شماری از دانش‌آموزان و آموزگاران مکاتب در ولایت غور، می‌گویند که پس از سقوط حکومت پیشین به دست طالبان، حضور دانش‌آموزان در این ولایت به گونه‌ی چشم‌گیری کاهش یافته است.
ظاهر محمدی، دانش‌آموز صنف هفتم لیسه‌ی سلطان علاوالدین غوری است و می‌گوید که پس از تحولات اخیر، نیم از هم‌کلاسی‌هایش به مکتب نمی‌آیند.
او به صبح کابل، می‌گوید که بسیاری از هم‌کلاسی‌های او به دلیل بی‌انگیزه‌بودن و موجودیت فقر و تنگ‌دستی نمی‌توانند به مکتب حاضر شوند.
طاهر می‌گوید که بیش‌تر هم‌کلاسی‌هایش پس از آمدن طالبان، برای یافتن کار از راه‌های قاچاق به کشورهای همسایه به ویژه به ایران رفته‌اند.
به گفته‌ی او، دوستان مکتبش همواره یادآوری می‌کنند که آموزش در افغانستان به جوانان کار پیدا نمی‌کند و به همین دلیل، آن‌ها به جای آمدن به مکتب، به فکر پیداکردن کار استند.
در همین حال، محمد نادر سعیدی که آموزگار یکی از مکاتب پسرانه شهر فیروزکوه است، می‌گوید که حضور دانش‌آموزان در مکتب که او درس می‌دهد، نسبت به گذشته کاهش چشم‌گیری یافته است.
آقای سعیدی، گفت که نزدیک به هشتاد درصد دانش‌آموزان این مکتب، برای نجات خانواده‌های شان از فقر به جای آمدن به مکتب، دنبال کار استند و یا هم به کشورهای خارج مهاجر شده‌اند.
او از مسؤولان حکومت طالبان می‌خواهد که برای رفع چالش‌های اقتصادی مردم و پرداخت معاش معلمان اقدامات عملی را روی دست بگیرند.
با این حال مولوی محمدحافظ صابری، معاون ریاست معارف طالبان در غور، می‌گوید که دروزاه‌های مکاتب به روی تمام دانش‌آموزان باز است و آن‌ها تلاش می‌کنند تا از طریق شورای اولیاء و بزرگان و متنفذین این ولایت، حضور دانش‌آموزان مکاتب را بیش‌تر کنند.
بر اساس آماری که سال گذشته از سوی مسؤولان پیشین ریاست معارف غور ارایه شده بود، ۸۲۶ باب مکتب پسرانه و دخترانه با نزدیک به ۲۰۰ هزار دانش‌آموز در این ولایت فعال است.
مسؤولان ریاست معارف طالبان در غور؛ اما از شمار مکاتب فعال و تعداد دانش‌آموزان آمار دقیقی ندارند.
