اشاره: برای کسب افتخار و رسیدن یک ورزش‌کار به سکوی قهرمانی، نیاز به عوامل زیادی به غیر از اراده و عرق‌ریزی عواملی مثل فضای تمرین، مربی دل‌سوز، برنامه‌ی علمی و مدون، هموار شدن مسیر و دورنمای کار است. اگر هر کدام این‌ها در زمان مناسب بازدهی نداشته باشد، رسیدن یک ورزش‌کار به افتخار مشکل و سخت خواهد شد. در سال‌های اخیر یکی از مشکلات بزرگ ورزش‌کاران مبارزات آزاد افغانستان راه‌یابی به سازمان‌های مهم این رشته‌ی ورزشی بوده است که با کمک، همکاری و تلاش‌های «درمل لاهو» تا اندازه‌ای حل شده است. لاهو یک بازرگان افغان است که در روسیه زندگی می‌کند؛ اما علاقه‌مند ورزش و کمک به قهرمانان ورزش است.
صبح کابل: شاید مردم به اندازه‌ی کافی شما را نشناسند، لطف کنید در باره‌ی خود تان بگویید؟
لاهو: درمل لاهو استم، در منطقه‌ی گذرگاه کابل متولد شدم. یک‌ساله بودم که خانواده‌ام به «مکروریان کهنه» نقل مکان کردند. تا سیزده-چهارده‌سالگی در مکروریان بودم، سپس مثل بیشتر مردم عزیز مان به پاکستان مهاجر شدم و بعد از آن به روسیه و جاهای دیگر آمدم. در روسیه «حقوق اقتصادی» خواندم، شرکت حمل‌ونقل دارم که اموال تجاری بازرگانان را از چین به روسیه، دوبی و … منتقل می‌کنیم.
صبح کابل: اصلیت تان به کندهار بر می‌گردد؛ درست است؟
لاهو: بلی، نیاکانم از منطقه‌ی بالاکرز کندهار استند. وقتی پدرم برای تحصیل در مکتب نظامی-جنگی (حربی ښوونځی) به کابل آمد و در این شهر ماندگار شدیم.
صبح کابل: چطور شد که وارد ورزش شدید؟ خود تان هم ورزش‌کار استید؟
لاهو: از وقتی که به یاد دارم، ورزش در زندگی‌ام حضور داشته و مدتی است که به دلیل مشکلات زندگی از ورزش کمی دور بوده‌ام؛ اما چون خودم به آرزوهایم در ورزش قهرمانی نرسیدم، دوست دارم به جوانان بااستعداد کمک کنم که به آرزوهای شان برسند. می‌خواهم به هم‌وطنان و سرزمینی که دوستش دارم کمک کنم؛ ولی نمی‌دانستم چگونه باید این کار را انجام دهم تا این که برای «بازمحمد مبارز» در روسیه مشکلی پیش آمد و از من درخواست کمک کرد که مشکل ایشان را حل کردم و بعد در مسابقه نیز همراهش بودم که نتیجه‌ی خوبی داد و فهمیدم که این راه بسیار خوبی برای خدمت است.
صبح کابل: مفاد قراردادهای ورزشی‌ای که شما با سازمان‌های ورزشی در روسیه منعقد می‌کنید، چگونه است؛ سود این قراردادها برای شما، ورزش‌کاران و سازمان‌ها چیست؟
لاهو: تلاش تمام سازمان‌های ورزشی این است که بهترین ورزش‌کاران را در تورنمنت‌های خود داشته باشند. در گذشته وضعیت ورزش افغانستان به گونه‌ای بود که نمی‌شد قهرمانان ما در سازمان‌های مطرح مسابقه دهند. وقتی در روسیه کسی می‌گفت، ما هم ورزش‌کار داریم، باور شان نمی‌شد و می‌گفتند که آن‌ها در کشورهای ضعیف مثل هندوستان و… مسابقه داشته اند. باید کسی پیدا می‌شد تا راه را برای ورزش‌کاران ما باز می‌کرد. در ابتدا شرایط سخت بود؛ مثلا می‌گفتیم در برگزاری تورنمنت ما را شریک کنید، ما برای تان حامی مالی پیدا می‌کنیم، به شرطی که اجازه دهید ورزش‌کاران افغان نیز در رقابت‌ها حضور داشته باشند. قهرمانانی مثل احمدولی هوتک، مبارز، صفری و… همه با این شرایط آمدند و در مسابقات شرکت کردند. رضایت سازمان‌ها را جلب کردیم، رسانه‌های افغانستان را هماهنگ کردیم تا رقابت‌ها نشر زنده شود. در ابتدا سازمان‌ها امکانات زیادی در اختیار ورزش‌کاران ما قرار نمی‌دهند تا زمانی که لیاقت خود را ثابت کنند. پس از درخشش قهرمانان افغان، سازمان‌ها با آنان قرارداد می‌بندند و ما دیگر به آن قهرمان کاری نداریم، وظیفه‌ی ما تا آن‌جا است که قهرمان، مسیر و راهش را پیدا کند.
صبح کابل: ورزش‌کاران افغان تا چه اندازه در سازمان‌های روسیه جای پای خود را محکم کرده اند؟ چقدر به اهداف تان نزدیک استید؟
لاهو: خوش‌بختانه برخی ورزش‌کاران ما توانسته اند شایستگی خود را ثابت کنند. از آقای مبارز شروع می‌کنیم، قرار بود که پس از مسابقه‌ی «هوتک و مبارز» در سازمان «ACB» که در امارات متحده‌ی عربی برگزار شد، به ایشان قرارداد پیشنهاد شود؛ اما به دلایلی این کار نشد. احمدولی هوتک با سازمان «Fight Night Global» قرارداد دائمی دارد، عظیم بدخشی نیز با وجودی که مسابقه‌ی خود را باخت؛ اما پیشنهاد دارد، «اسماعیل حیدری» نیز که در تاجیکستان خوش درخشید، پیشنهادهایی دارد. از بین ۱۴ ورزش‌کاری که با سازمان‌های روسیه کار کرده اند، چهار نفر از مرحله‌ی معرفی و شناخت عبور کرده اند. مثلا «نصرت حق‌پرست» که حالا در «UFC» مسابقه می‌دهد، من در ابتدا او را به سازمان «ACB» معرفی و در انگلستان برایش برنامه هماهنگ کردم تا کارش به بزرگ‌ترین سازمان جهان رسید. یک چیزی را باید بگویم که برای ورزش‌کاران ما پیشنهاد زیاد می‌آید؛ اما با تأسف، مشکل ویزه داریم.
صبح کابل: شکل قرارداد بستن سازمان‌ها با رسانه‌های داخلی چگونه است؟ چون «عبدالسمیع فیضی» بسیار گله‌مند بود که چرا مسابقات او نشر زنده نمی‌شود؟
لاهو: می‌دانید که بزرگ‌ترین سازمان دنیا «UFC» است؛ اما مسابقه‌ی «سیر بهادرزاده»، در داخل افغانستان نشر زنده نداشت، مسابقات «حق‌پرست» نیز به همین شکل است. اگر نظر به اعتبار سازمان و کیفیت ورزش‌کار باشد، حق اول از آن‌ها است. این یک قرارداد است، وقتی ما برای سازمان‌ها حامی مالی پیدا می‌کنیم، جدا از کسب حق اشتراک ورزش‌کاران، درخواست نشر زنده نیز می‌دهیم. ما از این مسیر هیچ درآمد و سودی نداریم، حتا گاهی مصارف ماهواره و رسانه‌های داخلی را نیز پرداخت می‌کنیم. این کارها بسیار مشکل است، بار نخست که ما نشر زنده داشتیم، برای وصل شدن ماهواره به افغانستان، مشکلاتی را تجربه کردیم که فقط خدا می‌داند و خودمان. این کارها آسان نیست، ورزش‌کاران نباید از من، حکومت افغانستان و یا تلویزیون‌های داخلی که باید از سازمان‌ها و برگزارکنندگان مسابقات شکایت کنند.
صبح کابل: حامیان مالی‌ای که شما برای مسابقات پیدا می‌کنید، برای تمام هزینه‌ها کافی است؟
لاهو: هیچ وقت برای تمام هزینه‌ها کافی نبوده است و ما مجبور بوده ایم از جیب مان نیز مصرف کنیم؛ اما تغییری که آمده این است که اگر در روزهای اول ما هشتاد درصد هزینه‌ها را پرداخت می‌کردیم، حالا به ۲۵ درصد رسیده است. هیچ وقت سودی نداشته ایم، حتا تکت‌های مسابقات را می‌خریم و با نصف قیمت در اختیار افغان‌ها می‌گذاریم تا بیایند و قهرمان ما را تشویق کنند. این را می‌توانید از ورزش‌کاران بپرسید.
صبح کابل: مهم‌ترین سازمان‌های ورزشی روسیه کدام است؟
لاهو: سازمان‌های «Fight Night Global» و «ACB» تنها در سطح روسیه مطرح نیستند که این سازمان‌ها در سطح منطقه و دنیا نیز مطرح اند. بسیار چهره‌های مطرحی مثل «خبیب» از همین سازمان‌ها به «UFC» رسیدند. خوش‌بختیم که ورزش‌کاران افغانستان در رده‌ی «نهایی» این سازمان‌ها نیز مسابقه داده اند.
صبح کابل: چقدر امکان دارد که ورزش‌کاران افغان از سازمان‌های روسی به سازمان‌های بزرگ دنیا برسند؟
لاهو: هر چیزی ممکن است، ورزش‌کاران ما استعداد خوبی دارند؛ اما برای رسیدن به سطح اول دنیا نیاز است تا ورزش‌کاران ما سطح کار شان را نیز به سرعت و شدت ارتقا دهند. چندی پیش من در قفقاز روسیه با شخصیت‌های مهم این جمهوریت مثل آقای «قادروف» صحبت کردم تا برای تمرین ورزش‌کاران افغان در کمپ‌های تمرینی آن‌جا که ورزش‌کارانی در سطح «خبیب» بیرون داده است، زمینه فراهم شود که خوش‌بختانه نتیجه‌بخش بود. قرار است در آینده‌ی نزدیک تعدادی از قهرمانان ما برای تمرین به قفقاز بروند.
صبح کابل: زمان حضور ورزش‌کاران ما در قفقاز کی است؟
لاهو: دوست داشتیم که این کار از سوی اداره‌ی ورزش افغانستان صورت گیرد که نشد. تصمیم بر آن شد که این کار از طریق بنیادخانه‌ی ما که مربوط خودم است، انجام شود. تصور می‌کنم که شاید تا حدود یک‌ماه دیگر کارهای سفر ورزش‌کاران روبه‌راه شود.
صبح کابل: ورزش‌کاران انتخاب و مشخص شده است که چه کسانی اند؟
لاهو: هنوز مشخص نشده است. پنج چهره‌ی مطرح باید در قدم نخست باشند. من پس از مدتی به کابل می‌آیم و از نزدیک همه چیز را هماهنگ خواهم کرد.
صبح کابل: مشکل بازمحمد مبارز در سازمان «OFS» که حریفش تغییر کرد، چه بود؟ بسیاری آن کار را به شما نسبت دادند.
لاهو: مدت زیادی از آن گذشته است، درست هم به یادم نیست؛ اما آن سازمان از یک فرد ارمنستانی است که در روسیه نیز رسمی نیست و رقابت‌هایش مثل مسابقات داخل یک باشگاه و بی‌اهمیت است. من اصلا در آن مسابقه نقشی نداشتم و از هیچ چیز خبر نبودم. دلیل این که نام مرا ذکر کردند، نمی‌دانم؛ چون واقعا در جریان هیچ چیز نبودم.
صبح کابل: حالا بین شما و مبارز دیگر مشکلی نیست؟
لاهو: مشکلی نیست. من کاری با مبارز ندارم؛ چون مبارز به اندازه‌ی کافی شناخته شده است. کار من معرفی چهره‌های تازه‌وارد است. در آن زمان یادم است، یکی از بزرگان کشور تماس گرفتند و گفتند که بهتر است مشکلی بین من و مبارز نباشد که گفتم چشم.
صبح کابل: تکلیف «دنیس کنکوف» چه می‌شود؟
لاهو: کنکوف خوش‌بخت است که با ورزش‌کاران افغانستان مسابقه داده است، این افتخار برای او است، نه ورزش‌کاران ما؛ چون کنکوف در روسیه اصلا شناخته شده و مطرح نیست. احمدولی هوتک برای آن به کنکوف باخت که به اندازه‌ی کافی آماده نبود و حریفش را جدی نگرفته بود. عظیم بدخشی نیز باخت؛ چون زیر تأثیر فضا و جو سالن قرار گرفت و گرنه می‌توانست کنکوف را ببرد. مبارز نیز که او را به مبارزه دعوت کرده بود (چلنج داده بود)، به دلایلی که نزد خودش است، بازی را باخت. کنکوف چندان مطرح نبود، ورزش‌کاران ما او را کنکوف ساختند.
صبح کابل: درست است که کنکوف در روسیه چندان کنکوف نیست؛ اما برای افغان‌ها به یک هدف بدل شده است، دوست دارم یکی از قهرمانان ما او را شکست دهد.
لاهو: «غم‌شه می‌خوریم»، هرچند روح ورزش با خصومت شخصی فاصله دارد؛ اما کنکوف برای من نیز شبیه یک عقده‌ی ورزشی شده است. دوست داریم یکی از ورزش‌کاران خود را در زمان مناسبش آماده کنیم که کوفت هر سه باخت ما را چنان از کنکوف بگیرد که دل ما و شما یخ شود. در سال ۲۰۲۰ غم‌شه می‌خوریم به خیر!
صبح کابل: سمیع فیضی که ورزش‌کار بسیار با استعداد و خوبی است، چرا در سازمان‌های روسیه مسابقه نمی‌دهد که مردم مسابقاتش را ببینند؟
لاهو: یک تورنمنت بسیار خوب را سال گذشته در امارات متحده‌ی عربی هماهنگ کرده بودیم که سمیع فیضی، نصرت‌الله آخوندزاده و عبدالعظیم بدخشی باید مسابقه می‌دادند؛ ولی با تأسف، آن برنامه از سوی اماراتی‌ها لغو شد. فیضی پسر بسیار خوب و مؤدبی است. می‌خواهم مسأله‌ی مهمی را از طریق روزنامه‌ی صبح کابل به جوانان و مردم افغانستان بگویم و آن این که من یک مرجع رسمی حکومتی نیستم که بتوانم به مشکلات همه رسیدگی کنم. خوش استم که جوانان از من گله دارند؛ در حالی که مسؤولین ورزش در یک قدمی شان است.
صبح کابل: یک سؤال سخت می‌پرسم، اگر از بین ورزش‌کاران افغانستان یکی را به عنوان با استعدادترین انتخاب کنید، چه کسی است؟
لاهو: به راستی که سؤال سختی است. در نخست این که قهرمانان در وزن‌های گوناگون مسابقه می‌دهند، حالا اگر گپ انتخاب باشد، باید از هر وزن یکی را گزینش کنیم. دوست دارم، ماهرانه از بار مسؤولیت این پرسش فرار کنم و بگویم که در ۷۰ کیلوگرام، احمدولی هوتک بهترین است، در ۷۴ کیلو بازمحمد مبارز بهترین است، در ۶۱ کیلو حسین‌بخش صفری بهترین است، در ۶۸ عبدالعظیم بدخشی بهترین است، در ۷۷ کیلوگرام سمیع فیضی بهترین است و…
صبح کابل: از نظر اخلاقی کدام را بهتر دیدید؟
لاهو: با احمدولی هوتک دوست و رفیق استم، کسی که اخلاق نیک و خوب دارد؛ چون روز اولی که او را دیدم تا امروز هیچ تفاوتی نکرده است، در ضمن لب‌خند زیبای حسین‌بخش صفری و اخلاق بسیار خوبی که دارد، ممکن نیست کسی را مجذوب خودش نکند. نصرت‌الله آخوندزاده نیز یک جوان «کاکه» است.
صبح کابل: در مسابقه‌ی حسین‌بخش صفری در روسیه چه گذشت؟ پیش از مسابقه، در جریان آن و پس از پیروزی او؟ شهرت حریف صفری در روسیه تا چه اندازه است؟
لاهو: پیش از مسابقه مشکل ویزه داشتیم، مشکل زیاد بود؛ اما همه‌اش را حل کردیم. چون تجربه‌ی گذشته را داشتیم، کاری کردیم که صفری با مربی‌اش در روسیه راحت باشند. حریف صفری ورزش‌کار بسیار قوی و باتجربه بود، او یک نظامی و عضو قطعات خاص ارتش روسیه است، در خانه‌ی خودش بود و همه چیز به سودش. صفری هم تجربه‌ی زیاد بین‌المللی نداشت، تلاش کردیم مشکلاتی که برای عظیم بدخشی و… پیش آمده بود، برای او نباشد. زودتر او را به سالن برگزاری مسابقه آوردیم، برایش گفتم که تصور کن، این سالُن و قفس مال خودت است. از نظر روحی کمک کردیم که او خود را پادشاه مسابقه احساس کند. خوبی‌ای که حسین‌بخش داشت این بود که در وزنی که گفته بود، دقیقا در همان وزن روی ترازو رفت. نظم و انضباط او آن قدر خوب بود که گزارش‌گر روسی مدام می‌گفت، صفری مرا به یاد «خبیب» می‌اندازد. به راستی که صفری هر سه راوند را برد و بخت پیروزی را برای حریفش نداد.
صبح کابل: به نظر می‌رسید که صفری بسیار با برنامه آمده بود و نقاط ضعف و قوت حریفش را به خوبی می‌شناخت.
لاهو: من ویدیوی مبارزه‌‌های گذشته‌ی صفری و حریفش را به یک مربی بسیار کاربلد و کارکشته‌ی داغستانی که رفیقم است، فرستادم تا نظرش را در باره‌ی این مسابقه بگوید. ایشان پیشنهادهای بسیار خوبی دادند. دوست نداشتم در کار مربی صفری دخالت کنم؛ ولی نظر استاد داغستانی را برایش گفتم. او گفته بود، صفری از نظر فیزیکی، گرپلینگ سبمیشن، کار روی زمین و هوا خوب است؛ اما یک مشکل دارد که گاردش باز است، باید همیشه دست‌چپ خود را بالا نگه دارد که از حریفش مشت نخورد؛ چون ورزش‌کار روسی، مشت‌زن بسیار خوبی است. یک بار که دست صفری پایین بود، مشت بسیار بدی خورد؛ اما صفری واقعا با فکر مسابقه داد که غم باخت‌های قبلی ما را شست!
صبح کابل: پس از مسابقه حرکت شما بسیار مورد استقبال واقع شد که از صورت صفری چند بوسه‌ی پشت سر هم گرفتید، در باره‌ی خوش‌حالی بیش از حد تان بگویید؟
لاهو: پیشتر هم گفتم که امکان ندارد کسی صفری را دوست نداشته باشد. بین ما محبت برادر کوچک و بزرگ ایجاد شده است. او نیز به شکلی مسابقه کرد که ما هر لحظه خود را برای پیروزی آماده می‌کردیم. دیگر در روسیه برای من ظرفیت باخت نمانده بود؛ صفری کاری کرد که تمام باخت‌های گذشته را فراموش کنیم، این یکی از دلایل دیگر خوش‌حالی من بود.
صبح کابل: برنامه‌های آینده‌ی تان چیست؟
لاهو: با سازمان‌های گوناگون برنامه داریم. با سازمان «Fight Night Global»، با سازمان «TG FC» که مربوط «خبیب نورماگمدوف» است، با سازمان «ACA» و حتا با سازمان «UFC» نیز برنامه خواهیم داشت. جالب است که در شب مسابقه‌ی صفری، پدر خبیب نیز در سالن بود و ما همراهش صحبت کردیم. تصور می‌کنم که از ماه مارچ ۲۰۲۰ نخستین برنامه‌ی ما کلیک بخورد.
صبح کابل: حرفی باقی مانده که مطرح کنید؟
لاهو: تشکر، یک مسأله را بار دیگر تکرار می‌کنم و آن این که من دوست دارم به جوانان کشورم خدمت کنم؛ ولی بهتر است که ورزش‌کاران توقع نداشته باشند که تمام ناهنجاری‌های مسابقات شان را در هر کشوری من حل کنم. این برایم ممکن نیست، هر چند همه شان را دوست دارم.
