نویسنده: سید آیتالله صادقی متخصص تنظیم علفچرها و سرپرست آمریت کنترل و جلوگیری از توسعه صحرا
محیطزیست سالم یکی اولویتهای بشری است. احیا و باز احیای این پدیده مسئولیت تمام شهروندان متعهد و اخلاق مدار است.
در این روزها شاهد و بیننده آن هستیم که هوای سرد زمستانی تبدیل به گرمای معتدل بهاری شده است. این تغییر تدریجی حکایت از آمدن فصل بهار دارد.
در این روزها هوای روحافزای بهار تجدید کنندهی پیمان حیات در وجود هر زنده جان بوده و آغاز زندگی دوباره طبیعت، فصل گل و جوانه را نمایان میکند. لازم میدانم که بگویم که مرحله تحرک فرا رسیده است. بهخاطر حفاظت از آلودگی محیطزیست نهالشانی در این هنگام، گامی خواهد بود؛ مفید و مثمر، وقایهای برای بیماریهای تنفسی و دیگر بیماریهای کشنده که دامنگیر انسان است.
در این جای شک نیست درختان نقش مهمتری در زندگی بشر ایفا میکنند و نقش بسیار مهم در تأمین صحت اعضای جامعه ایفا مینماید. متأسفانه کشورمان در زمره کشورهای قرار دارد که از آلودگی محیطزیست تعفن هوا رنج میبرد به دلیل کثرت فابریکهها، کارخانهها، مواد کیمیایی و بیولوژیکی ناشی از جنگها، ازدیاد وسایل نقلیه عمومی، وسایط نقلیه کهن و فعالیت روزانه آنها در سطح شهرهای بزرگ و کوچک، سوختاندن پلاستیک که گازهای مهلک و خطرناکی نظیر کاربن دای اکساید در هوای شهرهای بزرگ و کوچک افزود نموده و صحت افراد را در معرض تخریب قرار داده و از تعفن هوا رنج میبرند. افزایش هرچه بیشتر این مواد و کاهش میزان اکسیژن در هوا سبب میشود و این وضع نامساعد گروههای آسیبپذیر نظیر بیماران ریوی و قلبی، کهنسالان، جوانان، نوجوانان و کودکانمان را بیشتر تهدید میکند. در چنین شرایطی مسئله نهال و نهالشانی راهحل مناسبی برای مبارزه با آلودگیهای مذکور به شمار رفته و بدون شک یکی از راهکارهای اساسی برای بیرون آمدن از وضعیت مشکلات محیط زیستی بهخصوص در شهرها توسعه نهالشانی است؛ زیرا با غرس یک نهال امکان فراهم ساختن زمینه مناسب نفس کشیدن را در یک محیط سالم با اکسیژن خالص و انرژی پاک فراهم میسازیم. در این صورت میتوان گفت که درخت موجود زنده است بدون اینکه هیچ ضرری برای انسان داشته باشد شرایط زیستیمان را فراهم کرده، علاوه بر موارد فوق زیبایی و هوای پاک را برایمان به ارمغان میآورد.
همهمان بهعنوان انسانهای مسئول در قبال مردم و حتی حیات خویش وظیفه داریم تا آگاهی لازم را در رابطه به چگونگی پاک ساختن محیط حیات خویش کسب نمایم و در راستای تحقق محیط سالم هرگونه اقدام لازم را روی دست گیریم. لذا هرکسی در هرجایی که حضور و نفوذ دارد ضمن اینکه به نهالشانی اقدام نماید. نباید اجازه دهد که درختان توسط سود جویان و کسانی که دشمن درخت هستند. بیرحمانه قطع و از بین برده شود چون تمامی ما مسئولیت داریم که از محیطزیست خود حفاظت و در راستای سلامتی آن کوشا باشیم.
محیطزیست نیاز به مراقبت و توجه دارد، میزان همکاری ما در ایام نهالشانی نشاندهنده رشد شعور و درایت ما را برملا میسازد اینکه ما تا چه اندازه به زندگی خویش اهمیت داده و نسبت بهسلامت خویش دلسوز هستیم. برای این کار لازم است تا نوجوانان و کودکان ما از سنین پایین با مفاهیم اداره شهر و مدیریت شهری آشنا شوند و در آینده توجه بیشتری بر این پدیدهها شود.
شکی ندارم که شهرها د از ابتدا آلوده نیستند و کودکان ما شهر سالم و هوای پاک میخواهند چیزی که متأسفانه این روزها به یک آرزوی محال برای برخی از ساکنان شهری بهخصوص پایتختنشینان تبدیل شده است؛ اما آیا این مهم تنها با اجرایی یک فرد ممکن خواهد شد؟
بدون شک پاسخ منفی است زیرا سرسبزی محیط زیست و حفاظت از آن یک رسالت انسانی و مسئولیت همگانی است. لذا پیشنهاد میکنم اگر اراده جمعی جهت حفاظت از محیطزیست و سالمسازی آن به وجود نیاید و در عمل اجرا نشود، امکان اینکه بتوانیم یک محیط پاک و مناسب را برای زندگی خود فراهم ساخته و شهرهای خود را به محیط مطلوب جهت زندگی مهیا سازیم بسیار محدود است. از سوی دیگر مسئولیت ارگانهای دولتی، نهادهای غیردولتی بهخصوص رسانهها است تا ذهنیت مردم را برای نهالشانی مساعد ساخته و با تشویق آنان با برجسته ساختن برخی از سفارشهای ملی و دینی به این کار وادار شوند.
به بهبودی در وضعیت زیست بستگی به اراده انسان دارد، اگر بخواهد در وضعیت شهر بهبود بیاورد و در کشور و زندگی خود تحول ایجاد کند و این تحول بیشتر تحول اخلاقی است، چراکه اخلاق حکم میکند در برابر محیطزیست مسئولیتپذیر باشد.
پس بیایید دستبهدست هم داده با تلاش جدی به بهانه سرسبزی در روزهای سبز آراسته، فصل گل و جوانه فردای بهتری را نوید تازه بخشیم و باغرس نهالی دست به این ابتکار و کار خارقالعاده بزنیم. همچنان در حفظ و آبیاری آن هرگونه سعی و تلاش که از دستمان آشکار میشود دریغ ننموده و اینهمه کار و فعالیت را با مقدم بهار آغاز نموده و با قلب پر از عطوفت و مصمم در قبال سرسبزی شهر خود و حومه خود لحظه دریغ ننمایم. همچنان با اخذ تصمیم دقیق و عاقلانه همۀ ما با غرس نهالهایی به داخل حویلی، کنار سرکها، گوشه شهر خود بهخاطر سرسبزی، آبادی، پاکی هوا عاری از آلودگی محیط زیستی اقدام عملی نماییم. بدین ترتیب فضای محیطزیست خود را سرسبز، به محیطزیست خود جان دوباره بخشیده و زمینۀ تنفس هوای مطلوب و گوارا را برای همشهریان عزیزمان مساعد سازیم و خود و هموطنان خویش را از مرگ تدریجی ناشی از آلودگی محیطی نجات دهیم.
