بهانه‌ی دیگر برای انتخابات ریاست جمهوری نیست

هفته‌ی گذشته، کمیسیون انتخابات اعلام کرد؛ به دلیل کمبود امکانات و مسایل فنی نمی‌تواند در ششم میزان سه انتخابات را همزمان برگزار کند. این کمیسیون انتخابات پارلمانی ولایت غزنی و شوراهای ولسوالی را برگزار نمی‌کند. در ششم میزان، تنها انتخابات ریاست جمهوری را برگزار خواهد کرد.

توجیه کمیسیون انتخابات این‌است که با تعویق دو انتخابات، بهتر می‌تواند انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کند. این تصمیم کمیسیون انتخابات با استقبال دفتر نمایندگی سازمان ملل، امریکا و نهادهای بین‌المللی‌ای قرار گرفته که از برگزاری انتخابات، در افغانستان حمایت می‌کنند. این نهادها اقدام کمیسیون انتخابات را موثر برای استفاده‌ی بهتر از امکانات برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری می‌دانند.

  این درحالی است که بعضی از نهادهای نظارت‌کننده‌ی انتخابات، تردید دارند که کمیسیون‌های انتخاباتی بتواند انتخابات ریاست جمهوری را بهتر از گذشته برگزار کنند؛ دلیل این تصمیم را، ضعف کمیسیون انتخابات و نوعی عقب‌نشینی و تزلزل در کار این کمیسیون می‌دانند که در گذشته تکرار شده است.

این درحالی است که تاکنون دوبار، زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری به بهانه‌ی کمبود وقت و آمادگی بهتر انتخابات، به تعویق افتاده است. این مسایل دلیل تاخیر انتخابات ریاست جمهوری گفته شده؛ اما واقعیت امر در خصوص تاخیر انتخابات ریاست جمهوری، انگیزه‌های سیاسی بود.

 مداخله‌ی حکومت و جنجال احزاب در مورد شامل‌شدن سیستم بایومتریک، پیش از انتخابات پارلمانی سال گذشته، سبب شد که این انتخابات، به درستی برگزار نشود. جنجال‌های سیاسی و دیر رسیدن ماشین‌های بایومتریک و آمادگی نگرفتن درست، در کارکرد ضعیف کمیسیون‌های انتخاباتی نقش داشت. با آن‌که سازمان ملل و نهادهای حامی انتخابات، از کمیسیون انتخابات اعلام حمایت کرده‌اند؛ اما ضعف کمیسیون انتخابات و جنجال‌های سیاسی مسایلی است که ممکن است انتخابات ریاست جمهوری را نیز به مشکل مواجه کند.

چهارماه تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده، هنوز ثبت نام رای‌دهندگان آغاز نشده و جنجال‌های سیاسی نیز درباره‌ی کار رییس جمهوری، وجود دارد. تصمیم اخیر کمیسیون انتخابات بار سنگین برگزاری هم‌زمان سه انتخابات و اعلام نتایج آن را از دوش نهادهای انتخاباتی برداشته است.

سازمان ملل و دیگر نهادهای بین‌المللی اعلام حمایت کرده‌اند. حرف اساسی این است که دیگر برای حکومت افغانستان و کمیسیون انتخابات هیچ توجیه و بهانه‌‎ای باقی نمانده که انتخابات ریاست جمهوری، بهتر برگزار نشود.

در انتخابات‌های گذشته، کمبود امکانات، آمادگی و مسایل فنی، بهانه‌هایی بودند که کمیسیون انتخابات مطرح می کرد. گرچه این مسایل می‌تواند تاثیرگذار باشد؛ اما مهم‌تر از این، آرای واقعی برای برگزاری انتخابات سالم است.

درحالی انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، تا چهارماه دیگر باید برگزار شود که افغانستان، نظر به انتخابات ریاست جمهوری گذشته، با شرایط و خطرهای متفاوت روبه‌رو است. یک خطر تهدید طالبان است که از راه نظامی و سیاسی می‌خواهد، دولت را به چالش بکشاند. چالش دیگر کاهش حمایت از دولت و اختلاف رهبران سیاسی درباره‌ی کار اشرف غنی و آینده‌ی نظام سیاسی است. در این میان، واقع‌بینانه‌ترین راه این است که انتخابات ریاست جمهوری جدی گرفته شود. وظیفه‌ی تیم‌های حاکم در حکومت این است که از امکانات دولتی برای برنامه‌های انتخاباتی‌شان استفاده نکنند. تا حالا که صورت گرفته باید این روند متوقف شود. به دلیل اینکه این مسأله سبب جنجال سیاسی شده و تاثیر منفی بر روند آمادگی انتخابات می‌گذارد. مسؤولیت دیگر تیم‌های حاکم در حکومت این‌است که کارکرد سیاه گذشته‌‎ی شان را تکرار نکنند و از هر نوع مداخله در کار کمیسیون‌های انتخابات، پرهیز کنند. خطرها و تهدیدها را در نظر گرفته باید کمیسیون انتخابات را همکاری کنند که از تمامی زمینه‌ها و امکانات برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری استفاده کند. نامزدان و گروه‌های سیاسی نیز به جای چاق کردن بحران، با شیوه‌های درست روند آمادگی و برگزاری انتخابات را نظارت کنند؛ تا انتخابات بهتر برگزار شود وحکومت آینده‌ی افغانستان از مشروعیت و حمایت اجتماعی و سیاسی برخوردار باشد.