
وزیر صحت، میگوید که ویروس پولیو یا فلج اطفال، هنوز هم در دو ولایات جنوبی افغانستان در حال گردش است و تلاشها برای مبارزه با آن جریان دارد.
فیروزالدین فیروز، وزیر صحت، روز سهشنبه (۲۸جوزا)، طی مراسمی، تفاهمنامههای ایجاد ۵۳ مرکز صحی را در ولایتهای کندهار و هلمند، با موسسات تطبیق کنندهی خدمات صحی این ولایتها، به امضا رساند.
آقای فیروز، گفت که گردش ویروس پولیو در ولایتهای جنوبی کندهار و هلمند، هنوز هم وجود دارد. او ادامه داد: «ما مصمم استیم که با ایجاد این مراکز، خدمات واکسیناسیون را افزایش و ویروس پولیو را در این ولایتها توقف دهیم.»
این در حالی است که وزارت صحت، سال گذشته اعلام کرده بود که یک دختر ۵ ماهه در نورستان، یک دختر دو ساله در هلمند و یک دختر ۱۴ ماهه در ولایت کندهار، به پولیو مبتلا شدهاند.
سازمان جهانی صحت نیز، نگرانیاش را در مورد بیماری فلج اطفال یا پولیو در افغانستان، ابراز کرده بود. این سازمان تاکید کرده بود، تا زمانی که حتا یک کودک به این بیماری مبتلا باشد، خطر ابتلا شدن، همهی کودکان جهان را تهدید میکند.
وزارت صحت عامه نیز بارها اعلام کرده که تنها راه جلوگیری از ابتلا شدن به این بیماری، تطبیق واکسین پولیو به اطفال زیر پنج سال است.
در همین حال، فیروزالدین فیروز، میگوید که بر اساس این تفاهمنامهها، ۲۳ مرکز صحی فرعی در ولایت کندهار و ۳۰ مرکز صحی فرعی دیگر، در ولایت هلمند ایجاد خواهد شد. او افزود که این مراکز، در ولایت هلمند حدود۱۸۰ هزار و در ولایت کندهار دستکم ۱۳۰ هزار نفر را تحت پوشش خدمات صحی اساسی قرار خواهند داد .
آقای فیروز گفت: «در این مراکز، خدمات صحت طفل و مادر به شمول مراقبتهای قبل و بعد از ولادت و خدمات ولادی، خدمات واکسیناسیون، تداوی امراض ساری و غیر ساری معمول، ارائهی تعلیمات صحی و بلند بردن سطح آگاهی عامه به خاطر جلوگیری از امراض، خدمات ابتدایی تغذیهی عامه، تداوی امراض توبرکلوز و ملاریا، تقویت سیستم رجعتدهی، خدمات تنظیم خانواده و تقویت خدمات صحی متکی بر جامعه ارائه خواهد شد.»
او علاوه کرد که فراهمسازی تجهیزات طبی، استخدام، آموزش و ارتقای ظرفیت کارمندان مسلکی صحی این مراکز نیز شامل این خدمات است که در مجموع، بیش از ۳٫۹ میلیون دالر هزینه در بر خواهد گرفت.
وزیر صحت، ایجاد این مراکز صحی را برای توسعه و تقویت خدمات صحی در روستاها و مناطق دور دست افغانستان، یک اقدام مثبت خواند و گفت: «باشندگان افغانستان در مناطق دور دست و محروم، حق دارند که به خدمات دسترسی بهتر داشته باشند. این مراکز در جاهایی ایجاد میشود که مردم آن به خدمات صحی دسترسی کمتر دارند.»
این در حالی است که در مناطق ناامن افغانستان، مردم کمتر به خدمات صحی دسترسی دارند.