شیوع ویروس کرونا به ۵۳ کشور دنیا، روی ورزش نیز تأثیر گذاشته است. دیدارهای زیادی لغو و بسیاری نیز بدون تماشاگر برگزار می‌شود. با وجودی که بالای ۳۰ نفر در اسپانیا به ویروس کرونا مبتلا شده اند؛ اما مسؤولان این کشور اعلام کرده اند که ال‌کلاسیکو، امشب طبق برنامه برگزار خواهد شد.
یکی از تغییرهای به وجود آمده در این نزدیک به نوزده سال در افغانستان، آگاهی مردم از ورزش روز دنیا و مثلا همین ال‌کلاسیکو است که هواداران ورزش را مثل کره‌ی زمین به دو دسته‌ای آبی- اناری و سفید تقسیم کرده است. این بار، تب ال‌کلاسیکو در افغانستان مثل گذشته زیاد نیست و به نظر می‌رسد که زیر سایه‌ی کرونا و توافق‌نامه‌ی صلح امریکا با طالبان قرار گرفته؛ اما ال‌کلاسیکو همیشه ال‌کلاسیکو است، حتا اگر کرونا آمده باشد، یا کریستیانو رونالدو در این بازی نباشد.
در این چند سال، جذابیت اصلی ال‌کلاسیکو برای هواداران افغانستانی، رقابت دو ستاره‌ی بزرگ دنیای فوتبال «مسی و رونالدو» نیز بود که حالا یک طرف آن نیست.
راستش ال‌کلاسیکوی امشب نیز بسیار جذاب است؛ چون شرایط دو تیم این روزها به گونه‌ی است که هر دو تیم نیاز به پیروزی دارند، هر دو تیم از «کوپا دل‌ری» حذف شده و در لیگ قهرمانان نیز نمایش‌های شایسته‌ای نداشته اند. برای همین، هر دو تیم نگاه ویژه به این بازی دارند که با پیروزی می‌توانند بار فشار و انتقادهای زیاد را کم کنند. بازی دشواری که با توجه به اختلاف امتیاز کم بین دو تیم، می‌تواند موجب بازگشت و یا خدا حافظی از لالیگا برای رئال و یا فاصله گرفتن بارسلونا از رقیب دیرینه اش باشد. تیم «زیدان» در خانه به «من. سیتی» باخته و مورد انتقاد شدید قرار گرفته است. این دیدار بهترین فرصت برای خاموشی منتقدان است که نباید رئال مادرید از دست بدهد. یعنی زیدان و تیمش محکوم به شکست دادن بارسلونا بوده و در این بازی حق اشتباه ندارند.
تا حالا زیدان در ال‌کلاسیکوها سه پیروزی، سه مساوی و دو شکست داشته و جالب است که هر دو شکستش نیز در برنابئو بوده است؛ اما دو بار در خانه‌ی حریف هم پیروز شده که آمار را به سود او رقم می‌زند.
در طرف دیگر، مهم‌ترین سؤال برای بارسایی‌ها جدا از کیفیت بازی این تیم، سبک، سیستم بازی، به دانش «کیکه ستین» معطوف است که آیا او می‌تواند مثل والوارده، ال‌کلاسیکو باز باشد یا خیر.
بارسلونا از سال ۲۰۰۸ تا امروز ۸ بار در خانه‌ی رئال مادرید به پیروزی رسیده و آخرین بار که برای رقابت با رئال به برنابئو آمده، توانسته است این تیم را شکست دهد. امروز اما شرایط کاملا متفاوت است، هر دو تیم مصدومان مهمی دارند و شرایط دو تیم نیز نسبت به گذشته تغییر کرده است.
رئال در بازی رفت ال‌کلاسیکوی امسال در خانه‌ی بارسلونا و حتا در بازی با سیتی نشان داد که توانایی شکست دادن بارسلونا را دارد؛ به خصوص اگر این تیم بتواند با پرس از زمین حریف –بالا- تمرکز و قدرت بازی‌سازی را از هافبک‌های این تیم بگیرد و نگذارد که بارسلونا با در اختیار گرفتن بازی و درصد مالکیت توپ بیشتر، نقشه‌ها و تاکتیک‌هایش را در زمین پیاده کند. رئال پس از آن که در کوپا دل‌ری از سوسیه‌داد شکست خورد، پنج امتیاز حیاتی را در دو بازی متوالی پیش از ال‌کلاسیکو برابر لوانته و سلتاویگو از دست داد. این تیم اگر نتواند بارسلونا را شکست دهد و شکست بخورد، فاصله اش با حریف به ۵ امتیاز افزایش خواهد یافت که می‌تواند فشارها را بر زیدان و شاگردانش دو برابر کند؛ چون روی کاغذ آن‌ها فقط برای قهرمانی در همین جام شانس دارند.
پرسینگ از زمین حریف، نیاز به رعایت دو مسأله‌ی اساسی دارد، یکی داشتن آمادگی جسمانی و دوندگی بی‌امان و دیگری هوشیاری برای عدم عبور نیروهای تهاجمی حریف از فضاهای که پشت سر هافبک‌ها و مدافعان به وجود خواهد آمد. با توجه به این که کیکه ستین در شب بازی رئال مادرید با منچستر سیتی در ورزشگاه حضور داشت و با جوزپه گواردیولا نیز مشوره کرده است، اگر بخواهد از تاکتیک و فرمول گواردیولا استفاده کند، باید در ابتدا میانه‌ی زمین را در اختیار بگیرد و فشار حد اکثری اش را برای عبور از سمت راست رئال و جایی که کارواخال حضور دارد بگذارد. کاری که شاگردان گواردیولا انجام دادند؛ اما نیاز دارد تا هافبکی در حد و اندازه‌های «دی‌بروینه» داشته باشد. با نبودن یوردی آلبا، سمت چپ بارسلونا به محل برو و بیای تیم‌های بدل شده است که با بارسلونا بازی دارند. یعنی نقطه‌ی که رئال حتما به آن حمله خواهد کرد، همین ناحیه است؛ مگر آن که ستین برای آن چاره‌ای اندیشیده باشد. جرارد پیکه که در بازی با ناپولی مصدوم شده بود، به این بازی خواهد رسید؛ اما لوئیس سوارز، از چهره‌های ویژه‌ی ال‌کلاسیکوهای اخیر در ترکیب بارسلونا نیست و این برای رئال مادرید فرصت خوبی است که زیاد نگران خط آتش حریف نباشد.
از سویی دیگر، رئال مادرید نیز «ادن هازارد» یکی از بهترین‌هایش را ندارد که برای بارسلونا نقطه‌ی مثبتی است؛ هر چند این بازی‌کن تا حالا به دلیل مصدومیت‌های مداوم نتوانسته است با سیستم و شکل بازی تیمی رئال هماهنگ شود.
به هر حال، امشب ال‌کلاسیکو است، دیداری که می‌تواند برای ساعتی ما را از شر هر چه دل‌نگرانی دیگر مثل جنگ و صلح، آتش‌بس و گفت‌وگوهای بین‌الافغانی و یا بین‌الامریکایی و طالبانی است، دور کند. فقط چند ساعت و این چند ساعت نیز در این وانفسای زندگی، غنیمت بزرگی است. پس پیش به سوی ال‌گراند کلاسیکو، بزرگ‌ترین بازی باشگاهی دنیا!
