خروج بی سر و صدای دو هزار سرباز امریکایی از افغانستان

نویسنده: ایاز گل – صدای امریکا

مترجم: مهدی غلامی

روز دوشنبه فرمانده‌ی ارشد امریکا در افغانستان، گفت که از سال گذشته به این سو، ۲۰۰۰ نیروی امریکایی در افغانستان کاهش پیدا کرده و پافشاری کرد که نیروهای باقی‌مانده‌ی ارتش، توانایی رسیدن به اهداف مشخص‌شده‌ی شان را دارند.

این افشاگری از سوی جنرال آستین اسکات میلر، به این معنا است که حالا شمار نیروهای باقی‌مانده‌ی امریکایی به سختی به ۱۲۰۰۰ سرباز می‌رسد. کار آن‌ها مبارزه با گروه‌های تروریستی به شمول القاعده و دولت اسلامی (داعش) و همچنان آموزش، مشوره و همکاری با نیروهای افغان در جنگ با شورشیان طالب است.

میلر در یک کنفرانس خبری مشترک با وزیر دفاع امریکا در کابل گفت: «بدون این که این موضوع را عمومی کنیم و به عنوان بخشی از برنامه‌ی بهینه‌سازی مان، ۲۰۰۰ نفر از نیروهای مان را در این جا کاهش داده ایم. من به عنوان یک فرمانده‌ی ارتش، پیوسته به دنبال بهینه‌‌سازی نیروهای مان در این جا استم و همان طوری که شما می‌دانید، چنین کاری بستگی به خطری که متوجه نیروها و مأموریت است، دارد. باید از دید قابلیت‌ها به این موضوع بنگریم.» جنرال میلر در پاسخ به صحبت‌های یک روز پیشِ اِسپِر گفت که حتا اگر شمار نیروها به ۸۶۰۰ نفر هم کاهش پیدا کند، چنین کاری باعث تضعیف مأموریت ایالات متحده در افغانستان نخواهد شد.

وزیر دفاع امریکا، روز یک‌شنبه و در سفری از قبل اعلام نشده، وارد پایتخت افغانستان شد و با اشرف‌غنی احمدزی، رییس‌جمهور افغانستان گفت‌وگو کرده و با کارکنان خدماتی ایالات متحده ملاقات کرد.

روز دوشنبه، در حالی که خیلی‌ها شاهد خروج ارتش امریکا از شمال-شرق سوریه بودند، اسپر، نگرانی‌ها در مورد خروج ناگهانی واشنگتن از افغانستان را رد کرد.

اسپر گفت: «ما تعهد درازمدتی به همکاران افغان مان داریم. ما میلیاردها دالر در این کشور سرمایه‌گذاری کرده ایم. مردم افغانستان و همچنان مردم امریکا، پول و جان سربازان شان را در اینجا قربانی کرده اند. کشور هنوز هم با تهدید جدی تروریسم روبه‌رو است. بنا بر این، من فکر می‌کنم تمام این‌ها باید به متحدان افغان ما و دیگران اطمینان دهد که آن‌ها نباید اعمال هفته‌های اخیر ما را غلط تفسیر کنند و آن را به سوریه ربط داده و به دنبال تفاوت‌های آن با افغانستان باشند.»

وزیر دفاع امریکا طی این سفر تأکید کرد که یک توافق سیاسی در رابطه با قدم‌های بعدی در افغانستان، «همیشه بهترین راه به سوی آینده» است.

صحبت‌های او پس از آن صورت گرفت که زلمی خلیل‌زاد، رییس تیم مذاکره‌ی امریکا برای صلح، به صورت غیر رسمی با رهبران طالبان در پاکستان دیدار کرد. این دیدار امیدهایی را مبنی بر از سر گیری گفت‌وگوهای متوقف شده ایجاد کرد که ممکن است با آن، جنگ ۱۸ساله‌‌ی افغانستان به پایان برسد.

زمانی که دو طرف قضیه به امضای توافق‌‌نامه‌ی صلح نزدیک شده بودند، رییس‌جمهور ترامپ، ماه گذشته گفت‌وگوها را لغو کرد. او دلیل این کار را افزایش حملات طالبان و مرگ یک سرباز امریکایی در یک حمله‌ی موتر بمب در کابل دانست که منجر به کشته شدن ۱۱ فرد ملکی افغان نیز شد.

درست پیش از لغو شدن گفت‌وگوها با این گروه شورشی، خلیل‌‌زاد گفت که ایالات متحده قرار بود طی پنج ماه اول امضا شدن توافق‌نامه‌ی صلح با طالبان، بیش از ۵۰۰۰ نفر از نیروهایش را از این کشور بیرون کند.

چنین کاری باعث رسیدن شمار نیروهای امریکایی به ۸۶۰۰ تن می‌شد.

طالبان مکررا از طرف امریکایی خود خواسته بودند که برای کامل کردن توافق‌نامه، به میز مذاکره برگردد و پافشاری کردند که سند توافق‌نامه تنها امضای دو طرف را کم دارد.

روز شنبه، همچنان گروهی از سیاست‌‌گذاران ارشد امریکایی، به رهبری نانسی پلوسی، رییس مجلس این کشور به افغانستان سفر کردند.

دفتر خانم پلوسی در بیانیه‌ی روز یک‌‌شنبه گفت که هیأت دو حزبی‌اش با رییس‌جمهور غنی، عبدالله عبدالله، رییس اجرائیه، رهبران جامعه‌ی مدنی و همچنان با فرماندهان ارتش دیدار کرده است. این هیأت با اسپر تبادل نظر کرد و دیپلمات‌های امریکایی در افغانستان، به این هیأت در مورد تلاش‌های مصالحه با شورشیان طالب جزئیات ارائه کردند.

ترامپ در روزهای اخیر، بر لزوم پایان دادن به آن چه که او از آن به عنوان جنگ‌های خارجیِ «بی‌پایان» امریکا می‌خواند، تأکید کرد. او این اظهار نظرها را مشخصا به جنگ افغانستان ربط داد که در ماه جاری، پا به نوزدهمین سالش گذاشت.

برخی از تحلیل‌گران مانند مایکِل کوگِلمَن در مرکز ولیسون در واشنگتن به این که اطمینان‌دهی‌های واشنگتن باعث رفع نگرانی‌های افغانستان می‌شود یا خیر، مشکوک اند.

کوگلمن گفت: «بی‌صبری ترامپ در رابطه به جنگ افغانستان، از نگرانی‌های عمده‌ی مردم افغانستان محسوب می‌شود و اظهارنظرهای تکراری وزیر دفاع امریکا در مورد رسیدن به یک توافق نهایی هم، این نگرانی‌ها را کم‌‌تر نمی‌کند. اضطراب مستدلی در افغانستان وجود دارد که احتمال می‌دهد که سرانجام ممکن است ترامپ بدون وجود توافق‌نامه‌‌ی صلح از این کشور بیرون شود.»

او می‌گوید بر هیچ کس پوشیده نیست که ترامپ می‌خواهد سربازانش را به خانه برگرداند و در انجام این کار، ذره‌ای هم عقب‌نشینی نمی‌کند.

کوگلمن هشدار داد: «زمانی که ترامپ در مورد این هدف، به صورت عام سخن می‌گوید، نه تنها بر یکی از مواضع همیشگی‌اش تأکید می‌کند – موضعی که امریکایی‌های زیادی از آن حمایت کردند – بلکه باعث قدرت نفوذ طالبان خواهد شد. رییس‌جمهور ترامپ برای ترک افغانستان عجله دارد و شورشیان هم تصمیم گرفته اند تا روزی که سربازان امریکایی از این کشور بیرون می‌شوند، منتظر بمانند.»