جوانی، فصل شکوفایی، روییدن و آغازِ رشد زندگی است. در این فصل است که شخصیت فرد شکل میگیرد و روزنهی آراستگی بهروی جوانان باز میشود. جوانان به عنوان یک قشر متحرک، در سمتوسودهی جامعه، نقش اساسی دارند. نقش جوانان امروز نباید در تحصیل و کسب علم خلاصه شود؛ آنان مسؤولیت بزرگتری دارند که باید به آن واقف باشند که همانا پاسداری امروز و فردای کشور است.
جوانان در آبادانی و شکوفایی جهان نقش ارزنده دارند و مورد اعتماد جامعه اند. آنان با داشتن نیروی اندیشه و تفکر، تحرک و فعالیتهای جسمانی، میتوانند نقش اساسی را در عرصههای مختلف به ویژه آگاهیدهی در مورد تهدید شیوع ویروس کرونا و دستگیری نیازمندان و عبور از این مهلکه، ایفا کنند.
جوانان باید خود ابتکار را بهدست گیرند و با عبور از مرزهای قومی، مذهبی، زبانی، جغرافیایی و… به حیث سرمایههای معنوی کشور، تلاش کنند تا در این شرایط بحرانی که مردم افغانستان با چالشهای سیاسی، امنیتی و تهدید ویروس لاعلاج کُرونا مواجه استند، آگاهانه عمل کنند.
درست است که ما جوانان افغان، نسل دود و آتش استیم و با صدای توپ و تفنگ بزرگ شدیم؛ اما از هر فرصت پیشآمده به صورت اَعظمی استفاده کردیم و طی بیست سال گذشته، تجربه کردیم و از جهان آموختیم که نباید در برابر نابسامانیها و شرایط دشوار و بحرانی، خاموشی اختیار کنیم.
در این نوشتار، میکوشم مسؤولیتهای جوانان و نسل نوین افغانستان را در شرایط کُرونایی و قرنتین کشور برجسته کنم تا باشد با استفاده از آن، انرژی متراکمی این نسل به خدمت هموطنان صرف شود و به کمال انسانی دست پیدا کنند.
به صورت مختصر اینجا توضیح میدهم که جوانان در شرایط کرونایی و قرنتین افغانستان چه فعالیتهایی را برای حمایت از نیازمندان انجام دهند:
۱: آگاهیدهی برای شهروندان، به ویژه گروههای مورد هدف که بیشتر تحت تهدید ویروس کرونا قرار دارند. جوانان میتوانند با استفاده از اطلاعات نشرشده از سوی وزارت صحت عامه، سازمان صحی جهانی و راهنمایی داکتران، برای خانوادهی خود، همسایگان، اهالی قریه/گذر، مساجد و مدارس، راههای وقایه و جلوگیری از گسترش ویروس کرونا را آگاهیدهی کنند.
۲: جوانان میتوانند آن عده از افرادی را که تصمیمِ رفتن به حج بیتالله را داشتند و اما بنا بر گسترش ویروس کرونا، نتوانستند این فریضهی الهی را به جا آورند، با استفاده از متون دینی و تأکید دین مُبین اسلام بر حمایت از فقرا و ادای زکات و همیاری مسلمانان، تشویق و ترغیب کنند تا پول اختصاصی حج را برای نیازمندانِ دِه و قریه خود توزیع نمایند و نیز برای فقرا از دارایی خود، زکات بپردازند؛
۳: ضدغفونی کردن خانهی خود، همسایگان، قریه/گذر، مساجد و مدارس، خبازی و اماکن عمومی با استفاده از منابع شخصی و یا افراد متمول و خییر.
۴: جوانان با همکاری وکیل گذر و امام مسجد در کنار جمعآوری پول، میتوانند مواد اولیه و غذای آماده نیز برای نیازمندان محل زندگی خود، با تشویق و ترغیب خانوادههای دارا، جمعآوری و توزیع کنند.
۵: آن عده جوانانی که فارغ و یا دانشجوی رشته طبی استند، میتوانند به صورت داوطلبانه در مراکز صحی و یا شفاخانهی نزدیک محل زندگی خود، درخواست همکاری بدهند تا در مواقع نیاز برای مریضان کرونایی، همکاری انساندوستانه کنند.
۶: جوانان مسؤولیت دارند با هماهنگی نهادهای جامعهی مدنی، از بودجهی اختصاص داده شدهی دولت برای مبارزه علیه شیوع ویروس کرونا و بودجهی جامعهی جهانی که برای افغانستان جهت مبارزه با ویروس کرونا اختصاص داده اند، نظارت کنند و برای شهروندان از طریق رسانههای جمعی، از تخطیها، مصارف و پول باقیمانده اطلاعرسانی کنند تا باشد در مصرف بودجه نیز شفافیت تأمین شود.
۷: جوانان فهرست نیازمندان محل زندگی خود را ترتیب و آن را با دولت، نهادهای کمککننده و افراد خییر جهت دریافت کمک شریک کنند.
۸: در این شرایط رسالت جوانان است تا از افراد استفادهجو که به نام فقرا و نیازمندان از وضعیت موجود سوءاستفاده میکنند، جلوگیری کنند و آنان را به مراجع مربوط معرفی کنند تا مورد پیگرد قانونی قرار گیرند.
۹: در ضمن جوانان با استفاده از وضعیت پیشآمده برای بهسازی خود و همقطارانِ شان نیز میتوانند با تغییر تهدید به فرصت و استفاده از آن اقدام کنند. در حال حاضر صدها برنامهی آنلاین در کشورهای مختلف در حال برگزاری است و جوانان میتوانند از این فرصت استفادهی اعظمی کنند. این در حالی است که قبلا این امکان وجود نداشت و باید در کشورهای مختلف با مصارف گزاف در برنامههای متذکره، اشتراک میکردند.
۱۰: به گواهی تاریخ، بهترین ایدهها، نظریات و لوازم در شرایط بحرانی خلق شده اند. حال زمان آن است تا جوانان با استفاده از فرصتِ قرنتین خانگی، به ساخت و اختراع تکنولوژی و وسائل جدید اقدام کنند. چنانچه تعدادی از جوانان افغان و سایر کشورها با درنظرداشت کمبود و نیاز اشد شفاخانهها به وسیلهی تنفس مصنوعی برای مریضان وخیم ویروس کرونا، وسایلی جدید ساختند و در تلاش اند تا آن را به شفاخانهها هدیه کنند.
آنچه با تجربه ثابت است و از منابع بهدست میآید، این است که جوانی یک فصل پُربار در زندگی بشر است و شخصیت هر فرد در این دوره به صورت خوب یا بد متعلق به کارکرد آن، شکل میگیرد. از سوی دیگر استفاده از نیروی جوانی و تلاش هدفمند و بابرنامه، روزنهی موفقیت را باز میکند.
بدون تردید نسل جوان منحیث سرمایهی اصلی کشور، نیروی اساسی جامعه را تشکیل میدهد و در همهی حوزههای زندگی حضور مؤثر و فعال دارد. نقش سازندهی این نیرو در تغییر و تکامل زیرساختهای مادی و معنوی جامعه از اهمیت والایی برخوردار است.
در فرجام اگر جوانان خود دست به کار نشوند، فردای بدتر از امروز و توأم با مشکلات بیشتری را خواهیم داشت. کشوری که در حدود چهل سال جنگ و بحران را تجربه کرده است، فقط با اراده و تصمیم استوار نسل جوان ساخته میشود و این گامهای استوار جوانان، جامعه را از بدبختی و بیثباتی نجات داده و به سوی فردای روشن سوق میدهد.
جوانان عزیز! ما یک نسل ستیم، درد مشترک، رؤیاهای مشترک، منافع و اضرار مشترک داریم. بیایید برای درمان این درد، برای تحقق این رؤیاها، برای رسیدن به منافع مشترک و دفع اضرار، یکجا گام برداریم.
