یکی از کمیشنران کمیسیون انتخابات می‌گوید، آمار مراکز مسدود رأی‌دهی‌ای که از سوی نهادهای امنیتی به این کمیسیون گزارش شده، واقعی نیست.
مولانا محمد عبدالله، کمیشنر کمیسیون انتخابات، روز سه‌شنبه (۲۶ سنبله) در نشست ملی انتخاباتی، گفت که مراکز مسدود رأی‌دهی در شماری از ولایت‌های افغانستان واقعی نبوده و دروغ است. او، افزود که کمیسیون انتخابات از نهادهای امنیتی تقاضا کرده تا فهرست واقعی را در اختیار این کمیسیون قرار دهند.
به گفته‌ی او، در میان ۴۳۱ مرکز رأی‌دهی مسدود، مراکز خیالی وجود دارد که واقعی نیست؛ مثلا در ولایت کندهار، پنج مرکز مسدود گزارش شده و در ولایت‌هایی چون ارزگان، زابل، هلمند، نیمروز، پکتیکا، پکتیا، خوست، ننگرهار، لوگر و غزنی، مراکز مسدود اصلا گزارش نشده است.
آقای عبدالله به صراحت گفت: «در فراه یازده مرکز مسدود گزارش شده است. مکلف استیم که این‌ها را به گوش شما برسانیم که چنین چیزی وجود دارد. پرچمن در حال جنگ است؛ اما مراکز آن به‌گونه‌ی کامل فعال گزارش شده است. این دروغ است.»
پیش از این، مسعود اندرابی، سرپرست وزارت داخله، گفته بود که به دلیل تهدیدهای امنیتی، ۴۳۱ مرکز رأی‌دهی در روز انتخابات مسدود خواهد بود و نزدیک به ۷۰۰ مرکز رأی‌دهی دیگر در تهدیدهای بلند امنیتی قرار دارد.
کمیشنر کمیسیون انتخابات، همچنان می‌گوید که استخدام کارمندان این کمیسیون، از یک سو با مداخله‌های بیرونی انجام می‌شود و از سوی دیگر با تبعیض قومی و نژادی همراه است. او، اضافه کرد که هرچند ضعف مدیریتی در درون کمیسیون وجود دارد؛ اما هشدار داد که روند مداخله‌ها، نباید انتخابات را بار دیگر به بحران ببرد.
اما ارگ ریاست‌جمهوری، اظهارات کمیشنر کمیسیون انتخابات را رد می‌کند. صدیق صدیقی، سخنگوی ارگ ریاست‌جمهوری، در واکنش به سخنان مولانا محمد عبدالله، گفته است که پیشنهاد تقرری‌ها در کمیسیون‌های انتخاباتی بر بنیاد اصول و میکانیزم خود کمیسیون‌ها انجام می‌شود.
آقای صدیقی در برگه‌ی تویتر خود نگاشته است: «ارگ ریاست‌جمهوری، هیچ‌گونه دخل و تصرف و همچنین علاقه‌مندی به دخالت در امور کمیسیون‌های انتخاباتی ندارد.»
از سویی هم، کمیشنران کمیسیون انتخابات مدعی اند که این کمیسیون تدابیر جدی را برای جلوگیری از تقلب در روز انتخابات اتخاذ کرده است. آقای عبدالله، توضیح داد که این کمیسیون برای پیشبرد امور کارهای انتخاباتی، هفتاد سند تکمیلی را ترتیب داده که از این میان، ۹ سند آن مهم می‌باشد که مرتبط با روند رأی‌دهی، شمارش آرا و جلوگیری از تقلب است.
او، خاطرنشان کرد که در روز انتخابات، در صورتی که رأی‌دهنده یکی از این سه گزینه (شصت انگشت، عکس تذکره، عکس چهره‌ی زنده) را نداشته باشد، نمی‌تواند رأی بدهد. به گفته‌ی او، لایحه‌ها و طرزالعمل‌هایی را که کمیسیون انتخابات روی دست گرفته، با استفاده از دستگاه‌های انگشت‌نگاری از آرای تقلبی و خیالی جلوگیری خواهد کرد.
در کنار این مسأله، کمیسیون انتخابات تدابیری را برای دسته‌بندی مواد حساس انتخاباتی روی دست گرفته؛ بر اساس این تدابیر، مواد حساس انتخاباتی از جمله اوراق رأی‌دهی از یک محل به محل دیگر انتقال داده نمی‌شود و از جانب دیگر، در هر مرکز رأی‌دهی، پنج درصد مواد حساس احتیاطی در نظر گرفته شده که در صورت کمبود، مورد استفاده قرار گیرد.
کمیشنر کمیسیون انتخابات، در خصوص کارکرد دستگاه‌های انگشت‌نگاری گفت: «در کنار این مسائل، مشکلاتی را که داریم، او این است که مثلا مردم به دنبال نتیجه است. اگر بایومتریک کار نکند، اگر مراکز مسدود باشد، باز او وقت، بار مسؤولیت به شانه‌ی ما است. در قسمت تکنالوژی مشکلات است، هیچ اعتمادی به غیرفعال شدن آن وجود ندارد. اگر چنین چیزی شود، ما تدابیری داریم که در هر مرکز یک دستگاه اضافی در نظر گرفتیم.»
بر اساس این برنامه، کمیسیون انتخابات به تعداد ۶۰ هزار نفر از مسؤولان دستگاه‌های انگشت‌نگاری را قبل از تاریخ ششم میزان، آموزش می‌دهد تا در جریان برگزاری این روند، مشکلاتی به وجود نیاید.
