به دنبال حمله‌های تروریستی بر شهرها و روستاهای کشور؛ دیروز (شنبه، ۱ قوس)، پایتخت‌نشینان شاهد انفجار دو ماین مقناطیسی و برخورد ۲۳ فیر موشک در گوشه‌های مختلف کابل بودند.
فردوس فرامرز، سخن‌گوی پولیس کابل می‌گوید که نخستین ماین مقناطیسی در مربوطات ساحه‌ی ارزان‌قیمت (ناحیه‌ی دوازدهم) و ماین دوم در ساحه‌ی بالاده چهل‌ستون (ناحیه‌ی هفتم) انفجار کرده است. او تصریح می‌کند که در انفجار نخست، یک عراده موتر رنجر هدف ماین مقناطیسی قرار گرفت که در نتیجه‌ی آن یک سرباز امنیتی جان باخته و سه سرباز دیگر زخمی شده اند و انفجار دوم تلفاتی در پی نداشته است.
همین‌طور، روز گذشته، ۲۳ فیر موشک از ساحه‌ی تهیه‌ی مسکن (حوزه‌ی هفدهم) و منطقه‌ی بین چهارراه گل‌سرخ و چهارراه مارکیت (حوزه‌ی چهارم)، از دو عراده موتر نوع سوزوکی به دیگر گوشه‌های شهر کابل پرتاب شده است.
طارق آرین، سخن‌گوی وزارت داخله می‌گوید که این موشک‌ها بر مناطق مسکونی در مربوطات حوزه‌ی دهم، برج برق چهارقلعه، کوچه‌ی طاهری، نعمت‌پلازا، نزدیک دانشگاه سلام، چهارراه گل‌سرخ (حوزه‌ی چهارم)، چهاراه صدارت، پل باغ عمومی، جاده‌ی سپین‌زر، نزدیک آرشیف ملی (حوزه‌ی دوم)، لیسه مریم و پنج‌صدفامیلی برخورد کرده است. در نتیجه‌ی پرتاب این موشک‌ها، ۸ تن کشته و ۳۱ نفر دیگر زخمی شده اند.
به باور شماری از کارشناسان نظامی، حمله‌ی موشکی بر شهر کابل، یک ضعف استخباراتی است و غفلت وظیفه‌ای کمربندهای امنیتی شهر کابل را نیز نشان می‌دهد.
عتیق‌الله امرخیل، کارشناس امور نظامی به روزنامه‌ی صبح کابل می‌گوید که در روزهای پسین، حضور مخالفان مسلح دولت و طالبان در اطراف کابل پررنگ شده است؛ احتمال این وجود دارد که این گروه‌ها، نفوذی‌های شان را هم در صفوف نیروهای امنیتی و هم در سطح بالاتر داشته باشند و با استفاده از آنان، مواد انتحاری و موشک‌ها را در داخل شهر انتقال می‌دهند.
آقای امرخیل می‌افزاید: «دو موتر مملو از راکت، از کجا می‌آیند؟ چگونه از چک‌پاینت‌ها می‌گذرند؟ این‌ها همه ضعف حکومت را نشان می‌دهد. پوسته‌های امنیتی و نظامی افغانستان خواب است. این‌ها بیداری نظامی را ندارند.»
شماری دیگر از کارشناسان نظامی، حمله‌های راکتی بر شهر کابل را تنها ضعف نیروهای امنیتی نمی‌دانند؛ بلکه فرسایشی‌شدن جنگ را علت دیگر این‌گونه حملات می‌شمارند.
میرزامحمد یارمند، کارشناس امور نظامی، می‌گوید که شهر کابل مورد سبوتاژ امنیتی قرار دارد. «افغانستان از لحاظ امنیتی و سیاسی به قوام نرسیده است. باید پاسگاه‌های امنیتی در کابل فعال‌تر شده، کمربند امنیتی جدی گرفته شود و کمره‌های امنیتی در سطح شهرها نیز نصب شود.»
میثاق امنیتی چه شد؟
حمله‌های موشکی در شهر کابل در حالی انجام می‌یابد که در ۲۶ میزان سال روان، مسایل امنیتی شهر کابل بنا به دستور رییس‌جمهور غنی به معاون نخست اش -امرالله صالح- سپرده شده بود.
آقای صالح، پس از دستور رییس‌جمهور، همه‌روزه جلسه‌هایی دایر می‌کند و فیصله‌های آن را زیر عنوان «تصمیم شش‌ونیم صبح» در صفحه‌ی فیسبوکش نیز نشر می‌کند. او، در تصمیم سی‌ویکم نوشته است: «در بخش تروریزم، هنوز کاهش چشم‌گیری صورت نگرفته است. در یک ماه گذشته کابل شاهد دو حمله‌ی انتحاری، یک موتربمب، یازده ترور، ۳۱ حلقه ماین، یک بار انداخت راکت، ۵ بمب دستی، ۳۵ بار حمله بر پاسگاه‌های اطراف شهر و ۸۷ بار قصد ترور در برابر کارمندان دولتی بوده است.»
حمله‌ی تروریستی بر مرکز آموزشی کوثر دانش و دانشگاه کابل، حمله‌ی بر موتر کارمندان بانک مرکزی و پرتاب‌های موشک روز گذشته در شهر کابل از مرگ‌بارترین حمله‌های تروریستی بوده اند که باشندگان کابل در کم‌تر از یک ماه گذشته آن را تجربه کردند.
طارق آرین، سخن‌گوی وزارت داخله می‌گوید که این موشک‌ها بر مناطق مسکونی در مربوطات حوزه‌ی دهم، برج برق چهارقلعه، کوچه‌ی طاهری، نعمت‌پلازا، نزدیک دانشگاه سلام، چهارراه گل‌سرخ (حوزه‌ی چهارم)، چهاراه صدارت، پل باغ عمومی، جاده‌ی سپین‌زر، نزدیک آرشیف ملی (حوزه‌ی دوم)، لیسه مریم و پنج‌صدفامیلی برخورد کرده است. در نتیجه‌ی پرتاب این موشک‌ها، ۸ تن کشته و ۳۱ نفر دیگر زخمی شده اند.
به گفته‌ی آگاهان، میثاق امنیتی شهر کابل که جلسه‌های شش‌ونیم امرالله صالح بخشی از آن است، نه تنها دست‌آوردی در کاهش حمله‌های تروریستی نداشته است که این‌گونه حمله‌ها، از پیش نیز زیادتر شده است.
آقای امیرخیل می‌گوید: «میثاق امنیتی یک ریش‌خند است که هیچ نتیجه‌ای نداشته است، غیر از خاک‌زدن به چشم مردم.» او، تصریح می‌کند که اگر نهادهای امنیتی در برابر مسوولیت شان تعهد داشته باشند، معاون رییس‌جمهور یک کشور به جای قمندان امنیه ایفای نقش نمی‌کند. از سویی هم، تا با آقای صالح هم‌کاری نشود، جلسه‌های شش‌ونیم هیچ موثریتی ندارد، مگر این که در کنار او، افراد مسوول و با تخصص در بخش‌های امنیتی گماشته شوند.
آیا به گفت‌وگوهای صلح باورمند باشیم؟
تا اکنون، هیچ گروهی مسوولیت حمله‌های موشکی بر شهر کابل را به عهده نگرفته است؛ اما وزارت داخله، طالبان را مسوول این حمله‌ها می‌داند؛ گروهی را که نمایندگان آن در حال چانه‌زنی برای صلح با هیئت گفت‌وگوکننده‌ی دولت افغانستان در دوحه بسر می‌برند. بر اساس خبرها از قطر، قرار است که در هفته‌ی روان گفت‌وگوهای رو در روی میان هیئت دولت افغانستان و گروه طالبان شروع شود.
آقای یارمند، می‌گوید که طالبان مانند مواد سوخت استند. آن‌ها به خاطر جنگ در افغانستان خلق شده و تا زمانی که تاریخ مصرف شان به انجام نرسیده، استفاده می‌شوند. او، در مورد صلح با این گروه می‌گوید: «جنگ افغانی نیست؛ جنگ استخباراتی است. اگر صلح افغانی شود، آمدنی خواهد بود، در غیر این‌صورت؛ امیدی به آن نیست.»
با این حال گروه طالبان، پرتاب موشک‌ها بر شهر کابل را رد کرده است.
واکنش‌ها به پرتاب موشک به شهر کابل
دقایقی پس از پرتاب موشک‌ها، سرپرست سفارت امریکا و سفیر بریتانیا در کابل، در تویت‌های جداگانه‌ا‌ی واکنش نشان داده اند.
راس ویلسن، سرپرست سفارت امریکا در کابل، در تویتی این رویداد را محکوم کرده و گفته است: «افغان‌ها مجبور نیستند که در وحشت زندگی کنند. ایالات متحده به کار با شرکای افغان اش برای جلوگیری از چنین حملاتی و مورد بازخواست قرارگرفتن عاملان آن ادامه خواهد داد.»
همین‌طور، لیسون بلک، سفیر بریتانیا در تویتی به اضافه‌ی هم‌دردی با قربانیان حمله‌های دیروز، گفته است: «باید به دنیال صلح واقعی و معنادار باشیم. ما برای مقابله با تروریزم و جست‌وجوی یک صلح واقعی و معنادار به کار با شرکای افغان و بین‌المللی خود ادامه می‌دهیم.»
رییس‌جمهور غنی هم، این رویداد را محکوم کرده و به نهادهای امنیتی دستور داده تا عاملان آن را شناسایی و بازداشت کنند.
از سویی دیگر، سفارت ایران در کابل، اعلام کرده است که یکی از این موشک‌ها بر محوطه‌ی این سفارت برخورد کرده و تلفاتی در پی نداشته است.
راکت‌پرانی در شهر کابل اتفاقی بی‌سابقه نیست. در ماه اسد سال روان نیز، زمانی که رییس‌جمهور غنی از روز استقلال افغانستان در وزارت دفاع ملی بزرگداشت می‌کرد، ۱۴ فیر راکت به محوطه‌ی این وزارت و ارگ ریاست‌جمهوری پرتاب شد.
