پس از اعلام زمان دقیق خروج نیروهای ناتو، به طالبان روحیه‌ی بی‌پیشینه‌ای تزریق شده و این گروه، بر ولسوالی‌های شمال افغانستان حملات بی‌سابقه‌‌ای را انجام دادند؛ اما، بسیج نیروهای مردمی در شمال افغانستان در کنار ارتش، هشداری شد برای طالبان که قبل از حملات گسترده‌ی‌شان بر ولسوالی‌‌ها، درکی از آن نداشتند. اکنون که بسیج گستره‌ی مردمی در کنار ارتش شکل گرفته، نیروهای ناتو نیز از خشونت‌های اعمالی طالبان به درک نسبی رسیده اند. از قراین و نشانه‌ها بر می‌آید که ناتو نیز رویکرد خود را در برابر طالبان تغییر خواهد داد. با حفظ گفت‌وگوهای دوحه اما؛ ناتو این بار به دنبال آن شده که به نیروهای ارتش افغانستان پس از خروج نیز از طریق هوا، امکانات لوژیستیکی برساند؛ اما معلوم نیست که این رویکرد ناتو، طالبان را در میز گفت‌وگوها حفظ خواهد کرد یا خیر.
دیروز –سه‌شنبه، ۱ سرطان-، جان کربی، سخن‌گوی وزارت دفاع امریکا، اعلام کرد؛ مقامات امریکایی وضعیت افغانستان را همه‌روزه ارزیابی دارند و چگونگی فراهم‌سازی کمک به نیروهای امنیتی دفاعی افغانستان را، خارج از این کشور به بررسی گرفته اند. هم‌چنان تلویزون ملی افغانستان، امروز در خبری از زبان جان کربی، نوشته است که امکان دارد سرعت خروج سربازان امریکایی از این کشور تغییر کند. پیش‌تر از این نیز یکی از مقام‌های ارتش امریکا، بیان داشته بود که اگر طالبان در افغانستان قدرت بگیرند، احتمال می‌رود که تا دو سال دیگر، القاعده از این کشور توانایی حمله بر امریکا را دریابد و امریکا امکانیت این رخداد را در آینده بررسی کند.
سخنان مقام‌های ارشد وزارت دفاع امریکا و تأخیر در خروج نیروهای امریکایی به نحوی، نشان می‌دهد که امریکا، تغییر برنامه‌های نظامی خود را در افغانستان بررسی می‌کند؛ اگر این رخداد به وقوع بپیوندد که امریکا ارتش افغانستان را از خارج این کشور اکمال کند و یا سربازان خود را در کشور حفظ کند، طالبان دیگر نای کشیدن سلاح بر رخ مردم را نخواهند داشت؛ چرا که در گذشته، تنها ارتش و پلیس، هم‌چنان گه‌گداری ناتو نیز به دفاع از مردم افغانستان در برابر طالبان می‌پرداخت. اکنون اما بسیبج مردمی، احزاب بومی و تأثیرگذار افغانستان در کنار نیروهای دفاعی و سربازان امریکایی، ظرفیت با‌الفعلی به شمار می‌رود که امکانیت نابودی طالبان را بیش‌تر از گذشته فراهم کرده و طالبان را به نابودی سوق داده است.
طالبان با حمله به شمال کشور و عدم پذیرش آتش‌بس، توقع داشتند که در میز گفت‌وگو امتیاز آن را به دست بیاورند که جهان و سران سیاسی کشور، به امارت‌خواهی آنان تن بدهند؛ ولی طمع و زیاده‌خواهی طالبان، ظرفیت سومی –بسیج مرمی- را خلق کرده که طالبان را در میدان نبرد افغانستان فلج و نابود خواهد کرد. هم‌چنان شکست طالبان در شمال و برگشت ناتو به افغانستان، امکان این را فراهم می‌کند که طالبان میز گفت‌وگوها را در دوحه ترک کنند و یا هم با قبول جمهوری از سوی طالبان، گفت‌وگوهای افغانستان وارد فاز نوینی شود و این گروه آتش‌بس را برای این که گفت‌وگوها به ثمر بنشیند، بپذیرد.
در کنار این مسایل، رییس‌جمهور غنی و داکتر عبدالله، با ترکیبی از مقامات کشور، روز جمعه به امریکا می‌رود که در آن شهرزاد اکبر، رییس کمیسیون حقوق بشر افغانستان نیز شامل است. در ترکیب این هیئت، مقامات سیاسی افغانستان، کاملا متفاوت‌تر از ترکیب‌های قبلی و نیز بسیار درخور تعمق است. در این سفر، احتمال می‌رود که رییس‌جمهور غنی، ریاست‌جمهوری امریکا را بر آن بدارد که ناتو در افغانستان ماندگار شود و یا با حملات هوایی بر مواضع طالبان برگ برنده را به کارت افغانستان واریز کند. هم‌چنان یکی از مواردی که می‌تواند در این سفر، مقامات امریکا را قانع کند که در کنار نیروهای امنیتی-دفاعی افغانستان بیستند، نقض گسترده‌ی حقوق بشر از سوی طالبان است. به همین دلیل، شهرزاد اکبر، رییس کمیسیون حقوق بشر افغانستان، در ترکیب این هیئت افغانستان شامل است. این امر، می‌تواند افغانستان را در امر مبارزه با طالبانی‌شدن افغانستان کمک کند.
از وجود این نشانه‌ها، آشکار می‌شود که ملت افغانستان در امر مبارزه با طالبانی‌شدن متحد شده است و هم‌چنان کشورهای همیشه هم‌کار افغانستان در کنار دولت و ملت افغانستان خواهند ایستاد. با این همه، طالبان دیگر جایی در کشور ما نخواهند داشت و پس از حملات گسترده در شمال، دنیا و مردم افغانستان را متوجه کرده اند که این گروه، به هیچ عنوان، نمی‌تواند از لاک تروریستی خود بیرون شود.
