«صلح اگر بیاید، از این بهتر می‌درخشیم»، عنوان نمایش‌گاهی است که تعدادی از زنان به حمایت از پروسه‌ی صلح در مرکز فرهنگی پل‌سرخ در کابل به راه انداخته اند؛ نمایش‌گاهی از صنایع دستی زنان که روز سه‌شنبه -۲۳سرطان-، گشایش یافته است.
این نمایشگاه، در حالی برگزار می‌شود که هزاران زن، در مناطق تحت کنترل طالبان، اجازه‌ی بیرون‌شدن بدون محرم از خانه را ندارند و هم‌چنان امکان دست‌رسی به تحصیل و کار برای آنان محدود شده است.
زنانی که این جا در کابل، هنوز فرصت دارند تا کار کنند و نتیجه‌ی کار شان را به نمایش بگذارند، می‌گویند که باید در پروسه‌ی صلح نقش داشته باشند. این زنان، نگران اند که دست‌آوردهای شان قربانی گفت‌وگوهای صلح با طالبان نشود.
کامله کیارنگ، دخترخانم تجارت‌پیشه‌ای که برخی از صنایع دستی زنان را در این نمایشگاه به نمایش گذاشته، می‌گوید که هدف از برگزاری این نمایشگاه، حمایت از حضور زنان در پروسه‌ی صلح است. با باور کیارنگ، زنان نگران اند که با آمدن امارت اسلامی، در بی‌سرنوشتی قرار نگیرند. او می‌گوید که با نمایش‌دادن دست‌آوردهای بیست سال اخیر زنان به مردم، دولت و طالب، «نشان می‌دهیم که ما دوباره به عقب بر‌نمی‌گردیم.»
لباس‌های خامک‌‌‌‌دوزی، تابلوهای دست‌دوزی، تابلوهای رمان‌دوزی، تابلوهای نقاشی، کلاه‌های گراف‌‌دوزی و دیگر تولیدات محلی و غیرمحلی، محصولاتی است که در این نمایشگاه دیده می‌شود. تولید‌کنندگان این صنایع دستی، بانوانی استند که در کارگاه‌های خانگی کار می‌کنند.
به گفته‌ی بانو کیارنگ، یکی از زنان تجارت‌پیشه در این نمایشگاه، او همه‌ی تولیداتش را از چهار ولایت هرات، بامیان، بلخ و غزنی به دست می‌آورد. این محصولات، توسط خانم‌ها و در خانه ساخته می‌شود که به بیش‌تر از ۸۰ خانم زمینه‌ی کار را فراهم کرده است. کیارنگ، تحصیل‌کرده‌ی اقتصاد است و از سه سال به این سو، مصروف تجارت صنایع دستی است.
مشتریان بانو کیارنگ را بیش‌تر افغانستانی‌هایی تشکیل می‌دهند که خارج از کشور زندگی می‌کنند. او، می‌خواهد با تولید و فروش صنایع دستی، در چرخه‌ی اقتصادی کشور کمک کرده و هم‌زمان فرهنگ افغانستان را به جهان معرفی کند.
دو دهه‌ی اخیر، به لحاظ فراهم‌شدن زمینه‌ی کار و فعالیت زنان در بخش‌های مختلف جامعه، دوران طلایی بعد از جنگ‌های طولانی دوران جهاد و حکومت بنیادگرای طالبان به حساب می‌رود. زنان، در این دوره، توانستند وارد نهادهای آموزشی و تحصیلی شوند و هم‌چنان در بخش‌های مختلف، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی، نقش چشم‌گیر و فعالی در جامعه باشند.
نجمه، بانوی دیگری که در این نمایشگاه آمده تا هنر دستی‌اش را به نمایش بگذارذ، می‌گوید که ۱۶ سال می‌شود در بیرون و داخل کشور، تجارت دارد. او، اکنون نگران آینده است؛ آینده‌ای که معلوم نیست سرنوشت افغانستان و زنان در آن به کجا کشیده می‌شود. او، از دولت می‌خواهد که زنان و دست‌آوردهای آن‌ها را، در گفت‌وگوهای صلح، نادیده نگیرد.
جنگ میان طالبان و دولت، پس از اعلام خروج سربازان ناتو، شدت بی‌سابقه‌ای داشته است. طالبان تا اکنون، توانسته اند بیش‌تر از ۱۰۰ ولسوالی را از کنترل دولت بیرون کنند؛ پیش‌روی‌ای که باعث نگرانی شهروندان به خصوص زنان در این کشور شده است.
شاهد فرهوش، مسؤول مرکز فرهنگی پل‌سرخ که این نمایشگاه را برگزار کرده، می‌گوید که نیمی از دست‌آوردهای دو دهه‌ی اخیر افغانستان، مدیون زنان است. «ما این نمایشگاه را برگزار کردیم تا به طرف‌های درگیر جنگ و جامعه‌ی بین‌الملل، خاطرنشان بسازیم که بعد از بیست سال پیش‌رفت در سایه‌ی جنگ، اگر قرار است صلحی در کار باشد، نصف آن را مدیون زنانیم.»
این نمایشگاه که به هم‌کاری مرکز فرهنگی پل‌سرخ و برخی زنان تجارت‌پیشه برگزار شده، برای سه روز است.
