ملا برادر، معاون سیاسی ملاهبت‌الله رهبر طالبان و رییس دفتر این گروه در قطر، از ترامپ، رییس‌جمهوری امریکا، خواسته است که مذاکره با این گروه را از سر بگیرد و توافق‌نامه‌ی صلح با طالبان را امضا کند؛ اگر این توافق‌نامه را با طالبان به امضا نکند، بعد از این، مسؤولیت خونریزی در افغانستان متوجه امریکا است.
این واقعیت که در جنگ افغانستان، قدرت‌های بزرگ امپریالیسی و همسایگان این کشور، نقش دارند، قابل انکار نیست. تردیدی وجود ندارد که مسؤول این جنگ و ویرانگری‌ای که در افغانستان جریان دارد، قدرت‌های خارجی، رقابت آن‌ها و گروه‌های وابسته‌ی داخلی اند که از خود اراده ندارند و به دستور بیگانگان می‌جنگند، در کشتار مردم نقش دارند و امنیت و آرامش را از افغانستان گرفته اند.
گروه‌های متخلف در چهل سال گذشته به عنوان عامل بیگانگان، در جنگ افغانستان نقش داشته اند. یکی از این گروه‌ها طالبان است. این گروه سرسپرده‌تر از گروه‌های دیگر، عامل جنگ، کشتار مردم و خونریزی در افغانستان استند. از این گروه، پاکستان، روسیه، ایران و چین برای اهداف استراتیژیک شان استفاده می‌کنند. طالبان ادعای کاذب سر می‌دهند که برای «پایان اشغال افغانستان» می‌جنگند.
موضع جنگی و خشونت طالبان همزمان با گفت‌وگوی صلح با امریکا، نشان داد که این گروه هیچ دغدغه‌ای را برای حفظ جان مردم ندارند. عمل‌کرد متضاد این گروه با شعارهایش، بیانگر این است که طالبان هیچ تعهدی را در برابر گفتار و شعارهای شان ندارند. طالبان در یک سال مذاکره با امریکا هرچه توان داشتند، برای خشونت کار گرفتند. این گروه بیشتر از گذشته با حملات انتحاری و انفجاری بر غیر نظامیان و مراکز اجتماعی، عامل کشتار غیرنظامیان بود و است. با آن که رسیدن به صلح با آتش‌بس و گفت‌وگو ممکن است، طالبان آتش‌بس و مذاکره با دولت را رد می‌کنند و بیشتر از پیش، به طبل جنگ می‌کوبند.
بر بنیاد آمار تازه‌ای که وزارت صحت عامه منتشر کرده است، در یک سال گذشته ۳۳۰۰ غیرنظامی در جریان جنگ و حملات کشته شده اند و ۱۴۶۰۰ غیرنظامی دیگر زخمی شده اند. این گروه با حملات انتحاری و انفجاری که بر مراکز آموزشی، اجتماعی و در میان اجتماع انجام دادند، در این کشتار و قتل عامِ غیرنظامیان نقش اصلی را دارند.
طالبان تنها در یک سال گذشته مسؤول چنین کشتار و قتل عام مردم افغانستان نبوده اند؛ بیش از دو دهه است که با دولت و مردم می‌جنگند و خواست‌های خود را از راه مذاکره و گفت‌وگو دنبال نمی‌کنند.
گفته‌های ملا برادر، معاون این گروه، به این معنا است که اگر ترامپ با طالبان صلح نکند یا توافق‌نامه را با این گروه امضا نکند، طالبان بیشتر از گذشته به جنگ و خونریزی در افغانستان می‌پردازند.
پرسش این است؛ اگر ترامپ با طالبان مشکل دارد یا از امتیاز دادن به این گروه خودداری می‌کند و توافق‌نامه‌ای را که به نفع امریکا نیست، می‌خواهد امضا کند، چرا طالبان باید بگویند جنگ و خونریزی در افغانستان بیشتر می‌شود. سخن ملا برادر این پیام را می‌رساند که جنگ بزرگترین حربه‌ای طالبان است. این گروه به غیر از آن، از راه‌های دیگر برای رسیدن به اهدافش فکر نمی‌کند.
واقعیت این است که طالبان بدون جنگ بوده نمی‌توانند؛ گروهی است که در جنگ زاده شده و ایدئولوژی آن خشونت و کشتن را توجیه می‌کند. طالبان در بیش از دو دهه‌ی گذشته، مسؤول جنگ، ویرانی کشور، کشتن غیرنظامیان و حملات انفجاری و انتحاری بوده اند.
طالبان هیچ تعهدی به کاهش خشونت و قطع جنگ ندارند؛ اگر می‌داشتند، چرا آتش‌بس نمی‌کنند و هر روز با حملات انتحاری و انفجاری غیر نظامیان را می‌کشند. در هر حمله‌ی انتحاری و انفجاریای که طالبان انجام می‌دهند، بیشترین قربانیان آن افراد غیرنظامی اند. انتحار و انفجار شیوه‌ی جنگی طالبان است و ایدئولوژی آن‌ها این شیوه‌ها و کشتار افراد را می‌پذیرد و برای آن توجیه دارد.
اگر طالبان به غیر از جنگ به صلح اهمیت می‌دهند، باید به جای این که به ترامپ متوسل شوند و با تضرع از رییس‌جمهور امریکا بخواهند که توافق‌نامه را به امضا برساند و نیروهای امریکایی این گونه افغانستان را ترک کنند، باید با دولت افغانستان مذاکره کنند. این تنها گزینه‌ی مناسب برای رسیدن به صلح و پایان خونریزی در افغانستان است.
طالبان که حاضر به گفت‌وگو با دولت نیستند و به خواست قدرت‌های رقیبِ امریکا می‌جنگندند و با کشتن مردم افغانستان می‌خواهند از ترامپ امتیاز بگیرند، مسؤول تداوم این وضعیت در افغانستان اند. اگر طالبان به پای میز مذاکره با دولت حاضر شوند و جنگ را پایان بدهند؛ در این صورت هیچ بهانه‌ی دیگری باقی نمی‌ماند که هزاران سرباز خارجی در افغانستان حضور داشته باشند. شدت رقابت و تنش میان امریکا و رقیبانش کاهش پیدا می‌کند. به این صورت صلح و امنیت در افغانستان ممکن می‌شود.
طالبان که حالا با دولت می‌جنگند و افغانستان را کشور جنگی ساخته اند و با گروه‌های تروریستی ارتباط دارند با حملات انتحاری و انفجاریای که انجام می‌دهند، بیشتر از هر کس دیگر با مردم افغانستان دشمنی دارند؛ این واقعیتی است که هیچ کسی نمی‌تواند انکار کند.
