
حنیف صوفیزاده/ دانشگاه نبراسکا
منبع: The Sun
برگردان: ابوبکر صدیق
گروه طالبان در سالهای اخیر، نسبت به زمانی که در ۲۰۰۱ توسط نظامیان امریکایی سر به نیست شد، قوی ظاهر شده است.
به اساس گفتههای ملا یعقوب فرزند ملا محمدعمر که مسئولیت بخش مالی گروه طالبان را به عهده دارد، تا پایان مارچ ۲۰۲۰، گروه طالبان حدود ۱.۶ میلیارد دالر از بخشهای مختلف درآمد داشته است.
در عین زمان، دولت افغانستان ۵.۵۵ میلیارد دالر درآمد داشته و این در حالی است که دولت افغانستان تلاش دارد تا با آغاز روند گفتوگوهای صلح افغانستان، به فعالیت تروریزم نقطهی پایان بگذارد.
مواد مخدر ۴۱۶ میلیون
یک گزارش سازمان ملل متحد، نشان میدهد که افغانستان در پنج سال گذشته نزدیک به ۸۴ درصد از مواد مخدر جهان را تولید کرده است. بیشتر این مواد در قلمرو طالبان کشت و تولید میشود. به اساس گزارش بخش مبارزه و مطالعات افغانستان، گروه طالبان ۱۰ درصد مالیات بر هر محموله از مواد مخدر وضع کرده است. دهقانان کشت مواد مخدر در قدم نخست و لابراتوارهای/ مراکز پروسس مواد مخدر در قدم دوم و قاچاقچیان در قدم سوم شامل روند انتقال مواد مخدر به بیرون از کشور استند.
معدن: ۴۰۰ تا ۴۶۴ میلیون
معادن آهن، سنگ مرمر، سلفر، طلا، فلز و سایر مواد معدنی در ساحات کوهستانی، بهویژه در قلمرو طالبان از جمله پر درآمدترین منابع برای طالبان است.
معدنچیان کوچک و بزرگ هردو مجبورند در ساحات تحت کنترل طالبان به این گروه حق بپردازند در غیر این صورت از طرف طالبان تهدید به مرگ میشوند.
ناتو تخمین زده است که کمیسیون معادن و سنگ طالبان حدود ۴۰۰میلیون دالر از معادن به دست میآورد. ناتو گفته است که این میزان در حالی به ۴۶۴ میلیون افزایش یافته است که در سال ۲۰۱۶ این آمار به ۳۵ میلیون دالر میرسید.
۱۶۰ میلیون اخاذی صادراتی
طالبان تنها گروهی است که در قلمروی خود از مردم و شرکتها اخاذی میکند. این روند غیررسمی است، معمولاً مالیه بهصورت خاص و رسمی دریافت میشود.
اخاذی از شرکتها، معادن، رسانهها و پایههای مخابراتی و پروژههایی که به کمک نهادها و جامعهی بینالمللی راهاندازی شده، از منابع پردرآمد برای طالبان است.
رانندهی موترهایی که در مسیر شاهراههای بزرگ افغانستان کالاها را انتقال میدهند، مجبور به پرداخت پول برای طالبان هستند، زیرا مناطقی که از آن عبور میکنند، تحت قلمرو طالبان است. همچنان صاحبان مغازهها در ساحات تحت کنترل طالبان، مجبور به پرداخت پول برای گروه طالباناند.
گروه طالبان به اساس قاعدهی اسلامی، ۱۰ درصد درآمد خود را از عشر و ۲.۵ در صد آن را از ذکات تأمین میکند.
ملا یعقوب گفته است که مالیه (به تعبیر بهتر اخاذی) شان به۱۶۰ میلیون دالر در سال میرسد. مالیهای که از دهقانان مواد مخدر میگیرند، از زمان کشت تریاک تا تولید و جمع کردن حاصلات، باید دو مرتبه پرداخته شود.
۲۴۰ میلیون درآمد از طرف حامیان طالبان
طالبان بخش قابل ملاحظهای از درآمد خود را از نهادهای مختلف داخلی و بیرونی به دست میآورند. بیشتر این درآمدها از نهاد و کشورهای خلیج فارس تأمین میشود. این کشورها از نظر ایدیولوژی تروریستی، رابطهی گسست ناپذیر با گروه طالبان دارند.
براساس اطلاعات مرکز بررسی و مطالعات راهبردی افغانستان، این کشورها سالانه چیزی بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون دالر برای طالبان پرداخت میکنند. این نهادها در فهرست وزارت خزانهداری امریکا بهعنوان تمویلکنندگان تروریزم ثبت شدهاند.
شهروندانی از عربستان سعودی، پاکستان، ایران و کشورهای خلیجفارس، برای طالبان کمک مالی میکنند. همچنان گزارش سازمان مبارزه با تروریزم امریکا نشان میدهد که این کشورها حدود ۶۰ میلیون دالر به شبکهی حقانی بهخاطر همدستیاش با طالبان پرداخت میکنند.
صادرات ۲۴۰ میلیونی طالبان
به اساس گزارش شورای امنیت سازمان ملل؛ طالبان بخش عمدهی درآمد خود را از صادرات و واردات کالاها به دست میآورد.
یکی از شرکتهایی که به طالبان پول میدهد، شرکت «بینالمللی نورزی» است که ماشین قطعات و پرزهجات موتر را از بیرون وارد میکند.
طالبان سالانه ۲۴۰ میلیون دالر از صادرات به دست میآورد که پس از مواد مخدر و معدن سومین منبع پردرآمد برای این گروه است.
جمعآوری مالیه ۸۰ میلیونی
به اساس گفتههای ملا یعقوب به یکی از تلویزیونهای پاکستانی «سما» طالبان حدود ۸۰ میلیون دالر از اموال غیرمنقول در قلمرو خود زیر نام «مالیه» پول جمعآوری میکنند.
کشورهای حامی طالبان
به اساس گزارش بیبیسی و سازمان استخباراتی امریکا سیا (CIA) در ۲۰۰۸، طالبان سالانه حدود ۱۰۸ میلیون دالر از منابع بیرونی در کشورهای خلیجفارس به دست آوردهاند.
منابع امریکایی و بینالمللی گفتهاند که در حال حاضر روسیه، ایران، پاکستان و عربستان به گروه طالبان کمک پولی میکنند. آگاهان امور باور دارند که این میزان سالانه به ۵۰۰ میلیون دالر میرسد.
هزینه صلح
طالبان حدود ۲۰ سال در افغانستان، برای اهداف تروریستی، کشتند و ویران کردند و دولت افغانستان نیز در برابر آن هزینهی هنگفتی پرداخت است؛ حتا بیشتر از هزینهای که در بخشهای زیربنایی و خدمات عامه صرف شده است.
توافق صلح در افغانستان منجر به تغییر هزینهها میشود؛ دولت افغانستان بخشهایی از منابعی را که در مبارزه با طالبان میپردازد، برای ثبات هزینه خواهد کرد. مدیریت منابع داخلی در این کشور، سبب کاهش وابستگی مالی نسبت به امریکا و اتحادیهی اروپا خواهد شد و تغییرهای فراوانی به وجود میآید که رشد دولت در افغانستان را تضمین میکند.