در سال‌های ۲۰۱۳، زمانی که داستان خروج سربازان امریکایی از افغانستان جدی شد و در محافل رسمی و خصوصی، از ۲۰۱۴ به عنوان پایان ماموریت جنگی ایتلاف بین‌المللی، تحت رهبری ناتو در این کشور سخن گفته می‌شد؛ سرمایه‌گذاران نه‌تنها امیدی برای سرمایه‌گذاری نداشتند، بل به انتقال سرمایه‌ی شان به بیرون از افغانستان فکر می‌کردند. به بحران رفتن انتخابات ریاست‌جمهوری در این سال، چرخه‌ی بازار افغانستان را کُندتر کرد و میزان ناامیدی مردم را بیشتر.
در چنین شرایطی که سرمایه‌گذاری‌های کوچک و بزرگ در افغانستان یک ریسک صددرصدی را به همراه داشت، جوانانی طرح اقتصادی شان را که از بریتانیا با خود آورده بودند، در قالب سرمایه‌گذاری کوچک در کابل پیاده کرده و چرخه‌ی کارخانه‌ی شان را به چرخش در آوردند. آن‌ها در نخستین ماه‌های کاری شان با طرح‌هایی که مونتاژی از لباس‌های‌سنتی افغانی با لباس‌های مدرن اروپایی بود، توجه مشتریان خارجی و داخلی را جلب کردند.
حالا با گذشت شش سال از عمر این برند لباس، بیشتر ارگ‌نشینان، کارمندان برخی سفارت‌خانه‌ها و حتا رولا غنی، بانوی اول حکومت افغانستان، از مشتریان دایمی این برند لباس شده اند.
تبارز فرهنگ افغانی
حبیب منگل، مدیر عمومی این برند لباس می‌گوید که آن‌ها نام شرکت تولیدی شان را «لمن» انتخاب کرده اند که معنای فارسی آن دامن است. به گفته‌ی او، دامن در فرهنگ افغان‌ها نماد از کرامت و بزرگی است و به ویژه برای زن افغان، دامن به عنوان عزت او است.
منگل و همکارانش در لمن، تلاش کرده اند که در طرح‌های شان، فرهنگ ولایت‌های مختلف افغانستان را تبارز دهند و در قالب لباس‌های مدرن، طرح‌هایی از لباس سنتی را جای دهند که به ۳۰ تا ۴۰ سال پیش برمی‌گردد.
مدیر لمن می‌گوید: «بیشتر کارهای ما به نمایش‌گذاشتن لباس‌ها، فرهنگ و عنعنات مردم افغانستان است. لباس‌های مردم بامیان، بدخشان، نورستان، پکتیا و سایر ولایات را در طرح‌های خود جای می‌دهیم.»
در سال ۲۰۱۸ زمانی که یک «فیشن‌شو» یا نمایش لباس در لندن برگزار شد، برند لمن، به نمایندگی از فرهنگ تمام اقوام افغانستان در این نمایش شرکت کرد. این برند لباس افغانی، با به نمایش گذاشتن لباس‌های هزارگی، تاجیکی، اوزبیکی، بلوچی و لباس‌های سنتی- محلی مناطق پشتون‌نشین، مقام نخست این نمایش‌گاه را گرفت.
مشتریان برند لباس، به گفته‌ی خود شان مردم عام و خاص است که بیشتر روی تولید دریشی‌های مردانه، لباس‌های رسمی، بالاپوش، لباس‌های مناسبتی و طرح‌های اصیل افغانی و خارجی تمرکز دارد.
ایجاد شغل
برند لمن در حال حاضر، برای ۳۰ تن در کابل فرصت کار را ایجاد کرده است که ۲۰ درصد از کارمندان این برند لباس را زنان تشکیل می‌دهند.
خانم‌ها بیشتر به ظریف‌کاری می‌پردازند؛ دست‌دوزی، خنجردوزی، گراف‌دوزی و موره‌دوزی، هنر دست زنان افغان است که طرح‌های لمن را پرفروش کرده است. تولیدات لمن به جز از افغانستان، به کشورهای اروپایی، مانند فرانسه، آلمان و انگلستان نیز صادر می‌شود. امریکا، کانادا و استرالیا، کشورهایی دیگری است که برند لمن از آنجا مشتریان افغانی پیدا کرده است و ماهانه ۳۰ تا ۳۵ فرمایش از این کشورها دریافت می‌کند.
در داخل نیز فروش تولیدات لمن پررونق است که ماهانه بیشتر از ۷۰ تا ۸۰ فرمایش می‌گیرند، تولیدات آن‌ها در هر ماه نزدیک به ۲۰۰ جوره لباس است.
حبیب منگل، مدیر عمومی لمن می‌گوید که آمدن صلح برای او به یک آرزو تبدیل شده، تا بتواند در روشنایی آن، نمایندگی‌های تولید لباسش را در سال‌های آینده، در ولایت‌های دیگر افغانستان؛ مانند کندهار، هرات، ننگرهار و مزارشریف گسترش دهد. برنامه‌ی دیگری که آقای منگل برای لمن دارد، برگزاری «فیشن‌شو»های بزرگ در کابل است. او می‌خواهد روزی لباسش را به تن یکی از فرماندهان طالب ببیند.
