«افغانستانی‌ها چه می‌خواهند؟»

روح‌الله طاهری
«افغانستانی‌ها چه می‌خواهند؟»

پاکستان بارها از سوی شهروندان افغانستان و مقام‌های دولتی این کشور، به حمایت از گروه‌های تروریستی متهم‌ شده است؛ متهم به پشتیبانی از گروه‌هایی که در خاک افغانستان حرکت‌های مسلحانه را در برابر حکومت و شهروندان کشور راه می‌اندازند. این روزها که خشونت‌ در سراسر افغانستان ادامه دارد و درگیری‌ها میان دولت و گروه طالبان، از شهروندان ملکی نیز قربانی می‌گیرد، شماری از کاربران فضای مجازی به شمول شهروندان افغانستان و پاکستان، هشتگی را زیر نام
«whatafghanswant» یا افغانستانی‌ها چه می‌خواهند، راه انداخته اند.
کاربران فضای مجازی در هشتگ «افغانستانی‌ها چه می‌خواهند؟» خواست‌های‌شان را در قالب اعتراضی به پاکستانی‌ها مطرح کرده اند؛ به کشوری‌که از دید آن‌ها، حامی تروریزم در منطقه و به ویژه در افغانستان است. این کاربران، مضاف بر خواست‌ها، از آرزوی‌های‌شان نیز در قالب این هشتگ تویتری، نوشته اند؛ آرزوهایی که سال‌هاست برای شهروندان بی‌طرف در جنگ، رؤیا باقی مانده است؛ صلح با گروه طالبان و ختم جنگ این گروه با پشتیبانی پاکستانی‌ها.
هسته‌ی رهبری‌ طالبان که از سال‌ها به این‌سو در پیشاور و کراچی پاکستان به سر می‌برد، زیر نام «امارت اسلامی» برای پنج سال حاکمیت سیاسی افغانستان را در دست داشت. این گروه در زمان حاکمیت‌اش، با تعبیرهای سفت از اسلام، به دوام حکومت‌اش ادامه داد. با این‌حال، پس از حمله‌ی القاعده بر مرکز تجارتی والستریت در امریکا و به دنبال آن، حمله‌ی امریکا بر افغانستان، گروه طالبان از قدرت سیاسی افغانستان خلع شده و جنگ‌جویان و رهبران باقی‌مانده‌ی این گروه به پاکستان فرار کردند.
پس از نشست بن و ایجاد رژیم تازه‌ی سیاسی در افغانستان، برای یکی-‌دو سال از گروه طالبان خبری نبود؛ اما پس از ورود جامعه‌ی جهانی در افغانستان و برپایی «دموکراسی» در کشور، این گروه دوباره سر بلند کرد و پرچم‌اش را در ولایت‌های جنوبی کشور برافراشت. کاربران فضای مجازی، می‌گویند که گروه طالبان با پشتیبانی پاکستانی‌ها، دوباره جان گرفت و در داخل خاک افغانستان، به جنگ‌ در برابر ارتش افغانستان روی آوردند؛ جنگ‌هایی که در کنار ارتش، از شهروندان ملکی نیز قربانی زیادی گرفته است.

تویت حبیب خان.

حبیب خان، خبرنگار و کاربر تویتر، در تویتی که آن را با هشتگ «افغانستانی‌ها چه می‌خواهند؟» هم‌رسانی کرده، نوشته است؛ پاکستان، کشوری‌ست که تروریستان را حمایت مالی و اکمالاتی می‌کند که قربانی اصلی این بازی تروریستی و استخباراتی افغانستانی‌ها است. «افغانستانی‌ها، می‌خواهند که پاکستان این بازی خطرناک را توقف داده و با سرکوب گروه طالبان و سایر گروه‌های تروریستی، به امنیت منطقه‌ای و جهانی، کمک کند. افغانستانی‌ها می‌خواهند که پاکستان حمایت از تروریزم را توقف دهد. افغانستانی‌ها، می‌خواهند که پاکستان کارخانه‎های انتحاری را ببندند. افغانستانی‌ها می‌خواهند که پاکستان از فرستادن قاتلان به خاک افغانستان دست بردارند. افغانستانی‌ها می‌خواهند که پاکستان جنگ نیابتی را متوقف کند.»
با گسترش انترنت و دست‌رسی به فضای مجازی، اعتراض‌های مدنی نیز وارد شیوه‌های گوناگونی شده است. اعتراض با راه‌اندازی کارزارهایی در فضای تویتر، فیسبوک و انستاگرام با استفاده از هشتگ، نوعی از آن است. با این شیوه، کاربران فضای مجازی در محور یک موضوع خاص، دیدگاه‌شان را بیان می‌کنند تا جهان متوجه‌ دلیل اعتراض آن‌ها شود؛ اعتراضی که ممکن به دلیل کج‌رفتاری‌های بخشی از جامعه و یا قدرتی باشد که بخش زیادی از مردم را آسیب می‌زند. تا ظهر دیروز –یک‌شنبه، ۲ جوزا- نزدیک به ۶هزار کاربر تویتر، با هم‌رسانی هشتگ «افغانستانی‌ها چه می‌خواهند؟» دیدگاه‌شان را نشر و یا دیدگاه دیگر کاربران را با همان هشتگ، باز نشر کرده است. در این کارزار، شهروندان پاکستان نیز اشتراک کرده اند.

تویت سهیل نورخان.

سهیل نورخان، شهروند پاکستانی، با نشر تصویری از اعتراض‌ افغانستانی‌هایی مهاجر در امریکا و هشتگ «افغانستانی‌ها چه می‌خواهند؟»، نوشته است؛ لحظاتی پیش، شماری از افغانستانی‌ها با تابلوهایی که در آن نوشته شده بود: «ما می‌خواهیم پاکستان به جنگ نیابتی خود در افغانستان پایان دهد»، در برابر کاخ سفید گردهم آمدند و خواستار پایان جنگ در افغانستان شدند.
در میان یادداشت‌های کاربران فضای مجازی به بخش‌های زیادی از فعالیت گروه طالبان در خاک افغانستان اشاره شده است. مصطفاکمال کاکر، کاربر تویتر، نوشته است که طالبان دست‌پرورده‌ی پاکستان، تنها آدم‌کش نیستند؛ بلکه محیط زیست را تخریب و زنده‌جان‌های دیگر را نیز نابود می‌کنند. او، با نشر عکسی از شکار پرندگان توسط طالبان، نوشته است: «تروریستان طالب، در حال نابودی عقاب‌ها، پرندگان و سایر حیوانات استند؛ در حالی که پیش از این، آثار باستانی، فرهنگ، تمدن، تاریخ و زیرساخت‌های بشر را نابود می‌کردند.»

تویت مصطفاکمال کاکر.

شماری از کاربران تویتر، با اشاره به ضعف دولت افغانستان، گفته اند که طالبان پاکستانی، می‌خواهند از ضعف دولت افغانستان با کشتار افراد نظامی و غیرنظامی امتیاز بگیرند. عبدالقهار همت، خبرنگار و فعال حقوق بشر، در برگه‌ی تویترش نوشته است که طالبان با هم‌کاری پاکستانی‌ها، از ضعف دولت افغانستان بهره برده‌ اند: «پاکستان، کمک‌های مستقیم نظامی و اطلاعاتی به طالبان افغانستانی و پاکستانی کرده و هم‌کاری‌های این کشور باعث شده است که نیروهای امریکایی و افغانستانی کشته شوند.»
پیش از این، بارها رهبران دولت افغانستان، اسلام‌آباد را متهم به پشتیبانی از گروه طالبان و دیگر گروه‌های تروریستی کرده و از این کشور خواسته بودند که از حمایت این گروه‌ها دست بکشد. حمدالله محب، مشاور امنیت ملی افغانستان، در سخن‌رانی‌هایش، از پاکستان به عنوان «بادار» گروه طالبان یاد می‌کند.
هم‌چنان امرالله صالح، معاون نخست رییس‌جمهور، در ۱۴ مارچ سال روان میلادی، در برگه‌ی فیسبوکش نوشته بود که شورای عالی کویته‌ی طالبان، نامی جز تطبیق تصمیم‌های پاکستان در خاک افغانستان نیست. او، در ادامه نوشته بود که دریافته است از کدام فابریکه‌های آن‌ها [پاکستان] چه مقدار مواد انفجاری به طالبان داده می‌شود. با این‌حال، در کارزار تویتری «افغانستانی‌ها چه می‌خواهند؟»، شماری از مقام‌های دولت افغانستان، خواست‌های شهروندان این کشور از پاکستان را مطرح کرده اند.

تویت صدیق صدیقی.

صدیق صدیقی، معین پالیسی و استراتژی وزارت امور داخله و سخن‌گوی پیشین رییس‌جمهور غنی، با هم‌رسانی هشتگ «افغانستانی‌ها چه می‌خواهند؟»، تویت کرده است: «ما خواهان پایان ترویزم طالبانی، پایان حمله بر اقتصاد، آموزش‌وپرورش، پایان به حمایت سیستماتیک از طالبان، پایان ترورها استیم. از پاکستان می‌خواهیم که به حاکمیت ما احترام گذاشته و از برنامه‌های افغانستان جدید، استقبال کند.»
هشتگ «افغانستانی‌ها چه می‌خواهند؟» در حالی راه‌اندازی می‌شود که میدان‌ جنگ میان ارتش افغانستان و گروه طالبان گرم‌تر از روزهای پیش‌ است. گروه طالبان که کاربران فضای مجازی آن‌ را دست‌نشانده‌ی پاکستان می‌دانند، تلاش می‌کند که شماری از ولایت‌های افغانستان را سقوط بدهد و با امتیاز بیش‌تر به میز گفت‌وگوهای صلح برود. بر اساس منابع صبح کابل در شورای عالی مصالحه‌ی ملی، طالبان علاقه‌‌ای برای اشتراک در نشست استانبول ندارند و تلاش می‌کنند که گفت‌وگوهای صلح افغانستان، هم‌چنان در دوحه ادامه پیدا کند.