به گفته‌ی مسؤولان کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخاباتی، روند تفتیش ویژه‌ی بیش از ۱۴۰۰ محل رأی‌دهی، پایان یافته است و بیش از ۹۵ درصد این محلات، دارای ژورنال، ریزلشیت و معلومات بایومتریکی بوده است. هم‌چنین قرار است که روند بازشماری مجدد ۲۹۸ محل رأی‌دهی نیز در شماری از ولایت‌ها تکمیل شده و سایر ولایت‌های باقی‌مانده نیز به زودی تکمیل شود.
کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخاباتی قرار است تا سه-چهار روز آینده نتایج نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان را که در شش میزان برگزار شده بود، اعلام کند. از واکنش‌ها چنین برمی‌آید که نتیجه‌ی نهایی هر چه هست از هم اکنون تیم ثبات و همگرایی به رهبری داکتر عبدالله عبدالله از آن راضی نیست و این تیم انتخاباتی که اکثر رهبران ارشد آن را همان چهره‌های قومی و جهادی تشکیل داده است، نگران روزی است که نتیجه‌ی که در نهایت قرار است از طرف کمیسیون‌های انتخاباتی اعلام شود، بر خلاف تصور آنان باشد؛ همین موضوع این چنین این رهبران سرشناس جهادی و قومی را پریشان‌خاطر کرده است.
جنرال دوستم، چندی پیش با لحن تهدیدآمیزی طرحی را مطرح کرد که معنای واقعی آن همان حکومت موازی است که در پنج سال اخیر گذشته نیز ما در چهارچوب حکومت وحدت ملی آن را تجربه کردیم. دو حکومت موازی در دل یک حکومت که ریشه و اساس انکشاف نکردن نه چندان افغانستان در تمام عرصه‌ها در پنج سال گذشته همین بوده است.
طرح حکومت موازی به صورت یک هشدار از سوی جنرال دوستم مطرح شد؛ چهره‌‌ای که در تیم ثبات و همگرایی حالا یکی از مهره‌های کلیدی در سهم‌گیری اعضای این تیم در دولت آینده محسوب می‌شود. مردی که زیاد اهل تدبیر سیاسی نیست و همگان او را با وجهه‌ی جنگی‌اش می‌شناسند. رهبر حزب جنبش که در حکومت وحدت ملی معاون اول رییس‌جمهور غنی بود و حالا در روبه‌روی یار دیرینه‌ی خود (غنی) قرار گرفته است.
با اعلام طرح حکومت موازی و تهدیدات از سوی جنرال دوستم، سنایوریی که تیم ثبات و همگرایی برای به چالش کشیدن دولت آینده و روز بعد اعلام نتایج نهایی انتخابات در سر دارد، بر همگان هویدا شد. تیم ثبات و همگرایی این بار می‌خواهد که تن به انتخابات ندهد و با استفاده از ابزار سیاست زور بتواند این بار با تعداد بی‌شمار شریک‌های سیاسی‌اش که اغلب رهبران جهادی و قومی اند، حکومت آینده‌ی افغانستان را از خود کند.
بعد از اظهارات جنجال‌برانگیز جنرال دوستم مبنی بر ایجاد حکومت موازی، یکی یکی رهبران ارشد تیم ثبات و همگرایی میدان را خالی نگذاشته و شروع به حمایت طرح حکومت موازی اقای دوستم کردند؛ اما همگی خوب می‌دانیم حکومت داری موفق کار هر سیاست‌مداری نیست و باید به چیزی بیشتر از حمایت سیاسی و اراده‌ی سیاسی رسید. شعور سیاسی هر سیاست‌مداری در افغانستان در مقطع زمانی فعلی باید این چنین حکم کند که دیگر بیشتر از این آینده‌ی سیاسی افغانستان را در گرو لج‌بازی‌های سیاسی و قمارهای سیاسی ناکارآمد قرار ندهد.
اما در حال حاضر صحنه‌ی سیاست افغانستان بیشتر شبیه میدان رقص قطغنی و خودنمایی اعضای دو تیم (دولت ساز) و ثبات و همگرایی است. این روند هر چه کشاله‌دار شود، ضرر اصلی را مردم خواهند برد.
از شروع حکومت موقت کرزی و برگزاری نشست بن، اکنون کم‌تر از دو دهه می‌گذرد که متأسفانه همواره دیده شده است، سیاست‌مدارانی که لقب رهبر جهادی و قومی را با خود یدک می‌کشند، در این سال‌ها از هیچ کاری فروگذار نشده اند و همواره نفس منفعت‌طلب شان که برخاسته از همان وجهه‌ی جنگ‌طلبی و قلدرمابانه است، بر شخصیت کاریزماتیک سیاسی شان پیروز شده است و در کشمکش‌های سیاسی‌ای که افغانستان را در این چند سال همیشه به سوی بحران سیاسی سوق داده، این چهره‌ها پای ثابت بحران‌های سیاسی بوده اند. این چهره‌ها با اعلام حمایت‌های مغرضانه از یک طرح نه چندان کاربردی بار دیگر نشان دادند که باید هنوز ناپختگی سیاسی رهبران جهادی و قومی افغانستان را تحمل کرد و آرزوی این که بتوان روزی کشوری با ثبات سیاسی پایدار و بدون حضور این چهره‌ها داشت را دور از دسترس دانست.
