همه‌ساله در کنار این که نزدیک به ده هزار نفر در افغانستان در نتیجه‌ی حمله‌های تروریستی و انفجار ماین کشته و زخمی می‌شوند، هزاران نفر دیگر نیز به دلیل موجودیت جنگ و نبود شغل مناسب، دست به ترک وطن شان می‌زنند.
آن‌هایی که دوباره به وطن شان عودت می‌کنند، نیز با هزاران مشکل مواجه می‌شوند؛ یکی از مشکلاتی که ممکن است با آمدن شان با آن مواجه شوند، نبود غذای کافی برای ادامه‌ی زندگی است.
آن‌چه که اداره‌ی هماهنگی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا) در گزارش تازه‌ی خود گفته است، نشان می‌دهد که در بهار سال آینده‌ی خورشیدی، ۱۴ میلیون نفر در افغانستان، به کم‌بود غذا مواجه خواهند شد.
سازمان ملل متحد، گفته است که در حال حاضر حدود ۱۲ میلیون نفر در افغانستان به کمک فوری مواد غذایی نیازمند اند که این آمار با افزایش سردی هوا، حوادث طبیعی و ادامه‌ی جنگ در این کشور، افزایش خواهد یافت.
در این گزارش آمده است که ۴۳۷ هزار نفر به علت جنگ و ناامنی‌ها در این کشور مجبور به ترک خانه‌های شده اند. بر اساس این گزارش در جریان سه ماه گذشته‌ی میلادی، از هر سه نفر در افغانستان یک نفر با سوءتغذیه و کم‌بود مواد غذایی مواجه بوده است.
سازمان ملل می‌گوید، با آن که وضعیت افغانستان نسبت به سال‌های گذشته رو به بهبودی بوده است؛ اما هم‌چنین آمار نشان می‌دهد که ۳ میلیون نفر در این کشور هنوز به کمک‌های فوری نیازمند استند.
این نهاد با آن که گفته است، سال ۲۰۲۰ میلادی، یک سال دشوار برای شهروندان افغانستان خواهد بود؛ اما تأکید کرده است که این سازمان تلاش می‌کند تا کمک‌های بیشتر را برای مردم این کشور فراهم کند.
از سویی هم وزارت اقتصاد، نیز تأیید می‌کند که ۱۴ میلیون نفر در افغانستان با کم‌بود مواد عذایی مواجه استند و بیش از نیمی از شهروندان افغانستان با مشکلات مثل فقر و ناداری دست و پنجه نرم می‌کنند.
یافته‌های این وزارت نشان می‌دهد که بیشتر از ۵۴ درصد شهروندان افغانستان روزانه کم‌تر از ۷۰ افغانی به مصرف می‌رسانند. یونس سالک، سخن‌گوی این وزارت می‌گوید که میلیون‌ها نفر در افغانستان به مشکل می‌توانند نان شب و روز شان را پیدا کنند.
او افزوده است که ۱۴ میلیون از شهروندان افغانستان، دسترسی به سه نوبت غذایی ندارند و برای تأمین سه وعده غذا به شدت مبارزه می‌کنند.
با این حال عبدالباسط انصاری، سخن‌گوی وزارت مهاجران و عودت‌کنندگان، به روزنامه‌ی صبح کابل می‌گوید که جنگ در افغانستان مهم‌ترین عامل فقر است؛ زیرا جنگ در سال‌های اخیر تمام زیربناهای اقتصادی این کشور را نابود کرده است.
آقای انصاری هرچند آمار ارائه نکرد که چه تعداد افراد در افغانستان نیاز فوری به مواد غذایی دارند؛ اما گفت که در حال حاضر وزارت مهاجرین و عودت‌کنندگان پلانی را روی دست دارد تا به بی‌جاشدگان داخلی و خارجی کمک‌رسانی کند.
او از نهادهای بین‌المللی نیز خواست تا به بی‌جاشدگان داخلی در افغانستان که نیازمند به همکاری فوری دارند، کمک کند.
سخن‌گوی وزارت مهاجران با بیان این مطلب که حدود ۲ میلیون بی‌جاشده‌ی داخلی از ولایت‌های بدخشان، کندز، سمنگان، فراه، بغلان، کنر و ننگرهار وجود دارد، افزود: «ریشه‌ی تمام این بدبختی‌ها در جنگ است و اگر صلح باشد، می‌توانیم این مشکلات را با سرمایه‌گذاری در قسمت‌های استخراج معادن، معارف، زراعت و ساختن بند‌ها و ایجاد زمینه‌ی کاری برای کسانی که در داخل افغانستان و کسانی که از خارج به افغانستان بر می‌گردند، فراهم کنیم تا این آمار فقر و بدبختی کاهش یابد.»
گفتنی است که در سال ۲۰۱۹ میلادی، بیش از ۵۰۰هزار نفر از کشورهای ایران، پاکستان و شماری از کشورهای اروپایی دوباره به افغانستان بازگشته اند.
هم‌چنان سازمان ملل که آخرین گزارش را در مورد افغانستان داشته، نگاشته است که در سال ۲۰۱۹ میلادی ۴۶۴هزار و ۳۰۰ تن از کشورهای ایران، پاکستان و ترکیه به افغانستان برگشته اند که از این میان ۴۴۰ هزار تن از ایران و ۲۵ هزار و ۳۰۰ تن از پاکستان بوده است. افزون بر این، اخراج افغان‌ها از ترکیه نیز در حال افزایش است و در سال گذشته‌ی میلادی ۲۲ هزار و ۷۲۳ نفر از ترکیه اخراج شده اند.
این همه در حالی است که اخیرا سیدحسین عالمی بلخی، وزیر مهاجران و عودت‌کنندگان نیز در یک نشست خبری گفته بود که حدود ۱۲ هزار خانواده در سراسر کابل از خانه‌های خود بیجا شده اند و مبلغ ۳۵ میلیون افغانی به منظور کمک به این بی‌جاشدگان اختصاص داده شده است.
آقای بلخی گفته بود: «از میان این ۱۲ هزار خانواده، ۸ هزار و ۶۳۳ خانواده‌ی آن در ۴۷ کمپ در شهر کابل مسکن‌گزین استند. از مجموع خانواده‌هایی که در کمپ‌های شهر کابل زندگی می‌کنند، یک هزار خانواده در برنامه‌ی کمک‌های زمستانی وزارت و مؤسسات تحت پوشش قرار گرفته اند.»
اداره‌ی مرکزی آمار افغانستان نیز در آخرین گزارش خود که در سال ۱۳۹۷ منتشر کرده، گفته بود که ۵۴ درصد مردم افغانستان زیر خط فقر قرار دارند.
