سه شنبه (۲۳ثور)، ساعت ۱۰ صبح، چهار فرد انتحاری تفنگدار، وارد شفاخانهای در ناحیهی سیزدهم غرب کابل میشوند و شماری از داکتران، پرستاران و بیماران را به گلوله میبندد.
گروه چهارنفری مجهز با واسکتهای انتحاری، همزمان با این که با نیرویهای پولیس میجنگند، هر کسی را در شفاخانه به چشم شان میخورد به گلوله میبندند.
درگیری میان نیروهای پولیس و مهاجمان انتحاری پس از چهار ساعت و نیم پس از گرفتن ۲۴ قربانی، پایان یافت.
بیشتر کشتهها، کودکان نوزاد و مادرانی بودند که برای به دنیا آوردن نوزادان شان به این شفاخانه مراجعه کرده بودند.
فاجعهی دیروز و بیسرپرست شدن شماری از کودکان رویداد، باعث شده است که شماری از شهروندان افغانستان، خواهان سرپرستی کودکان بازمانده از این رویداد شوند.
زهرا حسینی، باشندهی مزار، در صفحهی فیسبوکش نوشته است که حادثهی دیروز در شفاخانهی صدبستر برچی: «مرا اندوهگین و ناراحت کرده است، میخواهیم از کودکان بازماندهی بدون سرپرست یکی را به فرزندی بگیریم تا بتوانیم از این دردهای سوزناک کم کنیم.»
همزمان با حمله در شفاخانهی صدبستر برچی، یک فرد دیگر، در ننگرهار، در میان جمعیتی که برای تشیع جنازهی فرماندهی پیشین این ولایت گِرد آمده بودند، با فریاد الله اکبر خود را انفجار میدهد، که در نتیجهی آن، باشندگان ننگرهار مجبور میشوند در کنار قبر فرماندهی پیشین شان، ۲۴ قبر دیگر نیز برای جسدهای به جامانده از این حملهی انتحاری حفر کنند.
تا هنوز هیچ گروهی مسؤولیت این حملهها را به عهده نگرفته است؛ اما محمداشرف غنی، رییسجمهور افغانستان، شام همان روز (۲۳ ثور)، از طریق یک پیام تصویری، گروه تروریستی طالبان و داعش را مسؤول حملههای آخر در کابل، ننگرهار و لغمان، خواند.
آقای غنی، سهشنبهشب (۲۳ ثور)، در یک پیام تصویری، گفت: «گروه طالبان، نه تنها به خاطر خواستهای مردم، حکومت افغانستان و جامعهی جهانی، خشونت را کاهش نداده؛ بلکه به شدت جنگ افزوده و به افغانکشی ادمه داده است.»
غنی، هم چنان به نیرو های امنیتی کشور دستور بیرون شدن از حالت دفاعی و وارد شدن به فاز تهاجمی را داد. «از حالت دفاعی بیرون شوید و حملات خود را بر گروه طالبان و سایر گروههای تروریستی از سر بگیرید.»
گروه طالبان، اما با نشر اعلامیهای، شام سهشنبه (۲۳ ثور)، دست داشتن در حمله بر زایشگاه صدبستر در برچی کابل و حمله بر ننگرهار را رد کرده و آن را محکوم کرد.
از سویی هم گروه طالبان در واکنش به دستور جنگ تهاجمی نیروهای امنیتی از سوی ریاستجمهوری افغانستان، میگوید: «اعلام جنگ تعرضی در برابر این گروه، نشان میدهد که اشرفغنی میخواهد حاکمیت خود را زیر چتر جنگ دوام دهد.»
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان، میگوید که گروه طالبان در برابر هر گونه تحرکها و تعرض دشمن (دولت افغانستان) آمادگی قوی دارد و از سنگرهای خود با قاطعیت دفاع میکند.
او، میگوید که پس از امضای توافقنامهی صلح در قطر، حکومت افغانستان پیوسته در برابر صلح مانع ایجاد کرده و به گونهی عمدی پروسهی آزادی زندانیان را به تأخیر انداخته است.
این در حالی است که دولت افغانستان تا هنوز هزار زندانی گروه طالبان را برای شروع گفتوگوهای میان افغانی آزاد کرده است که در بدل آن، گروه طالبان تنها ۱۰۵ زندانی دولتی را آزاد کرده است.
جاوید فیصل، سخنگوی شورای امنیت ملی، دو شنبه (۲۲ ثور)، در یک نشست خبری گفت که ۱۰۵ زندانی دولتی که از سوی گروه طالبان رها شده است، آنهایی اند که پس از امضای توافقنامه با امریکا، از سوی این گروه ربوده شده بودند.
او، میگوید که گروه طالبان به اساس تفاهمی که با دولت افغانستان داشت، باید تا حالا ۲۰۰ زندانی دولتی را آزاد میکرد.
با این همه «قایمباشکبازی» دولت و گروه طالبان، در روند رهایی زندانیان و رسیدن به گفتوگوهای میان افغانی، شهروندان را از آیندهی صلح با طالبان نگران کرده است.
پس از حادثهی زایشگاه صدبستر برچه، شمار زیادی از شهروندان افغانستان در حسابهای کاربری خود در شبکههای اجتماعی انزجار خود از این گروه را بیان کرده و گفته اند که گروه طالبان، ویژگی ذاتی صلحجویی را ندارند و از این گروه تنها انتظار خشونت را میتوان داشت.
به اساس آمار شورای امنیت ملی و وزارت امور داخله، از شروع ماه حوت سال گذشته تا حالا، در اثر حملههای طالبان در ۲۰ ولایت افغانستان، بیشتر از ۴۷۲ غیر نظامی کشته و نزدیک به ۸۰۰ تن دیگر زخمی شده اند.
از سویی هم، صدیق صدیقی، سخنگوی ریاستجمهوری، امروز چهار شنبه (۲۴ ثور)، در یک نشست خبری گفت که حملههای اخیر طالبان، نشان میدهد که این گروه تنها به خشونت باور دارند و بودن شان با دوام خشونت معنا پیدا میکند.
افزایش خشونت از سوی طالبان و وارد شدن دولت افغانستان به فاز تهاجمی، میتواند روی روند آزادسازی زندانیان طالب و شروع گفتوگوهای میان افغانی تأثیر بگذارد.
جاوید فیصل، سخنگوی شورای امنیت ملی، چهارشبنه (۲۴ ثور)، به روزنامه صبح کابل، گفت: «روند رهایی زندانیان طالب متوقف شده و کسی آزاد نمیشود.»
افزایش خشونت از سوی طالبان در ماه اخیر و شروع حملههای تعرضی از سوی حکومت، آیندهی صلح افغانستان را مبهمتر از پیش کرده است.
صدیقی، میگوید که قطع خشونت از سوی طالبان، تنها راه رسیدن به صلح است؛ اما این گروه برای رسیدن به صلح، صادق نبوده و هنوز با شبکههای تروریسی دیگری مثل گروه حقانی و القاعده ارتباط جدی دارد.
از گفتههای آقای صدیقی برمیآید که رسیدن به صلح با گروه طالبان ناممکن بوده و افغانستان، چارهای جز جنگیدن با گروه طالبان و داعش ندارد.
این در حالی است که طالبان نیز برای جنگ با دولت افغانستان، اعلام آمادگی کرده اند.