توضیح عکس: دختر افغان در حال تماشا به بیرون از داخل موتر نظامی تخریبشده در کابل؛ تهمینه سلیم
مترجم: محمد آذر آذرمن
نویسنده: کینیت دیکیرمن – واشنگتنپست
این برنامه با عنوان «نه به ازدواج زودهنگام» جایزهی سالانهاش که از سوی بنیاد بینالمللی رسانهی زنان و کانون یواسیو (Canon USA) حمایت میشود را امسال به دو بانوی افغانستانی اهدا کرد.
برندهی سال گذشته، خانم سمیه عبدالرحمان، عکاس مصری بود که نظر به پروژهی قدرتمندش دربارهی معلولیت دستگاه تناسلی زنان به اسم «زخم ماندگار»، دریافت کرد.
امسال تهمینه سلیم و محبوبه هزاره مشترکاً این جایزه را دریافت کردند. اثرهای آنها بیشتر روی تجربههای زیستی شان به عنوان زنان افغانستانی متمرکز است.
نتیجهی نهایی چنین اعلام شد: «دو بانوی عکاس، تهمینه سلیم و محبوبه هزاره، هر دو متولد افغانستان، با اثرهای عکاسی شان بیشتر تجربههای زیستی زنان را برجسته میسازند؛ و از این دریچه به مستندسازی ساختارهای اجتماعی، چالشها و دستاوردهای بینظیر زنان و خانوادههای شان میپردازند.»
خانم استیفنی سینکلیر، دریافتکنندهی جایزهی معتبر پولیتزر، و بنیانگذار غیرانتفاعی برنامهی بورسیهی عکاسان نوظهور در مراسم اهدا، در پیوند به اهداف این جایزه گفت: «نسلی نوی که با مهارتهای روایتگری دیداری به مستندسازی خشونتها در برابر زنان، و تلاش آنان برای مقابله، میپردازند بسیار حائز اهمیت است. خرسندم که در راستای بلند کردن آواز زنان بااستعداد با همدیگر تلاش میکنیم.»
برنامهی بورسیه به هدف حمایت از عکاسان نوظهور ایجاد شد که بیشتر در زمینهی عکاسی خشونتهای جنسیتی در برابر زنان و دختران میپردازند.
اعلامیه بسیاری از برنامههای حمایتی برای برندگان را نشان میدهد: «این برنامهی بسیار شناختهشده، روی نسل نوی از راویان تصویری از طریق سرمایهگذاری کلان، وسایل عکاسی حرفهیی، مربیگری از طرف رییسهای سازمانهای شناختهشده، و دیگر مزایای حرفهیی، سرمایهگذاری میکند.»
تهمینه سلیم که اکنون مقیم کشور کانادا میباشد، شش سال پسینش را به روایتگری تصویری از سرزمینش پرداخته است. وی پیش از این، در مقامهای چون تدریس در دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه کابل، عضو ارشد انجمن عکاسان افغانستان، نمایندهی شبکهی جوانان و عضو تیم ملی شطرنج بوده است. آثار عکاسی بانو سلیم از طریق رسانههای داخلی و بینالمللی مثل گاردین و هفپوست به نشر رسیده است.
محبوبه هزاره، در کنار بازتاب زندگی اجتماعی، راوی زندگی خانوادگی به ویژه در چشمانداز مادرش بوده است. بانو هزاره که فعلا دور از خانوادهاش در واشنگتن دیسی بهسر میبرد، امیدوار است که بهزودی دوباره با خانوادهاش یکجا زندگی کند. او هنر عکاسی را از دانشگاه کابل آغاز کرد؛ و به نمایش آثار هنریاش در دانشگاه کابل، سفارتخانههای مختلف بهشمول سفارت امریکا پرداخته است. همچنان عکسهایش در نشریههای داخلی و بینالمللی گاردین و هفپوست منتشر شده است.
بورسیه شامل مربیگری از سوی بانوان پردستاورد در رسانههای خبری میباشد. مربی امسال فرزانه واحدی، برندهی جایزهی عکاس مستند که بیشتر از طریق عکاسش دربارهی زنان و دختران افغانستانی شناخته میشود.
همچنان، نانسی بورویک، عکاس بینالمللی، استاد و سخنران مربی است. در یک دههی گذشته، کارهای او اغلب متمرکز به بهداشت و مشکلات شخصی بوده است. اثرهای او از طریق نشنال جیوگرافیک، سیانان، تایم و مجله نیویورک تایمز معرفی شده است.