وزارت خارجه‌ی افغانستان به حرف‌های اخیر ضمیر کابلوف، نماینده‌ی ویژه‌ی روسیه در مورد این کشور واکنش نشان داده است.
در خبرنامه‌ای که روز جمعه (۱ حوت)، از سوی این وزارت به نشر رسیده، آمده است که برخلاف ادعاهای ضمیر کابلوف، دولت افغانستان هیچگاهی در انجام گفت‌وگوهای فعلی در قطر تعلل و تأخیر نکرده است؛ بلکه طالبان برخلاف تعهدات خود میز گفت‌وگوها را ترک کرده‌اند.
در این خبرنامه همچنان آمده است که دولت افغانستان با حسن‌نیت بیش از ۶ هزار زندانی گروه طالبان را آزاد کرد؛ اما گروه طالبان برخلاف تعهدشان، نه‌تنها خشونت‌ها را کاهش ندادند که زندانیان‌شان دوباره به میدان جنگ برگشته‌اند.
وزارت خارجه گفته است: «ضمیرکابلوف اظهار داشته که طالبان «تقریباً بی‌عیب و نقص» به توافق با امریکا پایبند استند. در حالی که همه دنیا اذعان دارند که طالبان چهار تعهد عمده‌ی‌شان را مبنی بر (۱) قطع روابط با تروریستان، (۲) کاهش خشونت‌ها، (۳) ادامه‌ی مذاکرات معنادار و (۴) عدم برگشت جنگ‌جویان آزادشده به میدان جنگ، آشکارا نقض کرده‌اند.»
در خبرنامه، اظهارات ضمیرکابلوف در مورد این که طالبان بر سه- چهارم حصه‌ی خاک افغانستان کنترل دارند، نیز نادرست خوانده و گفته است که راه‌اندازی حملات تروریستی و کشتار مردم در ساحات مختلف، به‌معنای کنترل داشتن بر مناطق نیست.
این وزارت، همچنان در مورد حرف‌های آقای کابلوف مبنی بر تجویز نسخه‌ی «دولت انتقالی ایتلافی» نیز گفته است که مردم افغانستان حق و توان آن را دارند که با اراده آزاد از طریق انتخابات در مطابقت با قانون اساسی کشور، سرنوشت دولت و حکومت خویش را تعیین کنند.
این در حالی است که اخیرا ضمیر کابلوف، نماینده‌ی ویژه‌ی روسیه در امور افغانستان در مصاحبه با خبرگزاری اسپوتنیک، گفته است که طالبان تقریبا بی‌عیب و نقص به توافق‌نامه‌ی دوحه با امریکا پایبند هستند، زیرا از زمان امضای توافق نامه، حتا یک سرباز امریکایی نیز کشته نشده است؛ اما در مورد امریکایی‌ها نمی‌توان این را گفت، زیرا آن‌ها به بهانه‌های گوناگون بارها به طالبان حمله کردند. بیشتر وقت‌ها، حملات هوایی در زمانی انجام می‌شد که طالبان در برابر داعش می‌جنگیدند.
از سویی هم، آقای کابلوف در مورد این که آینده‌ی سیاسی دولت و طالبان پس از توافق صلح چگونه خواهد بود، گفته است: «ما سناریویی را ترجیح می‌دهیم که تمام طرف‌ها روی ایجاد یک دولت انتقالی ائتلافی موافقت کنند که در آن طالبان جایگاه کافی متناسب با وزن واقعی خود در جامعه و مردم افغانستان را بدست آورند.»
