با سفر رییسجمهور غنی به امریکا، شماری از کارشناسان سیاسی و مقامهای بلندرتبهی ایالات متحدهی امریکا، میگویند که رییسجمهور غنی، تلاش دارد تا همتای امریکاییاش را متقاعد کند که کمکهای سیاسی و نظامی امریکا به افغانستان ادامه پیدا کند.
جان بولتون، مشاور پیشین امنیت ملی امریکا، به صدای امریکا، گفته است که سفر آقای غنی به امریکا، برای سرنوشت نظام سیاسی و مردم افغانستان حیاتی است. به گفتهی او، رییسجمهور غنی، این فرصت را دارد تا آقای بایدن را متقاعد کند که اگر تصمیم خروج را تغییر نمیدهد، کمازکم، کمکهای بیشتری را برای نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان فراهم کند. «به مردم افغانستان اطمینان داده شود که ما از نظام دموکراتیک افغانستان حمایت میکنیم و زمینهی سقوط دولت را به دست طالبان فراهم نمیکنیم.» بولتون، تأکید دارد که اگر غنی در این سفر، پیام مثبتی از سوی بایدن دریافت نکند، پیامدهای ناگواری برای حکومت او و مردم افغانستان به دنبال خواهد داشت.
رییسجمهور غنی با هیئت بلندپایهی دولتی برای دیدار با جو بایدن، رییسجمهور امریکا، پس از یک سفر ۱۴ساعته، روز پنجشنبه -۳ سرطان-، به واشنگتن رسید. قرار است در این سفر دوروزه، او بایدن را برای ادامهی کمکهای امریکا به افغانستان متقاعد کند.
رییسجمهور غنی و داکتر عبدالله عبدالله، روز پنجشنبه -۳ سرطان- در مجلس سنای ایالات متحدهی امریکا، با چارلز شومر و میچ مکایل، رییسان احزاب دموکرات و جمهوریخواه این کشور دیدار کرده اند.
پس از این دیدار، مک کونیل، رییس اقلیتهای سنا، در اعلامیهای، گفت که ادارهی رییسجمهور بایدن، روند خروج نیروهای امریکایی از افغانستان را به تعویق بیندازد و به نگرانیهای موجود، توجه کند. او که از ابتدا یکی از مخالفان طرح خروج کامل سربازان امریکایی از افغانستان بود، پس از تصمیم بایدن مبنی بر خروج سربازان امریکایی تا یازدهی سپتمبر، گفته بود که طالبان دوباره به تهدیدی جدی برای امریکا بدل میشوند؛ زیرا، این گروه با تصرف دوبارهی کابل، نقش سرکوبکننده را در راستای توسعه و دستآوردهای سالهای اخیر از جمله حقوق زنان بازی خواهند کرد. آقای کونیل، گفته بود: «با افزایش تنشها پس از خروج، سقوط کابل به دست طالبان، اتفاق خواهد افتاد و دولت بایدن، این پیشفرض را باید جدی بگیرد.»
از سویی هم، حمدالله محب، مشاور امنیت ملی افغانستان، پس از دیدار با شماری از نمایندگان کنگرهی امریکا، به تلویزیون صدای امریکا، گفت که پس از خروج سربازان امریکایی، فصل تازهای از روابط میان ایالات متحدهی امریکا و افغانستان به وجود میآید و هدف این سفر هم این است که در بارهی چگونگی روابط در فصل تازه، صحبت شود. «چیزی که ما پس از صحبت با هر دو حزب امریکایی داشتیم، این است که هر دو طرف با مردم افغانستان متعهد بوده و میخواهد که افغانستان از این جنجالها بیرون شود.»
به تازگی شماری از رسانههای امریکایی به نقل از آژانس اطلاعاتی امریکا، گزارش داده که در صورت خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان، این احتمال وجود دارد که دولت افغانستان تا شش ماه دیگر به دست طالبان سقوط کند.
مشاور امنیت ملی افغانستان اما در این باره، گفت که نمیداند این آژانس نظر به کدام دلیلها این باور را دارد. به گفتهی او، طالبان در روزهای پسین، پیشرویهایی داشته اند؛ اما به این معنا نیست که مناطق سقوطدادهشده، پس به کنترل دولت در نمیآید. «طالبان از جنگ پنهانی به جنگ علنی برآمده، صف تشکیل داده است و صفشان به زودی شکستانده خواهد شد.»
حضور دایمی سربازان امریکایی در افغانستان
بر اساس دستور جو بایدن، رییسجمهور امریکا، روند خروج سربازان ناتو و امریکا از اول ماه می آغاز شد و قرار است تا ۱۱ سپتمبر به پایان برسد. به گفتهی فرماندهی مرکزی ایالات متحدهی امریکا (سنتکام)، از اول ماه می تا اکنون، حدود ۵۰ درصد سربازان امریکایی از افغانستان خارج شده اند.
این نهاد، گفته است که در این مدت، شش مرکز امنیتی، به گونهی رسمی به وزارت دفاع افغانستان تحویل داده شده و همچنان، حدود ۷۶۳ محمولهی هواپیمای سی۱۷ از افغانستان بیرون شده است.
با این حال، خبرگزاری آسوشیتدپرس، به نقل از مقامهای امریکایی، گزارش داده است که دستکم ۶۵۰ سرباز امریکایی برای تأمین امنیت دیپلماتها در افغانستان باقی میمانند. در این گزارش، آمده است که افزون بر ۵۶۰ سرباز امریکایی، صدها سرباز دیگر نیز به منظور حمایت از نیروهای ترکی برای حفاظت از فرودگاه بینالمللی حامد کرزی، در افغانستان باقی خواهند ماند؛ تا این که ترکیه به گونهی رسمی محافظت از این فرودگاه را به عهده بگیرد.
گروه طالبان از این تصمیم اظهار بیاطلاعی کرده و میگوید که سربازان امریکایی باید تا وقت مشخصشده، افغانستان را ترک کنند. ذبیحالله مجاهد، در صحبت با روزنامهی صبح کابل، میگوید که گروه طالبان، میخواهد که نیروهای بیرونی هرچه زودتر از افغانستان بیرون شوند. «هر قدر نیروهای خارجی در افغانستان دوام کند، جنگ هم دوام میکند و صلح نمیشود.»
سفری که استقبال نشد!
پس از رویکارآمدن دولت جو بایدن در امریکا، این نخستینبار است که رییسجمهور غنی به این کشور سفر میکند. منابع، تأیید میکنند که رییسجمهور غنی، میخواست به تنهایی به این سفر برود؛ اما به خواست مقامهای امریکایی، عبدالله عبدالله نیز او را همراهی کرد. بر اضافهی داکتر عبدالله، امرالله صالح، معاون نخست ریاستجمهوری، مشاور امنیت ملی، وزیر خارجه، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و شماری از اعضای هیئت گفتوگوکنندهی دولت افغانستان نیز، همراه با آقای غنی به دیدار بایدن رفتند.
کارشناسان سیاسی افغانستان، باور دارند که رییسجمهور غنی و هیئت همراهش، آن چنان که شایستهی یک رییسجمهور است، هنگام ورود به امریکا، استقبال نشد. آقای مولایی، میگوید که از لحاظ دیپلماتیک، وقتی که رییسجمهور یک کشور به کشور دیگری میرود، معاون رییسجمهور و یا حداقل وزیر خارجهی کشور میزبان، باید از رییسجمهور در فرودگاه استقبال کند؛ اما، تشریفات امریکاییها چنین نبود. «مهم نیست، که رییسجمهور منفور است و یا محبوب. باید بنا بر عرف دیپلماتیک استقابل میشد، که نشد.»
رییسجمهور در حالی به امریکا میرود که محمود قریشی، وزیر خارجهی پاکستان، گفته بود که رییسجمهور غنی، نباید در این سفر پاکستان را متهم کند. جان بولتون، میگوید که بخشی از استخبارات پاکستان با گروه طالبان در تماس اند. «رهبران پاکستانی، در روند صلح افغانستان به نحوی نقش آتشفروزی و آتشنشانی را بازی میکنند.»
