منابع محلی در ولسوالیهای یکهولنگ نمبر ۱و۲ ولایت بامیان، میگویند که در جریان پنج روز گذشته، صدها خانواده از ولسوالی بلخاب ولایت سرپل به این دو ولسوالی آواره شدهاند.
یک منبع از ولسوالی یکهولنگ نمبر۱ که نخواست نامش در گزارش ذکر شود به صبح کابل، میگوید که دستکم هزار و ۲۰۰ خانواده از آوارگان جنگ بلخاب به کوههای «بند پیتاب» از مربوطات ساحه چمن این ولسوالی پناه بردند و چندین شبانه روز میشود که به آب و غذا دسترسی ندارند.
این منبع، هشدار میدهد که اگر سازمانهای امدادرسان ملی و بینالمللی هرچه فوری برای این آوارگان جنگی کمکرسانی نکنند، کودکان، زنان و کهنسالان بیجاشده از گرسنگی و تشنگی تلف خواهند شد.
همینگونه، یک منبع دیگر در ولسوالی یکهولنگ نمبر۲ بامیان نیز، گفت که دهها خانواده از ولسوالی بلخاب به شماری از روستاهای این ولسوالی پناه آوردند و به کمکهای فوری بشردوستانه ضرورت دارند.
با این حال، به دلیل نبود خدمات مخابراتی در ساحاتی که آوارگان جنگ بلخاب پناه بردند، موفق نشدیم تا مشکلات آوارگان را از خود شان بشنویم؛ اما منابع محلی در بامیان، میگویند که سازمانهای امدادرسان ملی و بینالمللی برای رسیدگی به مشکلات آوارگان جنگ بلخاب نشست اضطراری برگزار کردهاند.
انجنیر محمد اشرف نیازی، مسؤول دفتر کمیساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) در بامیان، میگوید که حدود هفت سازمان بشردوستانه اعلام آمادگی کردند که سر از فردا –سهشنبه،۷سرطان-، آوارگان جنگ بلخاب را نخست سروی کرده و پس از سروی برای شان کمکرسانی کنند.
به گفتهی او، سازمان UNHCR، در بامیان آمادگی دارد که برای ۵۰۰ خانواده بیجاشدهی جنگ بلخاب پس از سروی کمک غیر غذایی توزیع کند.
او، گفت:«در صورتی که شمار بیجاشدگان زیاد بود، ما از دفتر مرکزی خود کمکهای بیشتری میخواهیم تا بیجاشدگان بیشتری را زیر پوشش قرار دهیم.»
در همین حال یکی از مسؤولان موسسهی IOM در بامیان نیز، برای کمک به آوارگان جنگ بلخاب اعلام آمادگی کرده است.
یک منبع از ولسوالی بلخاب ولایت سرپل، میگوید که از پنج روز به این سو در نتیجهی جنگ میان طالبان و افراد مولوی مهدی، بیش از ۳هزار خانواده از نزدیک به ده روستا در مرکز این ولسوالی از ترس جنایت احتمالی جنگجویان طالبان خانه و داراییشان را رها کرده و به کوهها و درهها پناه بردهاند.
به گفته منبع تااکنون هیچ سازمان امدادرسان به آوارگان جنگ بلخاب کمک نکرده است.
