بر اساس تحقیقات سلامت عمومی، یکی از چهار کودک فرانسوی در سال ۲۰۲۰ بسیار چاق خواهند بود؛ درست مانند کشورهای دیگر که به این مشکل دچار اند و این به دلیل روش اشتباه زندگی است. خانهنشینی بیش از حد، سبب چند برابر شدن چاقی درکودکان میشود. کودک چاق ممکن است در جوانی چاق نباشد؛ اما یک نو زاد چهارکیلویی نسبت به دیگر نوزادان، حال متفاوت میتواند داشته باشد. هیچ چیزی مشخص نیست. به هر حال، اضافهوزن در یکسالگی میتواند برای وزن کودک هشدار خوبی باشد. بنا بر این، خطر چاقی او دو برابر است.
طبق گفتهی متخصصان، اگر یکی از والدین چاق باشد، این خطر تا چهار برابر افزایش خواهد یافت و بیشتر از نیمی کودکانی که در سنین ۳ تا ۵ سال چاق استند، در بزرگسالی نیز چاق خواهند ماند. این کودکان امید شان به زندگی در شروع ۱۳سالگی کاهش خواهد یافت.
چاقی دارای عوارضی مانند؛ ازدیاد فشار خون شریانها، مشکلات چاقی-عروقی، دیابت، سایدگی پیش از وقت مفصلها است؛ در زمان کودکی نیز مشکلات روحی مثل ریشخند شدن کودک از طریق همصنفان و دوستانش میشود.
پس اگر چاقی، جنبهی ژنتیکی و پزشکی ندارد، بنا بر این اصول، روش زندگی ما، مسؤول این وضعیت است. استفاده از غذاهای فستفودی، چرب و خانهنشینی، اضافهوزن بار میآورد.
مسألهی مهم دیگر، علاقهی کودکان به شیرینیها است. پس، برای سوخت این کالریها کودکان به جای نشستن پای تلویزیون، باید تَحرک داشته باشند و بازی کنند؛ چون سوخت را قبل از این که به چربی مبدل شود، مصرف میکنند. البته استفادهی مفرط از بیسکویتها و چپسها با روغن و نمک فراوان که دارای کمترین مقدار مواد مغذی است، سبب میشود، کودکان به اضافهوزن مبتلا شوند. نقش والدین در این راستا میتواند جایگزین کردن سبزیها، میوهها و لبنیات به جای استفادهی مداوم کودکان از مواد غیر مغذی باشد.
یک اشتباه رایج دیگر در رابطه با اضافهوزن کودکان شیرخوار، این است که والدین دچار سوء تفاهم میشوند و کودک هنگامی که نیاز به تبدیل کردن پوشک دارد، فکر میکنند که کودک گرسنه است و یا اگر گرم یا سردش است، باز هم تلاش والدین برای خاموش کردن گریهی کودک، دادن شیشهی شیر به او است. این احتمال را در نظر باید داشت که کودک تان ممکن است برای هر نیاز خود گریه کند؛ چون به غیر از گریه، کودک در زمان نیازمندی خود راه ارتباطی دیگری ندارد. باید یاد مان نرود که کودک برای گرفتن شیر و این درخواستش، عمل گریه را مدام تکرار میکند و والدین با هر بار شیر دادن به کودک، میتوانند به سادگی زمینهی چاقی کودک را فراهم کنند که این خود، دلیل اضافهوزن در کودک شیرخوار میشود.
شماری از والدین فکر میکنند که اگر مقدار بیشتری غذا به کودک شان بدهند، میتوانند کودک سالمتری داشته باشند. این ناآگاهی والدین در ذهن شان تنها نشانهی ابراز علاقهی والدین به کودک است. پس بسیار اند والدینی که در این زمینه افراط میکنند و گاهی کودک را مجبور میسازند، حتا اگر گرسنه نباشد یا میل به غذا نداشته باشد، مقدار غذایی را که در ظرف برای آنن در نظر گرفته اند، بدون هیچ اما و اگری بخورد و به گونهای رفتار میکنند که کودک مجبور میشود، غذایش را در بیاشتهایی محض تمام کند.
این آموزش ادب نیست، یک جرم است؛ جرمی که سرآغاز سیری و تحریکش برای خوردن، حتا بیشتر از نیازش میباشد. بحثی نیست، مطمئنا یک کودک چاق باید رژیم بگیرد. محدودیت غذایی و پیشگیری از خوردن زیاد میتواند به کودکان کمک کند که به چاقی مفرط دچار نشوند. یاد مان نرود تا هنگامی که نوزاد از شیر مادر استفاده میکند، بیش از اندازه چاق نخواهد شد.
برای کنترل اضافهوزن اطفال و جلوگیری از چاقی بیشازحد کودک، لازم است برنامهی غذایی مناسب برای کودک و خود تان در نظر بگیرید تا کودک با دیدن نظم غذایی شما، به نظم غذایی خود نیز اهمیت بدهد.
بهترین برنامه میتواند استفاده از مقدار کم غذا در دفعات بیشتر، آرام غذاخوردن، استفاده از تنوع غذایی مثل گنجانیدن میوهها، سبزیها، لبنیات، حبوبات و در بعضی وعدههای غذایی، داشتن ترکیب از این رژیم، میتواند مؤثرترین رژیم و شیوه برای کنترل چاقی در کودکان باشد.
اگر از آن دسته والدینی هستید که این شیوهها نمیتواند برای کودک تان موثر باشد، بهتر است نزد داکتر مراجعه کرده و به کودک خود کمک کنید.
