زمان احمدی، که برای نوشته‌ی نشر ناشده، سال‌ها در زندان ماند و سپس آزاد شد، این روزها مثل همه‌ی مردم، با وضعیت بد اقتصادی روبه‌رو است و نامه‌ا‌ی را به آدرس رییس‌جمهور به روزنامه‌ی صبح کابل فرستاده است. این که اگر کسی بی‌گناه و یا بدون دلایل کافی به زندان انداخته و سپس آزاد شود، شامل چه حکم و وضعیتی می‌شود، بحث فنی است که به آن نمی‌پردازیم؛ اما روزگار او مثل روزگار تمام مردم افغانستان در روزگار کرونا‌زده و مصیبت‌بار، نیازمند توجه است. او خطاب به رییس‌جمهور نوشته است –عین مطلب-:
به مقام محترم ریاست‌جمهوری اسلامی افغانستان
جلالت‌مآب محترم جناب داکتر محمداشرف غنی، رییس‌جمهور جمهوری اسلامی افغانستان
السلام علیکم
محترما
به سمع و نظرتان معطوف به این نکته معروض می‌دارد که اینجانب «محمدزمان احمدی»، فرزند عبدالواحد باشنده‌ی شهرکابل به اتهام دست نوشته‌ی منتشر ناشده در مورد تخریب تندیس‌های بودا در ولایت باستانی بامیان به مدت قریب هشت سال متوالی را ازسوی محاکم به پیشنهاد محترم لوی ثارنوالی جهت اعمال باب تعزیر درحالت تحمیل کیفر حبس مجهول‌الماهیه به سر می‌بردم.
جناب جلالت‌مآب محترم، تقریبا هشت سال از عمر عزیز و گران‌بهایم را دور از آغوش گرم فامیل و فرزندان معصوم بی‌سرپرست و بی‌سرنوشتم که از بار کیفر غیر عادلانه و بی‌مورد دستگاه عدلی و قضایی کشور، پشت میله‌های زندان مظلومانه گذرانده و اکنون که رها گردیدم، از بابت کرایه‌ی خانه و دیگر احتیاج‌های اولیه‌ی فامیل که ایشان در غیاب بنده در دوران سپری نمودن مدت محکومیتم بهای غیرقانونی زندان از پرداخت آن عاجز مانده بودند، حضور شما جلالت‌مآب محترم غرض کمک و مساعدت به عرض رسانیده می‌شود؛ امید است در مورد لطف و مرحمت نموده ما را ممنون سازید.
با تقدیم احترام و امتنان
محمدزمان احمدی
