از چه سنی کودک ‌مان را به کودکستان بفرستیم؟

نویسنده: زهرا اکبری

در سال‌های اخیر اگر توجه کرده باشید، در کلان‌شهرهای افغانستان، تعداد کودکستان‌ها هر روز رو به افزایش بوده و این کودکستان‌ها توانسته اند اعتماد خانواده‌ها را به دست بیاورند. هم اکنون شاهد این استیم که در هر خانواده‌ای که طفل شان به سن مناسبی برای فرستان به کودکستان می‌رسد، اقدام به این کار می‌کنند؛ اما همین موضوع خود ابعاد دیگری نیز دارد که باید والدین بیشتر به جنبه‌های مثبت و منفی فرستادن اطفال شان به کودکستان توجه کنند.

کودکان در سنین خاصی معمولا بین  ۲ تا ۳سالگی به کودکستان رفتن را دوست دارند یا خود والدین علاقه به فرستادن کودک به کودکستان دارند. کودکستان رفتن مزایای خاصی برای کودک دارد؛ ولی لازمه‌ی آن این است تا کودک به سن خاصی برسد. برای این که مطمئن شوید کودک تان را به چگونه کودکستانی می‌فرستید، نیاز به تحقیق در مورد کودکستان‌ها و داشتن چند معیار مناسب برای خود تان است تا کودکستان مناسبی را انتخاب کنید.

دلایل و مزایای فرستادن کودک به کودکستان

· کودکستان شرایط مناسبی برای آموزش‌های متناسب با سن کودک شما را فراهم می‌کند.

· با رفتن به کودکستان رشد اجتماعی کودک شروع می‌شود و کودک یاد می گیرد چگونه با کودکان هم سن خود و مربیانش رابطه برقرار کند.

· کودکستان فرستادن اولین فرصت برای تجربه‌ی یادگیری استقلالیت گرفتن از مادر است.

· کودکان در کودکستان یاد می‌گیرند که چطور با همدیگر همکاری کنند.

· کودک می‌تواند در کودکستان یاد بگیرد که چطور مهارت‌های جسمانی و قوای ذهنی خود را پرورش بدهد.

· کودک با کسب تجربه‌ی رفتن به کودکستان، آماده‌ی این می‌شود تا به مکتب برود.

البته باید یاد مان نرود که اصلا توصیه نمی‌شود مادرانی که شاغل استند کودکان خود را در ماه‌ها و سال‌های اول به کودکستان بفرستند و بهتر است که کودک خود را به فرد قابل اعتمادی از نزدیکان خود بسپارند. تا حدود ۲یا ۳سالگی بهتر است که کودک در کنار مراقب اصلی (مادر) یا یک آشنا باشد. کودک به طور طبیعی تا حدود ۲سالگی دچار اضطراب جدایی می‌شود و بهتر آن است که مادرش در کنارش بماند.

اگر شاغل نیستید، به شما توصیه می‌شود تا ۲سالگی کودک تان را به کودکستان نفرستید. بین دو تا سه‌سالگی سن مناسبی است که کودک چند ساعت در روز را خارج از خانه بگذراند.

کودکانی که در سنین پایین و شیرخوارگی به کودکستان می‌روند، در معرض آسیب دلبستگی قرار می‌گیرند. دوره‌ی حساس برای رشد دلبستگی دو سال اول زندگی است. در این دوران کودک از دور شدن مادرش می‌ترسد و اضطراب می‌گیرد. بنا بر این، دورماندن زیاد از مادر باعث می‌شود کودک احساس ناامنی کرده و رابطه‌ی عاطفی سالمی با مادر و سایرین برقرار نکند.

ممکن است کودک شما تمایلی به رفتن به کودکستان نداشته باشد. برای کودکانی که آمادگی آن را ندارند و شدیدا به شما وابسته استند، پیشنهاد می‌شود که با کودک تان در مورد کودکستان صحبت کنید. بگذارید ذهنش از قبل در مورد آن آماده شود. اگر کودکی را می‌شناسید که به کودکستان می‌رود، می‌توانید از او به عنوان الگو استفاده کنید. از احساسات کودک ‌تان جویا شوید. در مورد احساساتش در باره‌ی کودکستان صحبت کنید. اگر کودک شما به هیچ وجه از شما دور نمی‌شود، این فرایند جدایی را کم کم تمرین کنید. به تدریج زمان دوری را افزایش دهید تا کودک به دوری عادت کند. صبور باشید و بدانید که کودک ‌تان در طی یک فرایند به محیط جدید عادت می‌کند. بهتر است روزهای اول مدتی در کودکستان حضور داشته باشید؛

با کودک صحبت کنید و دقیق به او بگویید که کی برمی گردید. سعی کنید از قولی که داده اید تخطی نکنید. اگر روزهای اول حضور کودک در کودکستان کوتاه‌مدت باشد، مشکلی نیست؛ می‌توانید به تدریج زمان آن را افزایش دهید. بعد از تمام شدن ساعات کودکستان، کودک تان را سوال‌پیچ نکنید. این امر احساس اضطراب به کودک را منتقل می‌کند و کودک فکر می‌کند ممکن است خطری آن جا تهدیدش کند. می‌توانید روزهای اول یک اسباب‌بازی یا پتوی مورد علاقه اش را در وسایلش قرار دهید تا کودک از آن شیء آشنا قوت قلب و حس خوب بگیرد. بعد از خداحافظی کردن، وسط روز به کودکستان برنگردید. این کار باعث می‌شود اگر کودک به محیط خو گرفته باشد دوباره حواسش معطوف به شما شود.