در ادامهی بازداشتها از سوی طالبان، اینبار گزارش شده که سید باقر محسنی، استاد دانشگاه و از چهرههای به شدت منتقد سیاستهای طالبان ناپدید شده است. خانوادهی آقای محسنی، تأیید کرده که او از روز گذشته به این طرف ناپدید شده است.
اعضای خانوادهی سید باقر محسنی، میگویند که طالبان او را بازداشت کرده اند. با این حال، گروه طالبان تا هنوز در این مورد چیزی نگفته است.
آقای محسنی پس از سقوط دولت پیشین به دست طالبان، بارها در مصاحبههای تلویزیونی از حکومتداری و سیاستهای طالبان انتقاد کرده و این گروه را به متهم به ایجاد یک حکومت تکقومی کرده و نظام طالبان را فاقد مشروعیت داخلی و خارجی خوانده است.
در تازهترین مورد، آقای محسنی دو روز پیش در برگهی فیسبوک خود نوشته است که مصاحبه او در تلویزیون نور به دلیل فشارهای طالبان پخش نشده است و طالبان کارمندان این تلویزیون را از عواقب نشر آن هشدار داده اند.
بسیاریها از او به عنوان یک چهره نترس و ضد طالبانی یاد میکنند که حرفهای خود و صدای هزاران شهروندان این کشور را بدون هیچ ترسی به گوش طالبان و جهان میرساند. او باری در یکی از مصاحبههای تلویزیونی خطاب به طالبان، گفت: «آدرس من مشخص است. سر طالبان خلاص باشد که با کشتن و دربندکشیدن و به زندانانداختن من چیزی حاصل نمیشود. نه حکومت شان مستدام میماند و نه مشکل اقتصادی طالبان حل میشود. مرا متهم به طرفداری از شرق و غرب نکنید.»
با این حال از زمانی که خبر بازداشت آقای محسنی در شبکههای اجتماعی و رسانهها نشر شده، موج بزرگی از اعتراضها در برابر بازداشت او ایجاد شده است.
کاربران شبکههای اجتماعی با راهاندازی هشتگهای مختلفی خواستار آزادی او شده اند. عارف رحمانی، نمایندهی پیشین مجلس نمایندگان، میگوید که طالبان با سرکوب، خشونت، زندان، ترور و تکفیر نمیتوانند صدای عدالتخواهی و آزادیطلبی مردم افغانستان را خاموش سازند.
آقای رحمانی، گفته است: «مردم افغانستان یک حکومت بدوی و قبیلهای را تحمل نمیکنند. مردم و شهروندان افغانستان حکومت یک گروه ملیشه نظامی را که با توطئه داخلی و خارجی و سرنیزه به قدرت رسیده است را بر نمیتابند».
او از طالبان خواسته است که حق آزادی بیان مردم را از آنها نگیرد و باقر محسنی را آزاد کنند.
کاوه جبران، دیگر کاربر شبکههای اجتماعی نوشته است: «برای یک لحظه به عمق این فاجعه فکر کنید. آدمی مثل محسنی در رژیمی به زندان میافتد که وزیر فرهنگش ذبیحالله مجاهد است. چه تقدیر وحشتباری.»!
شماری از کاربران شبکههای اجتماعی بازداشت باقر محسنی را خلاف تعهدات طالبان در برابر جامعهی جهانی در پیوند به آزادی بیان و رسانهها دانسته است.
محمد قاسم وفاییزاده، وزیر پیشین اطلاعات و فرهنگ، از سید باقر محسنی به عنوان یک جوان تحصیلکرده یاد کرده که به خیر و صلاح افغانستان میاندیشد.
آقای وفاییزاده، گفته است: «تا جایی که خبر دارم او نه وابسته جریانهای سیاسی و دستگاههای استخباراتی است و نه سخن به مزد میگوید. در برابر مظالم و جنایات جاری در کشور صدا بلند میکند و نظام حاکم و سیستم فکری آنان را به نقد میکشد.»
او، گفته است که دوام این نوع سرکوبها به کوتاهی عمر حکومت طالبان کمک میکند؛ زیرا پاسخ منطق نقد و اعتراض، باید مجادله به کلام باشد نه زندان و تازیانه.
همینگونه، سالم حسنی، مشاور پیشین ریاستجمهوری نیز، گفته است که بازداشت سید باقر محسنی از سوی طالبان جای شگفتی ندارد؛ زیرا به گفتهی او، در حاکمیتهای توتالیتر، تمامیتخواه و ایدئولوژیک، همواره تنگترین آستانه تحمل در برابر منتقدان و اصلاحگران را دارند.
او گفته است: «برخورد سرکوبگرایانه از ذاتیات لاینفک همه حکومتهای استبدادی و ایدئولوژیک است. در هر جا حکومت دینی و ایدئولوژیک بر پا شده است، آزادی و کرامت انسانی لگدمال شده است.»
بسیاری از کاربران، نهتنها او را منتقد حکومت طالبان؛ بلکه صدای مردم افغانستان خوانده و خواستار آزادی او شده اند.
این نخستینباری نیست که یک منتقد حکومت طالبان به بند و زندان کشیده میشود. چندی پیش فیضالله جلال، استاد دانشگاه کابل و آگاه مسأیل سیاسی نیز به دنبال انتقاد از سیاستهای طالبان در یک برنامهی تلویزیونی از سوی این گروه بازداشت شد و پس از انتقادهای زیادی داخلی و جهانی و برپایی اعتراضات زنان معترض در کابل دوباره آزاد شد.
