رییس‌جمهور غنی، گفته است که در صورتی با آزادی ۷ هزار زندانی طالب از زندان‌های دولت افغانستان موافقت می‌کند که این کار منجر به توافق‌نامه‌ی صلح شود.
آقای غنی، به تازگی در مصاحبه‌ی ویژه با مجله آلمانی اشپیگل، گفته است که در میان بیش‌تر از ۵ هزار زندانی طالب که سال گذشته آزاد شد، حدود ۶۰ نفر از مشهورترین قاچاق‌چیان مواد مخدر شامل بود.
به گفته‌ی او، طالبان گفته بودند که با آزادی بیش‌تر از ۵ هزار زندانی طالب، روند صلح تسریع می‌شود؛ اما نه تنها که چنین نشد، بلکه خشونت‌ها افزایش یافت.
آقای غنی، ابراز امیدواری کرده است که هم‌کاران بین‌المللی افغانستان، از این مورد درس عبرت گرفته باشند.
این در حالی است که گروه طالبان پیش از این، آزادنشدن هفت هزار زندانی‌اش را یکی از موانع اصلی بر سر راه صلح خوانده بود.
او در بخش دیگری از سخنان خود، گفته است که می‌داند؛ ممکن است زندگی‌اش در افغانستان با خطر مواجه باشد، اما حاضر است برای دفاع از افغانستان بمیرد.
او افزوده است: «من می‌دانم که تنها یک گلوله از مرگ فاصله دارم. سوءقصدهای زیادی علیه جان من شده؛ اما افغانستان ویتنام جنوبی نیست و من در پی کودتا به قدرت نرسیده‌ام. من از طرف مردم انتخاب شده‌ام. هرگز محافظ امریکایی نداشته‌ام یا تانک امریکایی از من محافظت نکرده است. من پیش از آن که ریيس‌جمهور شوم، ۲۸ سال در خارج زندگی کردم و کار موفقی داشتم؛ اما راضی نبودم. هیچ قدرتی در جهان نمی‌تواند مرا وادار کند که سوار طیاره شده و کشور را ترک کنم. این کشور من است و دوستش دارم و حاضرم برای دفاع از آن بمیرم.»
رییس‌جمهور، هم‌چنان با اشاره به حملات جنگ‌جویان طالب، گفته است که نیروهای دفاعی و امنیتی در نبود سربازان امریکایی، تا ابد توانایی دفاع از کشورشان را خواهند داشت.
او با اشاره به نقش پاکستان در روند صلح و ادامه‌ی خشونت‌ها، گفته است: «ژنرال قمر باجوه، رییس ستاد ارتش پاکستان، مهمان من بود. او به من اطمینان داد که بازگشت امارت طالبان به نفع هیچ‌کس در منطقه به ویژه پاکستان نیست؛ اما او گفت که برخی از مقام‌های پایین‌رتبه‌ی ارتش پاکستان هم‌چنان در موارد معین نظر مخالف دارند. مسئله به اراده‌ی سیاسی بر می‌گردد.»
رییس‌جمهور تأکید کرده که در حال حاضر، نقش امریکا کم‌رنگ شده و سوال جنگ یا صلح، اکنون به پاکستان ارتباط دارد.
