
پس از سقوط دولت پیشین به دست طالبان، تحولات زیادی در زندگی شهروندان افغانستان رونما شده است؛ تا جایی که بسیاری از افراد تحصیلکرده و متخصص کارهای شان را از دست داده اند.
در شش ماه گذشته، نظام اقتصادی افغانستان به شدت متاثر شده است و نهادهای حقوق بشری بینالمللی نیز بارها، گفته اند که شهروندان افغانستان بیشتر از هر زمان دیگر، زیر خط فقر قرار دارند.
رسانهها، از مهمترین دستآوردهای دو دههی گذشته به حساب میآید که با به قدرترسیدن طالبان دچار عقبگرد جدی شده است. در ماههای گذشته، دهها رسانه به دلیل مشکلات اقتصادی از فعالیت بازمانده اند.
براساس معلومات مرکز خبرنگاران افغانستان، در ۲۰ سال گذشته، بیش از ۲۰۰ رادیو، حدود ۱۰۰ شبکهی تلویزیونی و دهها رسانه چاپی ایجاد شد؛ اما در شش ماه گذشته، بیشتر از نیمی از این رسانهها از فعالیت بازمانده و حدود ۳۰ درصد دیگر در آستانهی سقوط قرار دارند.
در ماههای گذشته نیز بارها گزارشهایی نشر شده که خبرنگاران و کارمندان رسانهای پس از آمدن طالبان کارهای خبرنگاری شان را از دست داده و ناچار به کارهای شاقه شده اند. همایون امیری، دانشآموخته رشتهی ادبیات دری دانشگاه کابل و کسی که بیشتر از ده سال به عنوان خبرنگار کار کرده، یکی از دهها خبرنگاری است که پس از آمدن طالبان کارش را از دست داده است.
آقای امیری، به تازگی تصاویری از خود در برگهی فیسبوک نشر کرده که او را در حال شیار -قلبهکردن- زمین در ولایت بغلان نشان میدهد. او، نوشته است: «من چند روزیست اینجا؛ در ولسوالی خوست و فرنگ استم، جای پدریم.آمدهام تا کشتوکار زمینهای پدریم را خودم کشاورزی کنم، تا از بحران اقتصادی خود و خانوادهام جلوگیری کرده باشم.»
امیری در گفتوگو با روزنامهی صبح کابل، میگوید که لیسانس خود را دانشکدهی ادبیات دری دانشگاه کابل گرفته و از علوم سیاسی- روابط بینالملل نیز ماستری دارد.
به گفتهی او، بیشتر از ده سال است که در رسانههای چون نورین، میوند و پیشگام کار و فعالیت رسانهای کرده است؛ اما پس از تحولات چند ماه پیش، کارش را از دست داده است. «با دگرگونی وضیعت سیاسی واقتصادی کشور به خود هیچ گونه شرم وعیب ندیده، کشاورزی میکنم.»
این در حالی است که پیش از این چندین خبرنگار دیگر نیز به دلیل از دست دادن وظایف شان به کارهای شاقه رو آورده اند. چندی پیش، گزارشهایی نشر شد که عبدالناصر عمر، کسی که بیش از ده سال در رسانههای مختلف تصویری کار کرده بود، پس از سقوط دولت پیشین، برای تأمین نیازمندیهای خانواده اش، دست فروشی میکند.
آقای عمر، برای سیر کردن شکم خود و خانوادهاش، پیاز و کچالو میفروشد.