هفتاد واقعه‌ی جنایی در دو هفته؛ برخی نمایندگان مجلس پولیس را شریک دزدان می‌دانند

«خیلی عادی بود که ‌علی‌سینا را بار دیگر در پل سرخ ببینم. در کوچه سر بخوریم یا خانه‌ی یکی از رفیقا ببینیم؛ اما باورنکردنی است که در یادداشت کوتاه پی‌هم بخوانی که همه نوشته اند «‌علی‌سینا را کشتند». دزدها به خاطر یک کامپیوتر او را کشتند. دیگر نیست؛ نمی‌بینیم او را. مثل علی‌سینا افراد زیادی استند که ممکن است فقط به خاطر پادشاهی دزدان در قلب کابل، آن‌ها را نبینیم.»
این یادداشت ذکی دریابی، مدیر مسؤول روزنامه‌‌ای است که ‌علی‌سینا در آن‌جا نخستین گام‌هایش را برای رسیدن به رؤیاهایش برداشت. علی‌سینا در این روزنامه‌ی، مدت چند ماهی کارآموز بود. هم‌کارانش از او به عنوان انسان خوش‌برخورد و خنده‌رو یاد می‌کنند. او در کنار این که دانشجوی سال آخر خبرنگاری در دانشکده‌ی ژورنالیزم دانشگاه کابل بود، رشته‌ی اقتصاد را نیز در دانشگاه امریکایی‌ها می‌خواند.
شنبه‌شب، زمانی که علی‌سینا از سمت دانشگاه به خانه‌اش بر می‌گشت، دزدان مسلح او را در یکی از کوچه‌های تاریک دشت برچی در مربوطات حوزه‌ی سیزدهم امنیتی، غافل‌گیر می‌کنند. ساعت شاید چیزی از هشت شب نگذشته بود؛ ‌علی‌سینا در میان تاریکی و دود با دزدان چاقو به‌دست، درگیر می‌شود و با سر و صدایش از مردم محله کمک می‌طلبد؛ اما کسی صدایش را نمی‌شنود.
عباس فراسو، از نزدیکان این دانشجو می‌گوید، دزدان می‌خواستند کمپیوتر و تلفون او را بگیرند، مقاومت ‌علی‌سینا سبب می‌شود که دزدان او را با چاقو بزنند: «علی که شدیدا زخمی شده بود، خواسته بود که خود را به خانه برساند، ۴۰-۵۰ قدم که پیش می‌رود، دیگر توانی برای ادامه‌ی راه نمی‌ماند و به خانه زنگ می‌زند. تا خانواده‌ می‌رسند، ‌علی‌سینا به دلیل خون‌ریزی زیاد بی‌هوش شده است.»
به گفته‌ی فراسو، زمانی که خانواده‌ی ‌علی‌سینا، پسر شان را به شفاخانه‌های خصوصی انتقال می‌دهند، مسؤولان از تداوی او خودداری می‌کنند و تا رسیدن به شفاخانه‌ی بعدی، جان می‌دهد.
عبدالله ظفری، برادر ‌علی‌سینا، می‌گوید که او آرزوهای زیادی در سر داشت؛ انگلیسی خوانده بود و هم‌زمان در دو دانشگاه در دو رشته‌ی مختلف درس می‌خواند. پرتلاش و پرکار بود.
عبدالله از کودکی‌های ‌علی‌سینا می‌گوید: «او تنها چهارده‌روزه بود که مادرم به رحمت حق پیوست و مدت بعد پدرم به دیار ابدی پیوست؛ اما علی با تحمل تمام مشکلاتی که با آن مواجه بود، سخت در تلاش کسب علم و دانش بود؛ تا بتواند روزی برای خود و فامیلش افتخار باشد و به تمام این آرزوهایش دست یابد.»

صبغت‌الله عالمی، کارمند وزارت زراعت

به گفته‌ی عبدالله، علی‌سینا کم کم به آروزهایش نزدیک شده بود؛ اما در شام روز شنبه تمام آروزهایش در میان دود و تاریکی در یکی از کوچه‌های شهر کابل، از او گرفته شد.
خانواده‌ی این قربانی از کارکرد پولیس انتقاد دارند و تأکید می‌کنند که پولیس در این قضایا توجه کم‌تری دارد. عباس فراسو گفت: «متأسفانه، به پولیس که زنگ زدند، آن‌ها دو ساعت پس از رویداد به ساحه رسیدند و گفتند که ما این مسأله را پیگیری می‌کنیم؛ اما دیگر خبری از پولیس نیست که نیست.»
حادثه‌ی ‌علی‌سینا شاید تنها حادثه‌ی جنایی نیست که در شهر کابل رخ می‌دهد، شهروندان شهر کابل اخیرا از افزایش جرایم جنایی و دزدان مسلح در تمام نقاط شهر کابل شاکی استند.
دو روز پیش صبغت‌الله عالمی، کارمند وزارت زراعت، زمانی که با موتر شخصی‌اش از سمت شهر به خانه‌اش بر می‌گشت، ساعت ۲ پس از چاشت در منطقه‌ی نوآباد دهمزنگ در مربوطات حوزه‌ی سوم امنیتی دزدان مسلح بر او شلیک می‌کنند و با زخمی کردنش، موتر او را می‌دزدند.
عالمی که سه روز است در شفاخانه‌ی علی‌آباد بستری است، وضعیت خوبی ندارد. او به روزنامه‌ی صبح کابل می‌گوید: «ساعت ۲ بجه‌ی روز بود. در نوآباد دهمزنگ، روبه‌روی تانک تیل، در مربوطات حوزه‌ی سوم. من سودا گرفته بودم و تازه به موترم بالا شده بودم. چهار فرد مسلح، دو فرد آن دو دروازه‌ی راست و چپ را گرفتند و دو فرد دیگر پیش رو و پشت موتر را قید کردند. به من هرچه گفتند که پایین شوم، نشدم. وقتی درگیر شدیم همراه با مرمی به پایم شلیک کردند. پس از این که زخمی شدم و توان مقاومتم را از دست دادم، دو نفره مرا از موتر پایین انداختند و موترم را همراه با مبایل و چند سند دفتر با خود بردند.»
داکتران می‌گویند که زخم صبغت‌الله عمیق است و نیاز است که تا ده روز دیگر نیز به شفاخانه بستر باشد.
ظهورالله عالمی، برادر صبغت‌الله، از کارکرد پولیس شکایت دارد و می‌گوید که پولیس تنها از آن‌ها گزارش گرفته و هیچ اقدامی برای گرفتاری عاملان این حادثه نکرده است.
او گفت: «پولیس تنها اظهارات ما را گرفت. از حوزه‌ی سوم امنیتی، نماینده‌ی ریاست تحقیقات جنایی، تیم بررسی قوماندانی امنیه و ریاست امنیت همه بودند. اما دیگر برای ما گزارش ندادند و حتا سه روز در شفاخانه بودیم؛ به ما چیزی خبر نداده اند.»

طرح احضار فرمانده‌ی پولیس به کمیسیون داخلی مجلس
افزایش جرائم جنایی در سطح شهر کابل یکی از بحث‌های داغ روز یک‌شنبه در کمیته‌ی مصؤونیت و کمیسیون امنیت داخلی مجلس نمایندگان بود. نمایندگان مردم در مجلس تأکید دارند که سیلی از شکایت‌های شهروندان از ناحیه‌های مختلف شهر کابل مبنی بر افزایش جرائم جنایی و دزدی‌های مسلحانه در این کمیسیون‌ها سرازیر شده است. به گفته‌ی این نمایندگان، روز شنبه‌ی این هفته، شورای علما نیز تعدادی از نمایندگان را روی همین موضوع دعوت کرده بودند و از آن‌ها خواسته ‌اند که باید در این مورد اقدام فوری و جدی صورت گیرد.
شماری از نمایندگان مجلس یکی از دلایل افزایش جرائم جنایی در سطح شهر کابل را هم‌دستی پولیس با دزدان عنوان می‌کنند و تأکید دارند که بخش عمده‌ای از آمریت‌های حوزه‌های امنیتی توسط وزارت امور داخله خرید و فروش می‌شود.
غلام‌حسین ناصری، نماینده‌ی مردم کابل در مجلس نمایندگان می‌گوید: «درست است که ما برخی پولیس‌های خوب داریم؛ اما تعدادش بسیار کم است. تعداد زیادی از پولیس‌ها با جنایت‌کاران سر و کار دارند؛ بخشی عمده‌ی مسؤولان حوزه‌های امنیتی توسط وزارت داخله فروخته می‌شود. وقتی آن‌ها به حوزه می‌آیند، به خاطر تدارک و جبران این موضوع، دنبال چنین راه‌هایی می‌گردند.» به گفته‌ی آقای ناصری، یگانه راه حل چنین وضعیتی این است که مسؤولان تنفیذ قانون در وزارت داخله و فرماندهی پولیس کابل باید قانون را تطبیق کنند و با مجرم برخورد قانونی و حقوقی شده و در بدل پول رها نشود. او تأکید می‌کند: «این تنها راه است.»
از سویی‌هم فاطمه نظری، عضو دیگر مجلس نمایندگان نیز به روزنامه‌ی صبح کابل می‌گوید که پولیس توانایی تامین امنیت باشندگان کابل را ندارد و همین امر سبب شده است که با گذشت هر روز،گراف جرایم جنایی بلندتر برود.
بانو نظری افزود، با توجه به این که هر روز حادثه‌ای جنایی در کابل اتفاق می‌افتد و عاملان آن دستگیر نمی‌شوند و یا دوباره رها می‌شوند، این نشان می‌دهد که پولیس نیز با دزدان همکاری می‌کند.
سر انجام نمایندگان مجلس، دیروز یک‌شنبه، طرح احضار فرمانده‌ی پولیس کابل همراه با آمران حوزه‌های امنیتی این شهر را امضا کرده و به کمیسیون امنیت داخلی مجلس سپردند. در این طرح آمده است که کمیسیون امنیت داخلی، فرمانده‌ی پولیس کابل را یک روز با تمام مسؤولان حوزه‌های امنیتی به مجلس نمایندگان احضار کند و در کنار آن از تمام ناحیه‌های شهر کابل، قربانیان، شاهدان و افراد شاکی که سند و مدرکی از جرم‌های جنایی داشته باشند، نیز خواسته شود.

۵۲۳ قتل در یک سال
مسؤولان فرماندهی پولیس کابل نگرانی شهروندان شهر کابل را در مورد افزایش جرائم جنایی در این شهر محسوس می‌دانند؛ اما تاکید دارند که پولیس برای تأمین امنیت شهر کابل، شب و روز تلاش می‌کند. بر اساس آمار فرماندهی کابل، تنها در دوهفته‌ی گذشته، ۷۰ رویداد جنایی در شهر کابل ثبت شده است که بلندترین ارقام آن سرقت مبایل و رهزنی بوده است.
فردوس فرامرز، سخن‌گوی فرماندهی پولیس کابل، به روزنامه‌ی‌ صبح کابل گفت: «در ۱۵ روز نخست ماه جدی، ۷۰ واقعه‌ی جنایی از سطح شهر کابل در فرماندهی پولیس کابل ثبت شده است که در ارتباط به این قضایا، ۱۰۳ تن بازداشت شده ‌اند. بسیاری از این افراد در حال اقدام به یک عمل جرمی بازداشت شده‌ اند.»
از سویی ‌هم، مروه امینی، معاون سخن‌گوی وزارت داخله، می‌گوید که این وزارت توانسته است تنها در ماه قوس سال جاری خورشیدی، حدود ۱۴۹رویداد را کشف کند که در ارتباط به این رویدادهای جنایی بیشتر از ۲۴۰ تن مظنون بازداشت شده‌ اند.
خانم امینی گفت: «ما در ماه قوس به تعداد ۲۴۱ تن مظنون را در پیوند به ۱۴۹ رویداد دستگیر و طبق ماده‌ی ۱۳۴ قانون اساسی به دادستانی معرفی کرده ایم. در این میان، ۳۳ تن به جرم قصد قتل، ۳۸ تن به جرم چپاولگری و ۴۵ تن به جرم سرقت در شهر کابل دستگیر شده است.»
معاون سخن‌گوی وزارت داخله تأکید دارد، در کل ۷۵ تا ۸۰ درصد واقعاتی که در کابل رخ داده، توسط این وزارت کشف شده است.
بر اساس آمار نهادهای امنیتی افغانستان در یک سال گذشته حدود ۵۲۳ تن در اثر جرائم جنایی در شهر کابل به قتل رسیده ‌اند. آمار این نهادها نشان می‌دهد که در جریان یک سال اخیر در شهر کابل، ۲ هزار و ۶۳۲ واقعه‌ی جنایی ثبت شده است که از آن جمله ۵۲۳ مورد قتل، ۶۳۸ رویداد زخمی، ۲۶ واقعه‌ی آدم‌ربایی، ۹۳۷ مورد سرقت و متباقی آن جرائم ديگر گزارش شده است.