روایت از زندان‌های طالبان؛ زندانیانی که اعتراف نکنند، ناخن‌های شان توسط پلاس کشیده می‌شود

شماری از بستگان کسانی که در زندان‌های طالبان به سر می‌برند و شماری هم که از زندان این گروه آزاد شدند، روایت‌های تلخی از چگونگی برخورد طالبان با زندانیان دارند.

به گفته‌ی منابع، طالبان برای گرفتن اعتراف اجباری، زندانیان را به شدت لت‌وکوب و تا سرحد مرگ شکنجه می‌کنند.

یکی از کسانی که به تازگی برای ملاقات یکی از نزدیکانش به زندان طالبان رفته، به صبح کابل می‌گوید که طالبان اکثر زندانیان را برای گرفتن اعتراف، به یک پاه آویزان می‌کنند و در صورت سکوت، آن‌ها را شوک برقی می‌دهند.

به گفته‌ی او، ناخن‌های دست و پاهای برخی از زندانیان توسط پلاس کشیده شده و موهای سر برخی از آن‌ها از سوی افراد طالبان توسط دست کنده شده است.

 گفته می‌شود که طالبان به منظور آزارواذیت زندانیان، به آن‌ها اجازه‌ نمی‌دهند که از طرف شب خواب کنند و در برخی موارد حتا، در آلت تناسلی شماری از زندانیان وسایل سنگین را آویزان می‌کنند.

در همین حال یکی از کسانی که از زندان طالبان آزاد شده، می‌گوید که برخی از زندانیانی که حاضر به اقرار و دادن معلومات نمی‌شوند، در کف و پشت دست شان روغن داغ انداخته می‌شود.

نبود بهداشت مناسب و کمبود جای بودوباش از دیگر مشکلات زندانیان در زندان‌های طالبان است.

به گفته‌ی او، در اتاقی که باید ۵ نفر زندانی باشد، ۲۷ نفر نگهداری می‌شود. در حالی که گفته می‌شود ریاست ۴۰ طالب، گنجایش ۳۰۰ نفر را دارد، در حال حاضر هزار و ۸۰۰ نفر در آن‌جا زندانی استند.

با این حال، منابع می‌گویند که طالبان به دلیل بازداشت‌های خودسرانه با کمبود زندان مواجه شده‌اند و در حال حاضر افزون بر زندان پل چرخی و بگرام، از نظارت‌خانه‌های قمندانی امنیه کابل، ریاست ۹۰ و نظارت‌خانه مواد مخدر در قصبه نیز، به عنوان زندان استفاده می‌کنند.

زندانیان هم‌چنان به غذا مناسب نیز، دست‌رسی ندارند و به اکثر آن‌ها روزانه یک وعده غذا که تنها آب و نان خشک است داده می‌شود.

افزون بر مرکز، در ولایت پنجشیر نیز، طالبان افزون بر زندان مرکزی این ولایت در منطقه‌ی دشتک، در هر ولسوالی زندان جداگانه ساخته‌اند و حتا در برخی موارد از خانه‌های مقام‌های حکومت پیشین برای نگهداری زندانیان استفاده می‌کنند.

منبع، گفت که به دلیل عدم نظارت نهادهای حقوق بشری، طالبان هرگونه که بخواهند با زندانیان برخورد می‌کنند.

این در حالی است که پیش از این نیز، بارها گزارش‌هایی از شکنجه‌ی زندانیان در زندان‌های طالبان نشر شده است. چندین زندانی به شمول نظامیان و مقام‌های حکومت پیشین به دلیل شکنجه‌ی زیاد طالبان در زندان جان باختند.