مجلس سنای افغانستان در رابطه به حملهی گروههای تروریستی گفته است که این افراد با تلفات سنگین درمیدانهای نبرد از اهالی ملکی انتقام میگیرند. این موضوع که برای مجلس سنا نگرانیهای بزرگی را خلق کرده است، بیدلیل نیست و آنچه از گزارشها بر میآید نیز آن را تأیید میکند؛ اما باید در نظر داشته باشیم که برخورد با چنین مسألهای نیازمند به بررسی همهجانبه از سوی کمیسیونهای مجلس و در کلیت، اعضای آن دارد.
در واقع، آنچه این اعضا باید در اجرای آن تلاش کنند این است که دلایل امنیتیای را که سبب به وجودآمدن این ناامنیها برای مردم ملکی شده است دنبال کنند و کمبودیهایی را که مربوط به مقامات امنیتی کشور میشود نیز روشن کنند.
در گزارش این مجلس از نشست دیروزش آمده که ناامنیها در ولایات کشور نیز رشد کرده و این ناامنیها قربانیان زیادی از نیروهای امنیتی و همچنان مردم ملکی گرفته است. شدت جنگ در این اواخر در کنار گفتوگوهای صلح، یکی از تناقضهایی است که برای اکثر مردم نگرانکننده بوده. این تناقضها توانسته بر روند گفتوگوهای صلح در اذهان عامه صدمه وارد کند و خوشبینیها را تا حدی به بدبینی و برداشتهای نگرانکننده بدل کند.
مجلس سنا در موضع مردمی خودش نسبت به اوضاع امنیتی، کار قابل قدری انجام داده است؛ اما لازم است تا برای رفع این ناامنیها، دست به تحریک نیروهای امنیتی نیز بزند. این را میتواند با مورد پرسش قرار دادن مقامات در رابطه به موضوع یاد شده انجام دهد.
در حقیقت، نقدی که بر اعضای این مجلس وارد است، قناعت اعضای آن به واکنشهای لفظی و اعتراض در جلسات است؛ در حالی که باید این واکنشها، با پرسشهای دقیق و بیان مشکلات مردم به راه حل برسد. مردم افغانستان در شرایط حساسی که هم انتخابات را در پیش رو دارند و هم موضوع مهم ملیای را که گفتوگوهای صلح است، بیشتر از هر زمانی تحت فشارهای روحی و همچنان امنیتی استند.
انتخابات به دلیل داشتن مخالفان زیادی از جمع سیاسیون و همینطور گروههای تروریستیای چون طالبان، چالشهای امنیتی و قضاوتهای سیاسی زیادی را به بار خواهد آورد و این موضوع، نیاز مبرم بر تصمیم قاطع دولت برای حفظ امنیت و همینطور ارزشهای نظام دارد. این قاطعیت را صرفا نمایندگان ملت در دو مجلس میتوانند بر دولت تأکید کنند.
مجلس با تأکید بر موضوعات مختلف، تأثیر مستقیم بر امور مربوط به دولت دارد. طوری که در مجلس دیروز سنا، نکات مهمی تأکید شد که عبارت از تأکید بر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری به وقت تعیینشده، بازنگری پروسهی صلح با گروه طالبان، انتقاد از افراد و اشخاصی که در وضعیت جاری خواهان ایجاد ادارهی مؤقتاند و برخی مسایل دیگر بود.
مردم افغانستان از شدت جنگی که در میان گروههای سیاسی و حکومت جریان دارد، صدمههای زیادی دیدهاند. این صدمات شامل آوارگی، زخمی شدن و کشته شدن است. در کنار همهی اینها، وضعیت روحی مردم تحت این شرایط به نحوی صدمه دیده که دیگر باورهای شان را نسبت به پیشرفهای اجتماعی و داشتن زندگی بهتر از دست دادهاند. گروه تروریستی طالبان که در نشست دوحه به هیأت کابل، وعدهی کاهش تلفات ملکی را داده بود، اگر واقعا به مسألهی قربانیدادن مردم عادی اهمیتی قایل است، باید دست به ایجاد راه حلی برای آتشبس نیز بزند؛ زیرا شرکت در جلسات مربوط به صلح ولی شدت دادن به حملات بر مواضع دولتی و قربانی گرفتن از مردم عادی، نیت آنان را برخلاف وعده و ادعای شان نشان میدهد.
نمایندگان در مجلس سنا بهعنوان بزرگان مردمی در ولایتهای کشور، میتوانند با ابلاغیهی مستقیم به طالبان این موضوعات را مطرح کنند و به نحوی در مسایل مربوط به پروسهی صلح سهم بگیرند. کارکرد این مجلس صرفا، نظارت بر امور دولتی و شکایتهای مردم نیست و از آنجایی که ساختار شکلگیری آن متناسب با فرهنگ مردم که استوار بر مشوره با ریشسفیدان و بزرگان است، باید سعی شود تا اعضای مجلس سنا، مسؤولیت پادرمیانیها را نیز به عهده بگیرند.
تلاش مجلس سنا بر ابراز نظرها در مورد رفتار طالبان با مردم عادی، تأثیر زیادی خواهد داشت؛ چرا که اعضای این مجلس با در نظرداشت این که بزرگان قومی در کشور استند، نفوذ قابل ملاحظهای در میان مردم دارند. در ولایتهای دوردست کشور نیز سربازگیریهای طالبان از میان مردم صورت میگیرد که در صورت تأثیر دیدگاه اعضای مجلس سنا بهعنوان رهبران عقیدتی و قومی، ممکن است این مسأله تا حد زیادی حل شود.
