«نگران آزادی بیان استم»

صبح کابل
«نگران آزادی بیان استم»

گفت‌وگوی شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر با سلطان‌علی جوادی، نماینده‌ی کمیته‌ی مصونیت خبرنگاران در دایکندی
حضور نداشتن نماینده‌ی خبرنگاران در گفت‌وگوهای صلح، بارها از سوی اهالی رسانه به عنوان نگرانی بزرگ آنان عنوان شده است. بسیاری از اصحاب رسانه و خبرنگاران به این باورند که ممکن است در نبود نماینده‌ی آنان در گفت‌وگوهای صلح، موارد مهمی در مورد فعالیت آنان نادیده گرفته شود.
سلطان‌علی جوادی، نماینده‌ی کمیته‌ی مصونیت خبرنگاران دایکندی، در گفت‌وگویی با شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر (از این به بعد «شبکه») می‌گوید، آنان نگرانی‌های زیادی در رابطه با نتایج گفت‌وگوهای صلح دارند که یکی از آن‌ها، نگرانی از قربانی‌شدن آزادی بیان است: «هیچ نماینده‌ای از رسانه‌ها در گفت‌وگوها حضور ندارد و ما نگران نادیده‌گرفته‌شدن آزادی بیان استیم، این یکی از مهم‌ترین دست‌آوردهای حکومت طی ۱۹ سال گذشته در بخش رسانه‌ها بوده است».
آقای جوادی می‌افزاید، از دیگر دست‌آوردهای مهم حکومت، فعالیت خبرنگاران زن و گسترش رسانه‌ها بوده است که محفوظ بودن آن، باید به عنوان موضوعات اساسی در مذاکرات مورد بحث قرار بگیرد.
شبکه: به نظر شما پس از توافق صلح، شرایط برای فعالیت زنان خبرنگار مساعد خواهد بود؟
جوادی: مردم، نادیده‌گرفته‌شدن دست‌آوردهای‌شان را نخواهند پذیرفت، اما برای یک صلح دوجانبه، دو طرف باید از برخی ارزش‌های خود بگذرند. من فکر می‌کنم محدودیت‌هایی در بخش زنان و دیگر گروه‌های جامعه پیش خواهد آمد.
شبکه: منظورتان این است که فعالیت زنان خبرنگار محدود خواهد شد؟
جوادی: من فکر می‌کنم وضعیت امنیتی خوب نمی‌شود و این بر فعالیت زنان خبرنگار تأثیر منفی خواهد داشت.
شبکه: در حال حاضر حضور زنان خبرنگار در دایکندی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
جوادی: حضور زنان در رسانه‌های محلی دایکندی بسیار کم‌رنگ است. در دایکندی ۳ نفر خبرنگار زن داریم که از این میان، دو تن، به شکل رضاکارانه در رادیوهای خصوصی کار می‌کنند.
آقای جوادی، کم‌بود بودجه و شرایط کرونایی را دلیل این حضور کم‌رنگ عنوان می‌کند و می‌گوید، در مجموع شش رسانه‌ی دولتی و خصوصی در دایکندی وجود دارد که به دلایلی که گفته شد، شمار کارمندان زن آن کم است.
شبکه: افزون بر دلایلی که گفتید، دلیل دیگری هم برای کم‌بود خبرنگاران زن در این ولایت هست؟
جوادی: دایکندی یک ولایت نوتأسیس است و افزون بر کم‌بود بودجه، سرمایه‌گذاری نادرست، باعث شده است که رسانه‌ها از نظر کیفی و کمی رشد درستی نداشته باشند.
اگرچه به گفته‌ی آقای جوادی، خبرنگاران در دایکندی تاکنون از لحاظ امنیتی مشکلی نداشته‌اند و از این لحاظ زمینه‌ی کار برای آنان همواره مساعد بوده است، اما او بی‌توجهی دولت به خبرنگاران را از مشکلات دیگر این گروه عنوان می‌کند.
شبکه: بی‌توجهی در چه زمینه‌ای بوده است؟
جوادی: تاکنون از سوی هیچ نهاد حامی خبرنگاران، در بخش ارتقای خبرنگاران دایکندی کاری صورت نگرفته است. رسانه‌های محلی نیز در این بخش کاری انجام نداده‌اند. از طرفی، حقوقی که با توجه به قانون برای خبرنگاران در نظر گرفته شده است، رعایت نمی‌شود، به همین دلیل خبرنگاران دل‌سرد می‌شوند و بدیهی است که به دنبال کاری می‌روند که درآمد داشته باشد.
به گفته‌ی آقای جوادی، دادخواهی‌های آنان برای این مشکلات به جایی نرسیده است.
شبکه: صلح به صورت کلی چه تأثیری بر زندگی زنان دارد؟
جوادی: در یک جامعه‌ی صلح‌آمیز، زنان روحیه‌ی خوبی دارند. در حامعه‌ی صلح‌آمیز حضور و مشارکت زنان بیشتر خواهد شد، نقش‌شان از حالت نمادین بیرون خواهد آمد و آنان خواهند توانست دیدگاه‌های‌شان را بیشتر به اشتراک بگذارند.
شبکه: پیش‌بینی شما از نتیجه‌ی گفت‌وگوهای صلح چیست؟
جوادی: اگر نگاه طالبان تغییر نکند، فکر نمی‌کنم تغییری به میان آید. نتیجه‌ی مذاکرات، زمانی پذیرفتنی است که دید طالبان به همه چیز تغییر کند.
به گفته‌ی آقای جوادی، یکی از نگرانی‌های آنان این است که، طالبان پس از توافق صلح، دوباره به میدان جنگ باز نگردند. به باور وی، هیچ تضمینی هم برای این موضوع وجود ندارد.
از سویی، به باور آقای جوادی، حکومت تاکنون نتوانسته است پیش‌زمینه‌ها را برای پذیرفتن صلح آماده کند. وی می‌افزاید که تا ذهنیت برخی، در رابطه با صلح تغییر نکند، محقق‌شدن صلح دشوار خواهد بود.