ماجرای اعتراض دسته‌جمعی در فرماندهی پلیس ناهور غزنی؛ فرمانده مقصر است یا سربازان؟

عبدالرازق اختیاربیگ
ماجرای اعتراض دسته‌جمعی در فرماندهی پلیس ناهور غزنی؛ فرمانده مقصر است یا سربازان؟

اخیرا شماری از سربازان پلیس در ولسوالی ناهور –ناور- ولایت غزنی، با نوشتن نامه‌ا‌ی عنوانی فرماندهی پلیس غزنی، از وضعیت موجود در این ولسوالی انتقاد کرده اند. سربازان معترض، از نبود اعاشه –مواد غذایی- و امکانات جنگی به مرکز –فرماندهی پلیس غزنی- خبر داده اند.
در نامه‌ای که از سوی این سربازان نوشته شده و نسخه‌ا‌ی از آن در اختیار روزنامه‌ی صبح کابل قرار گرفته، آمده است: «مایان افسران، ساتمنان و افسران قمندانی امنیه‌ی ولسوالی ناور به تعداد ۴۵ نفر، در مدتی که تعیین شده ‌ایم، وظایف محوله‌ی خویش را با تمام مشکلاتی که داشتیم، به وجه احسن انجام داده‌ ایم؛ اما قمندان امنیه‌ی محترم، سمنوال سیدحسن منوری، از مدت مقرری، اول مواد اعاشه‌ی پرسنل را «حیف‌ومیل» کرده و وضعیت معیشتی پرسنل را خراب نگه داشته است، حمام، آب و اتاق خواب نداریم.»
هم‌چنان در این نامه، آمده است که به دلیل قوم‌پرستی فرماندهی پلیس ناهور، «قمندانی بلوک عملیاتی و محافظت قرارگاه»، فلج شده است و هم‌چنان افرادی که در مقابل اقدامات فرمانده، انتقاد می‌کنند، به گونه‌ی فوری از وظایف‌شان برکنار –منفک- می‌شوند.
امضاکنندگان این نامه، از زمان ارسال آن به فرماندهی پلیس غزنی – ۱۱/۳/-۱۴۰۰ یک روز فرصت داده اند که به خواست‌های‌شان رسیدگی شود. «دیگر موضوع سازش با قمندان امنیه امکان‌پذیر نیست و در غیر آن، قطعه به شکستگی مواجه خواهد شد.»
در همین ‌حال، سربازان معترض، می‌گویند؛ آن‌ها با وجود این‌ که حتا نان‌ بخورونمیر شب و روز‌شان را ندارند، نمی‌توانند به دلیل «قلدری» فرمانده‌ی پلیس ناهور، از وضعیت موجود شکایت کنند.
جمیل -نام مستعار-، یکی از این سربازان، به روزنامه‌ی صبح کابل، می‌گوید: «مدت شش-هفت ماه می‌شود که با مشکل اعاشه‌ای و البسه‌ای مواجه استیم. قمندان صاحب ما که است، کسانی راکه گفتند از نان سیر نکردیم ر فوری منفک کردند، در ۱۱ سال گذشته، حنیف، رضا و بهادر‌حسین که به غزنی تماس گرفته بودند، اول برای‌شان رخصتی داده و بعدا منفک کرد.»
او، می‌گوید که چندی پس از منفک‌شدن هم‌قطارانش، آن‌ها در داخل قطعه دست به اعتراض زدند و به دنبال آن، یک هیئت چهارنفری ایجاد شد تا وضعیت معیشتی سربازان در فرماندهی پلیس ناهور را، بررسی کنند.

مرکز فرماندهی پولیس ناهور-تصویر فرستاده شده از سوی سربازان معترض.

به دنبال ایجاد هیئت، آن‌ها وضعیت موجود در فرماندهی پلیس را بررسی و گزارشی در این مورد تهیه کردند؛ اما به دلیل پافشاری سیدحسن منوری، آن گزارش نیز جدی گرفته نشد و تغییری در وضعیت نیامده است. جمیل می‌گوید: «پس از بررسی، همیالی یکی از او چهار نفر هم در ولسوالی ناور نیستند و تبدل شدند. ما چند نفری که پای این نامه شست کردیم، از دست ظلم ای آدم به ستوه آمدیم. اگر تا تاریخی که نوشته کردیم، موضوع را جدی بررسی کرد خوب، اگر نشد، یا قمندان باشد یا باقی پرسنل.»
این سرباز، از شبی می‌گوید که شماری از سربازان دیگر به دلیل کم‌بود غدا و «نان خشک» با فردی که مسؤول توزیع غذا بوده، درگیر شده اند. «سر نان خشک جنجال شد، سربازان او را زخمی کردند، دماغ و پیشانی‌اش شکست و دو-سه شب د شفاخانه‌ی ولسوالی جاغوری بستر بود. حالی د قطعه موجود است.»
سربازان معترض، با فرستادن تصاویری از وضعیت انبارهای غذا در این ولسوالی، می‌گویند که بسته‌های اعاشه‌ی آن‌ها به پایان رسیده و آنان ماه‌‎ها می‌شود که «میوه و گوشت» نخورده اند.
با این حال، سیدحسن منوری، فرمانده‌ی پلیس ولسوالی ناهور، ادعای سربازان معترض را رد کرده و وضعیت را طور دیگری روایت می‌کند. آقای منوری، از انبارهای فرماندهی پلیس این ولسوالی، تصاویری به صبح کابل فرستاده که نشان می‌دهد، همه‌ی مواد غذایی مورد نیاز سربازان موجود است و هیچ کم‌وکاستی در اعاشه‌ی سربازان دیده نمی‌شود.
چرا ۴۵ سرباز اعتراض کرد؟!
هرچند پیش‌تر سربازان معترض، گفته بودند که دلیل اعتراض آن‌ها، تبعیض فرمانده‌ی پلیس ناهور و نبود اعاشه‌ی مورد نیاز است؛ اما سیدحسن منوری، فرمانده‌ی پلیس ناهور، چیز دیگری می‌گوید: «تمام اعاشه‌ی ما مطابق نورم میایه، کم‌وکاستی نداره.کسانی که اعتراض کردند، ۴۰-۴۵ نفر اعضای یک خانوار استند. این‌ها در جاغوری اگر کم‌وکاستی نمی‌داشتند، بی‌دسپلین نمی‌بودند، جاغوری را به شکست مواجه نمی‌کردند، آن‌ها منتظر به معاش استند و وظایف خود را آن‌گونه که لازم است، اجرا نمی‌کنند.»
آقای منوری، می‌گوید که این سربازان از سوی فرد دیگری دکته می‌شوند و با وجودی که هیچ مشکلی در فرماندهی پلیس این ولسوالی وجود ندارد؛ اما، آن‌ها هرازگاهی به منظور بدنامی او، دست به اعتراض می‌زنند.
او می‌گوید: «چند روز پیش، قمندان بلوک را لت‌وکوب کردند، یک خانوار استند که کلش بچه کاکا و بچای ماما می‌شوند. ما می‌خواهیم که از اونا کار بگیریم، هیچ چیزی کم‌بود نداریم. اونا می‌خواهند که همیشه رخصتی داشته باشند. مطابق قوانین عسکری، اگر یک تای‌شان جرم کند، اندکی گپ بزنیم، او روز در حضور ولسوال ناور، مرمی بالای سینه ما ماند که این آدم را ایلا کنید. او آدم در مرمی‌فروختن گیر آمده بود.»

اسنادی که فرمانده‌ی پولیس ناهور از تأیید اعاشه و مناسب‌بودن غذای سربازان فرستاده است.

در همین حال، اسنادی که فرمانده‌ی پلیس ناهور در اختیار ما قرار داده، نشان می‌دهد؛ آن‌های که مسؤولیت بررسی کیفیت غذای سربازان را به عهده دارند، مناسب‌بودن غذای سربازان را تأیید کرده اند؛ اسناد ارسالی اعاشه‌ی سربازان به فرماندهی پلیس این ولسوالی نیز موجود است.
به دنبال اعتراض سربازان و ارسال نامه به فرماندهی پلیس غزنی و پس از بررسی همه‌ی اسناد و شواهد دو طرف، بیش‌تر از ۱۰ نفر از این سربازان به حکم حکمت‌الله کوچی، به ولسوالی‌های دیگر غزنی منتقل شده اند.
نسخه‌ای از حکم فرماندهی پلیس غزنی که در اختیار صبح کابل قرار گرفته، نشان می‌دهد که چهار نفر دیگر؛ محمدحسین، فرزند علی یاور؛ محمد جاوید، فرزند چمن‌علی؛ اسماعیل، فرزند قمبرعلی و عیدمحمد، فرزند رمضان‌علی نیز به دلیل ترک خودسرانه‌ی وظایف‌شان، برکنار شده اند. این حکم در ۱۳/۴/۱۴۰۰ صادر شده است.
از سویی ‌هم، حکمت‌الله کوچی، فرمانده‌ی پلیس غزنی، به روزنامه‌ی صبح کابل، می‌گوید آخرین تلاش‌ها صورت می‌گیرد تا از حقوق و امتیازات سربازان دفاع شود و آن‌ها در این شرایط جنگی، با مشکلات اعاشه‌ای روبه‌رو نشوند.

اسناد منفکی و تبدیلی شماری از سربازان معترض به دلیل غفلت وظیفوی.

آقای کوچی نیز تأکید کرد؛ آن ‌گونه که سربازان پلیس ولسوالی ناهور، قضایا را به خورد رسانه‌ها داده اند، نیست و فرمانده‌ی پلیس این ولایت، شخصی با کفایت و مسلکی است که اوضاع امنیتی در ولسوالی ناهور را به درستی مدیریت کرده است.
او افزود: «در این اواخر، تحرکات دشمن افزایش یافته است و ایجاب می‌کند که برخی از پرسنل ما باید بیش‌تر در وظیفه باشند، فشار بالای‌شان بیایه. او تعدادی که سروصدا کردند، کسانی استند که به شیوه‌ی قبلی عادت کردند؛ روزگمی می‌کنند . آن‌ها قمندانی را می‌خواستند که از هر لحاظ تحت تأثیرشان باشد.»
فرمانده‌ی پلیس غزنی، تصریح می‌کند که به خاطر تشویق سربازان، به آن‌ها امتیازهایی نیز داده می‌شود و هیچ مشکلی در اعاشه‌ی‌شان نیست. آقای کوچی، گفت که به دلیل غفلت وظیفه‌ای و نداشتن حاضری درست، شماری از سربازان، حدود ۳-۴ روز پیش به ولسوالی‌های دیگر توظیف شده اند.
این اعتراض‌ها در حالی صورت گرفته که در روزهای اخیر، درگیری میان طالبان و نیروهای امنیتی و همین‌ گونه باشندگان محل و کوچی‌ها در این ولسوالی، بیش‌تر شده است. بر اساس معلومات، در حال حاضر، این ولسوالی به شمول فرمانده و افسر، ۸۳ نفر پرسنل امنیتی دارد.
سیدحسن منوری، تأکید می‌کند: «تحرکات دشمن زیاد است، هرچند کم‌بود پرسنل داریم؛ اما هیچ تشویشی از دشمن و تحرکات‌شان نداریم. همین اکنون هیچ نقطه‌ای از ولسوالی ناهور در دست طالبان نیست. یگانه تشویش ما از درون قطعه و از دست ای سربازا است که فکر ما را پاشان کردند.»