در پیوند به رفتن و یا ماندن امریکا از افغانستان، گمانه‌زنی‌ها و چانه‌زنی‌های بی‌شماری وجود دارد و نشانه‌های بسیاری است که می‌تواند به صورت قاطعانه حضور امریکا در افغانستان را تأیید کند. مقام‌های رسمی امریکا اما جدا از ۶۵۰ سربازی که برای تأمین امنیت فردوگاه کابل و سفارت امریکا در افغانستان حضور خواهند داشت، خروج کامل نیروهایش را از افغانستان به گونه‌ی رسمی تأیید می‌کنند.
به تازگی، سندهای محرم دولت بریتانیا که در یکی از ایست‌گاه‌های بس در مربوطات شهر کینت این کشور پیدا شده، نشان می‌دهد که احتمال ادامه‌ی حضور نظامی این کشور در افغانستان پس از خروج ناتو وجود دارد. بی‌بی‌سی با نشر گزارشی، گفته که این سندهای رسمی حساس، در مجموع ۵۰ صفحه است و شامل ایمیل‌ها و برخی گزارش‌ها بوده و در دفتر یکی از مقام‌های ارشد وزارت دفاع بریتانیا، ترتیب شده است. این خبرگزاری گفته است که به دلیل حساس‌بودن سندها، تصمیم گرفته تا به جزییات آن نپردازد؛ زیرا، ممکن است زندگی سربازان بریتانیایی در افغانستان با خطر مواجه شوند.
در حساس‌بودن این سندهای شبهه‌ای وجود ندارد؛ اما، چرا سندهای محرمی که تنها حق خواندن آن را وزیر دفاع بریتانیا دارد و حکایت از گفت‌وگوهای محرمانه میان مقام‌های ارشد امریکا و بریتانیا می‌کند، از یک ایست‌گاه بس یافت شود. به نظر می‌رسد که سندها به هیچ وجه یافت نشده اند؛ چرا که سازمان استخباراتی بریتانیا «ام‌آی‌سکس» و زوارت دفاع بریتانیا، آن قدر هم بی‌جبنه نیستند که سندهای اشد محرم را در ایست‌گاه بس رها کنند. احتمال دارد که این سندها از سوی مقامات دو کشور برای ذهنیت‌دادن مردم از حضور خویش در افغانستان، فاش شده و به دست خبرنگاران سپرده شده باشد. مواردی که امکان فاش‌کردن عمدی سندها را برجسته می‌کند، اتفاق‌های جهانی‌ای است که پشت سر هم در حال رخ‌دادن استند.
نخست، سرعت تحرکات چین در حدی که جایگاه گروه صنعتی هفت که نبض اقتصاد جهان است را به تزلزل آورده است؛ گروه صنعتی هفت، مدتی پیش در نشستی برای جلوگیری از طرح کمربند چینی، طرح بدیلی را مطرح کردند تا بتوانند در مبارزه با چین و اثبات جایگاه خویش موفق باشند. از آن جا که افغانستان در همسایگی با چین قرار دارد، اکنون نسبت به هر زمانی برای گروه صنعتی هفت مهم شده است. بریتانیا و امریکا که از اعضای این گروه استند، از هر امکانی مستفید می‌شوند تا در برابر چین بیستند که به بزرگ‌ترین قدرت اقتصادی جهان بدل نشود.
مسئله‌ی دیگر، حساب بی‌حدوحصر امریکا روی پاکستان است؛ قرار بود که امریکا پس از خروج نیروهایش از افغانستان، پاکستان را قطب نظامی خود در آسیای جنوبی بسازد. محسابه‌ی امریکا این طور بود؛ چین در پاکستان سرمایه‌گذاری قابل چشم‌گیری کرده است، اگر امریکا این کشور را مرکز نظامی خود بسازد هم امکان کنترل القاعده را دارد، هم می‌تواند به چین بفهماند که پاکستان یکی از بزرگ‌ترین متحدان این کشور است. پس از آن که طالبان در برابر پایگاه نظامی امریکا در پاکستان، اخطاریه صادر کردند، تمام محاسبات امریکا نقش بر آب شد.
پیمان جدید پاکستان با چین و نفوذ این کشور بر طالبان، احتمالی را درشت می‌کند که به مشورت چین، عمدا طالبان را وادار کرده که نسبت به پایگاه امریکا واکنش نشان دهند تا از برپاشدن پایگاه امریکایی جلوگیری صورت گیرد و پاکستان با خیال راحت، دو ابر قدرت را متحد خود نگه دارد.
امریکا اما اکنون متوجه شده که حساب‌کردن بیش از حد روی کشوری که بر هیچ ارزشی پابند نیست، اشتباه بزرگی بوده است، به همین مایه، جو بایدن، فرضیه‌ای که پاکستان را از افغانستان پنجاه مرتبه مهم‌تر تصور می‌کرد، کنار گذاشته و استرتژی برگشت به افغانستان را محاسبه می‌کند.
با سند نشرشده از سوی بی‌بی‌سی، گمان می‌رود؛ اعضای گروه صنعتی هفت که شامل کشورهای عضو ناتو نیز می‌شوند، از ناتو بخواهند که افغانستان را ترک کنند و کشورهای شامل این گروه صنعتی با کمک ترکیه، دوباره وارد افغانستان شوند و در خط مبارزه با چین و پاکستان، قرار بگیرند و تا اکنون امریکا و بریتانیا از کشورهای گروه صنعتی هفت، اعلام کرده اند که پس از خروج ناتو در افغانستان خواهد ماند
