
همزمان با حملهی طالبان در بخشهای مرزی ولایت بامیان، شماری از سربازان امنیتی این ولایت، میگویند که پس از محاصرهی پاسگاه «باغک» ولسوالی شیبر این ولایت توسط طالبان، آنها مجبور میشوند که به این گروه تسلیم شوند.
این سربازان که روز یکشنبه -۲۰ سرطان-، از بند طالبان آزاد شده اند، میگویند که پنج روز بدون آب، غذا و مهمات جنگی در برابر محاصرهی طالبان مقاومت کرده اند؛ اما هیچ نیروی کمکی و تجهیزات نظامی از سوی حکومت مرکزی و ولایت بامیان، به آنها نرسیده است.
سربازان آزادشده از چنگ طالبان، روز گذشته، در پیش دروازهی ولایت بامیان، تجمع کردند و از فرماندهی امنیه و مقام ولایت، خواستند که دلیل نفرستادن نیروی کمکی و امکانات جنگی به شمول مواد غذایی را روشن کنند.
حبیب، یکی از سربازان پاسگاه باغک، میگوید که گروه طالبان با سلاحهای درازنوف و لایزری به سوی آنها شلیک میکردند که در نتیجه، دیوارهای پاسگاه فروریخته و یکی از آنها کشته و شش نفر دیگرشان زخمی شدند. «زیر آفتاب محاصره بودیم، تمام سنگرهای ما چپه شده و سربازانی که در همین جا آمده اند، از زیر خاک خود را کشیده اند. بالاخره ناچار شدیم، تسلیم شویم. یک قطره آب نبود که ما زبان خود را تر میکردیم. خاک میخوردیم. دو دانه هاوان فرستادند، هاوانچیها سر ما خنده میکرد.»
سربازان مدعی اند که والی و فرماندهی امنیهی ولایت بامیان، با گروه طالبان معامله کرده اند. حبیب میگوید که در اسارت طالبان، شاهد تماس تلفنی سید اعلی رحمتی، والی بامیان و والی نامنها گروه طالبان برای بامیان، بوده است. به گفتهی او، آقای رحمتی به والی نامنهاد طالبان گفته است؛ اگر سربازان را رها میکنید، با سلاحهای شان را رها کنید و اگر نمیکنید، نکنید. «ما به اندازهی یک میل کلاشنکوف [پیش والی] ارزش نداریم!»
یکی از این سربازان که ویدیوی او در شبکههای مجازی دستبهدست میشود، میگوید: «والی ما را بازی داد. گفت نیرو روان میکنیم، نکرد. یک دفعه به ما گفت که در دیگر جاها ولسوالیها سقوط میکند، گپی نیست، شما به خاطر یک پوستهی باغک سر و صدا به راه انداخته اید.»
روزنامهی صبح کابل پس از این ادعاها، تلاش کرد که دیدگاه مقام ولایت بامیان را بگیرد؛ اما طی تماسهای مکرر به آقای رحمتی و سخنگوی ولایت بامیان، موفق به این کار نشده.
لطیف عظیمی، سخنگوی والی بامیان، گفت که به او اجازهی صبحت در امور امنیتی داده نشده است.
فرماندهی پلیس بامیان، محاصره و دستگیری این سربازان را تأیید میکند. همایون ایلخانی، سخنگوی پلیس این ولایت، به روزنامهی صبح کابل میگوید که این سربازان، از چندین استقامت محاصره شده بودند؛ فرماندهی امنیهی ولایت بامیان، نیروهای کمکی فرستاد؛ اما به دلیل محاصره و کمین جنگجویان طالبان، نتوانستند محاصرهی آنها را بشکنند. «ما کوشش کردیم، نشد، تلفات دادیم، پس آمدیم و آنها به دست دشمن اسیر شدند.»
ایلخانی، تصریح میکند؛ هنگام فرستادن نیروی کمکی، به کمین طالبان برخوردند که یک نفر زخمی و یک نفر دیگر هم کشته شده است. «طالبان جادههای منتهی به این پاسگاه را ماین فرش کرده بودند.»
ولایت بامیان، در بیستسال گذشته، یکی از ولایتهای امن افغانستان به شمار میرفت؛ اما با گسترش جنگ، جنگجویان طالبان در شماری از ولسوالیهای بامیان حمله کرده اند. ذبیحالله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان، روز دوشبنه- ۲۱ سرطان- در تویتی نوشته است که ولسوالی کهمرد ولایت بامیان به دست جنگجویان طالب، سقوط کرده است؛ اما مقامهای محلی ولایت بامیان آن را تأیید نمیکنند.
آقای ایلخانی، میگوید که هنوز نهادهای کشفی و استخباراتی، سقوط ولسوالی کهمرد را تأیید نکرده اند. او، همچنان میافزاید که بر اساس فرمان مقامهای محلی، پرسونل امنیتی ولسوالی آشپشتهی ولایت بامیان، به جای دیگری انتقال یافته است. «این کار به دلیل اراضی نامناسب و موقعیت آشپشته صورت گرفته است.» به گفتهی او، در ولسوالی سیغان ولایت بامیان به دلیل هممرز بودن با ولسوالی دوغآب ولایت سمنگان، جنگ جریان دارد.
گسترش جنگ در نوارمرزی ولایت بامیان، باعث نگرانی باشندگان این ولایت شده است. قیس وکیلی، عضو مجلس سنا، در صحبت با روزنامهی صبح کابل، میگوید که مردم نگران اند؛ اما آمادگی برای مقاومت در برابر جنگجویان طالب نیز، وجود دارد. «وضعیت در بامیان نورمال است و هیچ مشکلی نیست. مردم نگران اند؛ چون در نوار مرزی یک سلسله مشکلات وجود دارد. شرایط جنگ است، ممکن یک سنگر پیش برویم و یک سنگر پس بیاییم.» او، در بارهی تصرف پاسگاه باغک ولسوالی شیبر، میگوید که اگر حکومت مرکزی توجه میکرد، مشکلی پیش نمیآمد.