از همین شروع انگشتانم تردید دارند که روی دکمه‌های کمپیوتر بروند؛ زیرا بیشتر از خبر خوش، کلیت جامعه را ناخوشی شدیدی سرخ کرده است و من به حکم حرفه‌ام ناچارم آن‌ها را با شما در میان بگذارم. با انفجار بمبی از خواب می‌پریم و روز ما شروع می‌شود و شب‌ها؛ با اندوه خون‌هایی که در روز ریخته شده اند؛ با چشم تر؛ به خواب می‌رویم.
دیروز افغانستان به ادامه‌ی روزهای پیشین با انفجار بمبی در ولسوالی شاه‌ولی‌کوت کندهار، شروع شد.
زمانی که موتر باربری پر از مواد انفجاری گروه طالبان به سمت ساختمان ولسوالی و فرماندهی پولیس نزدیک می‌شود، سربازان پولیس به موتر تیراندازی می‌کنند و موتر منفجر می‌شود.
بهیر احمدی، سخن‌گوی والی کندهار، چهارشنبه (۱۸ سرطان)، به روزنامه‌ی صبح کابل، گفت که این رویداد، نزدیک ساعت ۰۳:۳۰ بامداد امروز (چهارشنبه، ۱۸سرطان)، با استفاده از یک موتر نوع «کوماز یا انترنشنل»، در نزدیکی ساختمان فرماندهی پولیس و مقام ولسوالی شاه‌ولی‌کوت این ولایت، رخ داده است.
احمدی، می‌گوید که در این رویداد سه پولیس کشته شده و ۱۴ تن که شهروندان ملکی نیز در میان شان است، زخم برداشته اند.
در همین حال شماری دیگر از جنگ‌جویان طالب، حمله‌های تروریستی را در جنوب کشور، در غزنی راه انداخته اند.
حبیب‌الله، فرماندهی پولیس ولسوالی ده‌یک ولایت غزنی که روز چهار در نتیجه انفجار ماین کنار جاده‌ای کشته شد.
یک منبع امنیتی روز گذشته (۱۸ سرطان)، به روزنامه‌ی صبح کابل، گفت که نزدیک ۰۴:۳۰ صبح امروز (چهارشنبه،۱۸سرطان)، گروه طالبان بر پاسگاه امنیتی در والسوالی ده‌یک غزنی، حمله کرده اند. منبع می‌گوید که موتر فرماندهی پولیس والسوالی ده‌یک در مسیری که برای کمک به سربازان در حرکت بود، با ماین کنار جاده‌ای برخورد می‌کند که در نتیجه‌ی آن، فرماندهی پولیس این والسوالی و دو نگه‌بانش کشته می‌شوند.
با یک پله‌ی دیگر برگشتن به عقب می‌بینیم که گروه تروریستی طالبان، سه‌شنبه (۱۶سرطان)، در شمال و شرق کشور نیز حمله‌های تروریستی راه انداخته اند که در نتیجه شماری از نیروهای امنیتی و شهروندان ملکی کشته و زخمی شده اند.
احمد‌جاوید بشارت، سخن‌گوی پولیس بغلان، سه‌شنبه (۱۷ سرطان)، به روزنامه‌ی صبح کابل، گفت: «صبح امروز (۱۷ سرطان)، هراس‌افگنان طالب قصد داشتند تا مسیر شاه‌راه پل‌خمری_سمنگان را مسدود سازند.»
نیروهای امنیتی افغانستان برای پیش‌گیری از بسته‌کردن راه توسط طالبان، از زمین و هوا به این گروه حمله می‌کنند که در نتیجه‌ی آن ۹ جنگ‌جوی طالب کشته شده و شش تن شان زخم برمی‌دارند.
همین‌گونه در اعلامیه‌ای که چهارشنبه (۱۸سرطان)، وزارت دفاع ملی به نشر رسانده است؛ آمده است که هراس‌افگنان طالب، روز گذشته (۱۷ سرطان)، بر پاسگاه‌های نیروهای ارتش در ساحه‌ی زاوه‌ی ولسوالی خوگیانی ننگرهار، حمله کرده اند.
در اعلامیه آمده است که حمله‌ی جنگ‌جویان طالب با مقاومت نیروهای ارتش عقب زده شده و در جریان این درگیری، ۲۰ جنگ‌جوی طالب کشته شده و شماری هم زخم برداشته اند.
همین‌گونه در این روز، در اثر انفجار موتر بمب‌گذاری شده در ننگرهار، آرامش این شهر برای بار دوم خونی می‌شود.
عکس از محل انفجار در ولسوالی کوزکنر ولایت ننگرهار
عطاؤالله خوگیانی، سخن‌گوی والی ننگرهار، به روزنامه‌ی صبح کابل، می‌گوید که در نتیجه‌ی این رویداد که نزدیک ساعت ۱۰:۰۰ صبح سه‌شنبه(۱۷ سرطان)، در
چوک مرکزی بازار ولسوالی کوزکنر، رخ داده است، میرزمان، فرماندهی پولیس محلی و دو نگه‌بانش کشته شده و پنج تن دیگر زخم برداشته اند.
این در حالی است که در روزهای آخر فاصله‌ی گروه‌های تروریستی با دولت مرکزی در حال کم‌شدن بوده و جبهه‌های جنگ تا پایتخت کشیده شده است.
در اعلامیه‌ای که دوشنبه (۱۶سرطان)، از سوی دفتر مطبوعاتی فرقه‌ی ۱۱۱ کابل منتشر شده، آمده است: «شب گذشته (یک‌شنبه، ۱۵ سرطان)، تروریستان، از چند سو بر پاسگاه کندک دوم لوای دوم نیروهای امنیتی در ساحه‌ی پل‌صوفیان ولسوالی شکردره‌ی ولایت کابل، حمله کردند.»
در اعلامیه آمده است که حمله‌ی تفنگ‌داران ناشناس، با مقاومت نیروهای دفاعی و امنیتی پس زده شده است؛ در این درگیری، یک تن از مهاجمان کشته شده و یک تن دیگر همراه با دو قبضه راکت به دست نیروهای امنیتی افتاده است.
در حالی که این روزها افغانستان بیشتر از هر روزی در بیست سال گذشته در آتش جنگ با طالبان می‌سوزد، دولت افغانستان و این گروه به بهانه‌ی تمایل به صلح، زندانیان هم‌دیگر را آزاد می‌کنند و ظاهرا در تلاش آن اند که با هم به صلح برسند.
صدیق صدیقی، سخن‌گوی ریاست‌جمهوری
صدیق صدیقی، سخن‌گوی ریاست‌جمهوری، دوشنبه (۱۶ سرطان)، در یک نشست خبری گفت که تا کنون، ۴۰۱۵ زندانی طالب به منظور زمینه‌سازی برای کاهش خشونت، شروع گفتوگوهای میان‌افغانی و آوردن صلح به افغانستان، آزاد شده اند.
او، از گروه طالبان نیز خواست تا نیروهای دفاعی و امنیتی‌ای که نزد این گروه اسیر اند را آزاد کند.
آقای صدیقی، می‌گوید که آزادی باقی زندانیان طالب، بستگی به اقدام گروه طالبان دارد؛ طوری که این گروه، باید خشونت‌ها را کاهش داده و وارد گفتوگوهای میان‌افغانی شود.
با این همه، ظاهرا دولت افغانستان از نحوه‌ی رهایی زندانیان از سوی گروه طالبان و کنش‌گری این گروه در روزهای اخیر راضی نبوده و اعتمادش به صلح‌خواهی این گروه کاهش یافته است.
صدیقی، می‌گوید که دولت افغانستان تا کنون، گام‌های بزرگی را برای تأمین صلح و شروع گفتوگوهای میان‌افغانی برداشته است؛ اما اقدام طالبان در این زمینه‌ها، بسیار ناچیز بوده است.
او می‌گوید: «شمار بزرگی از زندانیان طالب را آزاد کردیم تا از جنگ دست بکشند؛ اما هنوز هم می‌بینیم که به این هدف نرسیده ایم و خشونت‌ها هم‌چنان پابرجاست. خشونت موضوع جدی است و افزایش آن به مردم آسیب می‌زند و باید کاهش یابد یا از بین برود.»
این در حالی است که از این پیش نیز دولت از خشونت‌ورزی طالبان در برابر شهروندان، از شروع روند رهایی زندانیان تا حالا پیوسته شکایت داشته و آن را مانعی برای رسیدن به صلح خوانده است؛ چیزی که باعث شده است بارها رهایی زندانیان طالب به تأخیر بیفتد.
تصویر از رهایی زندانیان دولتی از نزد طالبان
از سویی هم مشکل دیگر دولت و گروه طالبان رسیدن به توافق بر سر هویت ۵۰۰۰ زندانی این گروه است.
صدیقی، می‌گوید که گروه طالبان، با ارائه‌ی فهرستی خواهان آزادی پنج‌هزار زندانی طالب شده که بر اساس شماره صورت می‌گیرد؛ نه بر اساس چهره‌ها.
او تأکید کرد که دولت افغانستان نیز قانون خودش را دارد و با مجرمان برخورد جدی می‌کند؛ از همین رو، نهادهای عدلی و قضایی تصمیم می‌گیرند که کدام چهره‌ها آزاد شوند و کدام‌ها در زندان بمانند.
پیش از این نیز، احمد راشد طوطاخیل، رییس اداره‌ی کنترل و نظارت زندان‌ها، گفته بود؛ در فهرستی که گروه طالبان برای رهایی زندانیان شان به دولت افغانستان ارائه کرده اند، نام‌هایی دیده می‌شود که به اثر انجام جرایم جنایی و اخلاقی، زندانی شده اند و از همین رو، از میان پنج هزار زندانی طالب، ۵۹۷ تن آن‌ها آزاد نخواهند شد.
با این همه، هنوز روشن نیست که آیا پس از رهایی شمار مشخص‌شده‌ی زندانیان دو طرف، گفتوگوهای میان‌افغانی شروع خواهد شد یا نه؛ زیرا روند رهایی زندانیان این دو نیز در خلاف با زمان‌بندی در توافق‌نامه‌ی صلح امریکا با گروه طالبان و فرمان ریاست‌جمهوری مبنی بر رهایی زندانیان این گروه به پیش رفته و هنوز اعتماد کافی میان دولت و گروه طالبان برای صلح شکل نگرفته است.
