نویسنده: زهرا اکبری
تفاوت بین آدمهایی که اجازه میدهند شکست آنها را از مسیر اهداف شان خارج کند و آنهایی که از شکست به نفع خود شان استفاده میکنند، چیست؟
پنج مورد از این موارد به کارهایی ربط دارد که باید انجام دهید و ۳ مورد به نحوهی تفکر شما مرتبط است. آنچه در برابر شکست انجام میدهید برای بازگشت شما به حالت عادی ضروری است و اثر زیادی روی برداشتی که دیگران از شما و اشتباه تان خواهند داشت، دارد.
پنج کاری که وقتی شکست خوردید باید انجام دهید تا در آینده به پیروزی برسید و باعث شوید دیگران نیز شما را برخلاف شکستی که داشتید با دید مثبت بنگرند، عبارت است از:
۱- خبر بد را خودتان اعلام کنید
اگر اشتباهی کردید دعا نکنید که کسی متوجه آن نشود، چون دیگران نهایتا متوجه میشوند و این غیر قابل اجتناب است. اگر صبر کنید تا کسی به اشتباه شما اشاره کند، این یعنی دو اشتباه. چون اگر سکوت کنید مردم از خود سوال میکنند که چرا چیزی نگفتهاید و آن را به حساب ترس یا بیتوجهی شما میگذارند.
۲- توضیحی بابت اشتباه خود بدهید؛ اما بهانهتراشی نکنید
پذیرش مسؤولیت اشتباه تان در حقیقت وجههی شما را ارتقا خواهد داد. این کار نشانهی اعتمادبهنفس، مسؤولیتپذیری شخصی و انسجام درونی شما است. فقط مطمئن شوید که در توضیح تان از حقایق استفاده کنید.
۳- برنامهای برای جبران اشتباه تان داشته باشید
برعهده گرفتن مسؤولیت یک اشتباه کار را به انتها نمیرساند. کاری که بعد از این مرحله انجام میدهید هم حیاتی است. به جای این که منتظر باشید کسی پیدایش شود و اشتباه شما را درست کند، راههای حل خودتان را پیدا کنید. حتا بهتر آن است رییس یا هر کسی که لازم است را نسبت به قدمهایی که برداشتهاید تا همه چیز را به حال عادی بازگردانید مطلع کنید.
۴-برنامهای برای پیشگیری داشته باشید
علاوه بر داشتن برنامهای برای جبران اشتباه، برای جلوگیری از تکرار اشتباه مشابه هم باید برنامهای داشته باشید. این روش به سایرین اطمینان میدهد که از اشتباهات شما نتایج خوبی حاصل خواهد آمد.
۵- دوباره به مسیرتان بازگردید
بسیار مهم است که به شکست اجازه ندهید اعتمادبهنفس و شجاعت شما را از بین ببرد. اگر گرفتار این نگاه شوید هر بار که دچار لغزش میشوید روح شما از درون خرد شده و فلج میشوید. زمان کافی به خود بدهید تا درسی که از این شکست گرفتهاید را درونی کنید و به محض این که این کار را انجام دادید، دوباره به میدان بازگردید و مجددا تلاش خود را از سر بگیرید. صبر کردن تنها به احساسات بد دامن میزند و جرأت و جسارت را نابود میکند.
زمانی که شکست میخورید سه نگرش وجود دارد که باید آن را حفظ کنید.
۱- داشتن چشمانداز، مهمترین عامل برای مدیریت شکست است
افرادی که پس از مواجهه با شکست برای ادامه دادن مسیر مهارت بیشتری دارند با احتمال بیشتری شکست را به عملشان (زنجیرهای از عملکردهای اشتباه یا غفلتی ناشی از بیتوجهی) نسبت میدهند تا به شخصیت خود شان در مقابل آنهایی که با شکست زمینگیر میشوند شکست را به تنبلی، هوش کم، یا سایر خصوصیتهای شخصی شان مرتبط میکنند، این افراد با اتخاذ چنین نگاهی به شکست، امکان در اختیار داشتن هر گونه کنترلی را از خود میگیرند و در آینده احتمال کمی وجود دارد که دست به ریسک بزنند.
۲- خوشبینی
خصوصیت دیگر افرادی که بعد از شکست به مسیر باز میگردند، خوشبینی است. این حس خوشبینی مانع میشود که فرد فکر کند شکست موقعیت همیشگی است. در عوض، آنها به دلیل یادگیریای که شکست با خود فراهم میآورد به هر شکست بهعنوان خشتی برای ساختن بنای موفقیت نهایی خود نگاه میکنند.
۳- پایداری
خوشبینی یک احساس مثبت است و پایداری کاری است که شما با تکیه بر این احساس مثبت انجام میدهید. پایداری همان خوشبینی در مرحلهی عمل است. زمانی که همه میگویند وقت متوقف کردن کاری فرارسیده است و بهتر است که به خانه برویم، آدمهای پایدار خود را از اشتباهات آزاد میکنند و به مسیرشان ادامه میدهند. افراد پایدار خاص استند؛ چرا که خوشبینی آنها هیچ وقت نمیمیرد. این خصوصیت قوت برخاستن پس از زمین خوردن را به آنها میدهد.
شکست نتیجهی زاویهی دید شما است. اتفاقی که برای یک نفر شکستی سهمگین به نظر میآید برای دیگری تنها به معنی یک عقبنشینی کوچک است. زیبایی ماجرا آنجایی است که شما میتوانید نگاهتان را به شکست تغییر دهید تا بتوانید از آن برای بهتر شدن استفاده کنید.