از ثبت نخستین واقعه‌ی مثبت ویروس کرونا در افغانستان، یک ماه می‌گذرد؛ اما هنوز نه از سوی دولت و نه هم از سوی مردم، تدابیر لازم برای پیش‌گیری از گرفتاری و گسترش این ویروس روی دست گرفته نشده است.
در یک ماه گذشته، آمار گرفتاری به ویروس کرونا در افغانستان از یک مورد به ۴۰ مورد رسیده و یک نفر در اثر گرفتاری به این ویروس در بلخ، جان داده است؛ این در حالی است که اگر تدابیر لازم مثل قرنطین کردن هرات و کنترل مرزهای کشور با ایران و دیگر همسایه‌ها روی دست گرفته می‌شد، نه در بلخ کسی به اثر ویروس کرونا کشته می‌شد و نه هم شمار افراد گرفتار به این ویروس به رقم کنونی‌اش می‌رسید.
در حال حاضر قرنطین‌کردن کامل هرات و اعلام حکومت نظامی، بهترین راه برای پیش‌گیری از گسترش ویروس کرونا در این شهر و دیگر گوشه‌های افغانستان است.
روز گذشته وزیر صحت عامه، قرنطین هرات را پیشنهاد کرد؛ همین‌گونه محمد‌اشرف غنی، رییس‌جمهور افغانستان، در نشست ویدیویی‌ای که با والی هرات و شماری از کارکنان اداری این ولایت داشته است، نیز روی قرنطین‌کردن هرات بحث می‌کند؛ اما در نهایت به قرنطین کردن هرات منجر نمی‌شود؛ با این که آقای غنی، در این نشست می‌گوید: «هرات در محراق توجه دولت قرار دارد.»
این که هرات چگونه در محراق توجه دولت قرار دارد روشن نیست؛ هرات اگر در محراق توجه دولت قرار داشته باشد، باید به گونه‌ی کامل قرنطینه شده و با توجه به فرهنگ قانون‌گریزی مردم افغانستان، باید حکومت نظامی در این شهر اعلام شود تا هم خود باشندگان این شهر از گرفتار شدن به ویروس کرونا در امان مانده و هم از انتقال این ویروس به شهرهای دیگر پیش‌گیری شود.
از سوی دیگر، اظهار نظر رییس‌جمهور مبنی بر این که هرات محراق توجه دولت است؛ کوتاه‌بینی دولت و درک ناقص از همه زاویه‌های بحران ویروس کرونا و راه‌های بیرون‌رفت از آن است.
تنها با متمرکز کردن همه‌ی تلاش‌ها به ولایت هرات، نمی‌شود از گسترش ویروس کرونا به دیگر شهرهای افغانستان، پیش‌گیری کرد؛ دولت باید تلاش کند در کنار عدم گسترش ویروس، آگاهی‌دهی در رابطه به خطرهای کرونا و راه‌های پیش‌گیری آن، از قواعد سخت‌گیرانه برای پیاده‌کردن دستورهای پیش‌گیرانه‌ی این ویروس کار بگیرد.
امروز، دوشنبه، وحید‌الله مایار، سخن‌گوی وزارت بهداشت، در کنفرانس خبری‌ای گفت: «اگر مردم این‌گونه بی‌تفاوت باشند، نباید وزارت صحت را مسؤول بدانند. ما پیشنهاد قرنطینه‌ی هرات را ارائه کرده ایم؛ اما تا کنون پاسخی دریافت نکردیم. وزارت صحت، مسؤولیت اخلاقی و مسلکی خود را ادا می‌کند؛ اما اگر بنا بر دلایل سیاسی یا تفاوت سلیقه‌ها و سایر موضوعات به پیشنهادهای ما رسیدگی نشود، بحران ایجاد خواهد شد.»
گفته‌های وزارت بهداشت به این معنا است که حکومت هنوز هم وخیم‌بودن وضعیت را درک نکرده است که این احتمال هم محال به نظر می‌رسد؛ اگر این احتمال را نادیده بگیریم، گفته‌های وزارت بهداشت به معنای آن است که دولت به هر دلیلی، قصد پیش‌گیری از گسترش ویروس کرونا را ندارد.
نگرانی از گسترش ویروس کرونا و پیامدهای آن، از آن جا بیشتر می‌شود که این ویروس، همه‌روزه در حال گسترش است؛ اما از اقدام‌های جدی پیش‌گیرانه‌ی آن نه از سوی دولت خبری است و نه هم از سوی مردم.
دوام روزمره‌گی و تغییر نیاوردن در شکل زندگی، به دلیل ویروس کرونا و جدی‌نگرفتن توصیه‌های پزشکی از سوی مردم و کم‌کاری دولت در پیش‌گیری از شیوع کرونا، در کوتاه‌ترین زمان افغانستان را به بزرگ‌ترین بحران بهداشتی ممکن و بحران اقتصادی روبه‌رو کرده و هزاران باشنده‌ی این کشور را به کشتن خواهد داد.
