فنلند، آخرین سالی بوده است که مهاجران افغانستانی می‌توانستند به راحتی قبولی ماندن در این کشور را دریافت کنند. پیش از این سال، در میان مهاجران افغانستانی‌ای که به اداره‌ی مهاجرت فنلند درخواست پناهندگی می‌سپردند؛ قریب ۹۰ درصد پناهندگان پاسخ مثبت گرفته و اجازه‌ی ماندن در فنلند را دریافت می‌کردند و باقی ده درصد پناهندگان پرونده‌های شان از سوی دادگاه رد شده و ناچار می شدند که به کابل برگردند.
شکیب، یکی از مهاجران ساکن در فنلند، می‌گوید که پس از سال ۲۰۱۵، زمانی که راه‌ها باز شد و مهاجران بیشتری وارد این کشور شدند، سیاست حکومت فنلند در رابطه با مهاجران تغییر کرد. در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ و پس از آن، اداره‌ی مهاجرت و دادگاه فنلند به ۹۰ درصد افغانستانی‌هایی که به این کشور پناهنده شده بودند، جواب رد داده است.
شکیب می‌گوید، دلیل‌هایی که به استناد آن، این پناهندگان از سوی دادگاه فنلند پاسخ منفی برای ماندن در این کشور دریافت می‌کنند، قانع‌کننده نیست؛ حتا وکیل‌هایی که دفاع از این پرونده‌ها را پیش می‌برند نیز از دلیل منفی‌دادن از سوی دادگاه راضی نیستند.
شکیب می‌گوید، دادگاه بدون این که تمام پرونده را خط به خط و دقیق بررسی کند، دو صفحه از اول پرونده، کمی هم از وسط و همین طور دو صفحه‌ای از آخر آن را به گونه‌ی سطحی می‌نگرد و در نتیجه پاسخ منفی داده و می‌گوید که بروید به کابل و آنجا به زندگی خویش ادامه بدهید.
دادگاه‌های فنلند در پاسخ به درخواست پناهندگی مهاجران افغانستانی می‌گویند که نهاد‌های دیپلماتیک ما در کابل فعال است و در صورتی که دیپلمات‌ها بتوانند آنجا زندگی کنند، پس شهر کابل امن است و شما هم باید به کابل بروید.
به گفته‌ی شکیب، دادگاه‌ها به شماری از مهاجران می‌گویند که بروید کابل، اگر آنجا امن نبود دوباره بر گردید؛ اما کسانی که دوباره از کابل برگشته اند باز هم از سوی دادگاه پاسح منفی گرفته اند.
در روند پذیرش مهاجران، تنها سهولتی که در سال ۲۰۱۹ برای مهاجران ایجاد شد، این است که با مهاجران بیمار برخورد بهتری صورت گرفته، آن‌ها را دوباره به کابل نمی‌فرستند؛ اما این که قبولی ماندن در فنلند را دریافت خواهند کرد یا خیر، روشن نیست.
فنلند از کشورهایی است که استندرد زندگی در آن خیلی بالا است. درآمد سرآنه‌ی شهروندان فنلند درسال قریب ۵۰۰۰۰ یورو است.
شکیب می‌گوید که در فنلند برای وارد شدن به محیط کار، باید زبان خود شان را یاد بگیری؛ در حالی که بیشتر این مردم روان انگلیسی حرف می‌زنند؛ اما دانستن انگلیسی برایت هیچ کمکی نمی‌کند.
یاد‌گیری زبان این کشور به دلیل دشواری‌ای که دارد، سال‌ها را در بر می‌گیرد. این موضوع مهاجران افغانستانی را در ساحه‌ی کار، با مشکل‌های فراوانی رو‌به‌رو کرده است.
اما در کل، آن‌هایی که قبولی ماندن در فنلند را دریافت می‌کنند، امکان‌های زندگی در سطح خوبی از سوی دولت فنلند برای شان مهیا می‌شود. خانه برای شان می‌دهد؛ پول صرفیه‌ی برق، آب و پول خوراک شان را بیشتر و بهتر از هر کشور دیگر اروپایی می‌پردازد.
فراگیری دوره‌های آموزشی مختلف به گونه‌ی رایگان در اختیار همه قرار دارد. زمانی که دانش‌آموز باشی یا دانشجو، در همه‌ی فروشگاه‌های این کشور برای خرید امتیاز ۵۰ درصد تخفیف را با خود داری.
فنلند، نزدیک به ,۵ ۵ میلیون جمعیت دارد و آمار بی‌خانمانی در میان شهروندان آن صفر است. شهروندان آن مردمان مهربانی اند و با همه، رفتار یک‌سان دارند.
شکیب می‌گوید تا جایی که مهاجران قوانین نافذه‌ی کشور را رعایت کنند، این‌ها نیز رفتار خوبی دارند؛ در صورتی که از قانون اندکی عدول کنی، خیلی همرایت بد می‌شوند. شهروندان فنلند مردمان وطن‌پرستی استند و اگر بدانند که به دلیل عمل یک مهاجر، پنجاه «سنت» به کشور شان ضرر برسد، همه در برابر آن مهاجر می‌ایستند.
به گونه‌ی کلی، در شرایط عادی ۹۰ درصد این مردم با مهاجران رویه‌ی خوبی دارند و تفاوتی میان انسان‌ها قایل نیستند؛ اما ده درصد دیگر در شمار آن‌هایی قرار می‌گیرند که با مهاجران میانه‌ی خوبی ندارند.
شکیب می‌گوید که اداره‌ی مهاجرت، برخوردش با مهاجران اصلا خوب و رضایت‌بخش نیست. آن‌ها به گونه‌ی غیر مستقیم و گاهی هم مستقیم از پذیرش مهاجران شانه خالی کرده و بهانه می‌آورند که اگر ولایت مربوطه‌ی شما نا‌امن است، بروید به کابل و در آنجا به زندگی تان ادامه بدهید؛ کابل که امن است.
