با شیوع ویروس کوید-۱۹ که در حال باج‌گیری از همه کشورهای دنیا است، در سراسر جهان مردم به گونه‌ی اجباری قرنطین شده اند و بیش از میلیون‌ها دانش‌آموز از آموزش باز مانده اند.
در زمان قبل از شیوع ویروس کرونا، حداقل با معاشرت در بیرون از منزل کم‌تر در خانه حضور پیدا می‌کردند؛ ولی در این حال که همه در کنار هم قرار است وقت بیش‌تری را سپری کنند، سطح تحمل‌پذیری، کم‌تر شده و سبب می‌شود آن‌هایی که در خانه سهم برجسته‌تری در مدیریت خانه دارند، خشونت‌های لفظی، جسمی، روانی و حتا خشونت‌های جنسی را خلق کنند.
افزایش خشونت‌ها با شیوع این ویروس در ممالک غربی نیز اوج گرفته و بر روان آدم‌ها صدمه می‌زند.
وقتی در ممالک غربی با همه‌ی امکانات بهداشتی و غذایی و بدون داشتن دغدغه‌ی فقر، خشونت‌های خانوادگی موج می‌زند؛ پس در افغانستان که دارای امکانات اندک بهداشتی و غذایی برای شهروندان است و مردمی که به اجبار به انزوا کشانده شده اند، تنها دغذغه‌ی گرفتن کرونا ندارند؛ دغدغه‌ی این که از گرسنگی بمیرند، میزان این خشونت‌های خانوادگی را بیش‌تر کرده است.
کودکانی که همواره دوست‌دارند در محیط بیرون از خانه بازی کنند، دیگر نمی‌توانند به بیرون بروند و با دوستان شان معاشرت کنند. در چنین وضعیتی، که تنها سرگرمی مردم رسانه‌ها است، نقش رسانه‌ها در خلق سرگرمی‌ها و آموزش‌ها مناسب، بیش‌تر از دیگر زمان‌ها برجسته است؛ بنا براین، نیاز است که رسانه‌ها، نشرات ویژه و برنامه‌های مناسبی برای چنین روزهایی داشته باشند که هم برای رسانه مخاطب‌آور است و هم مردم را از زیان‌های روانی برآمده از بحران کرونا نجات می‌دهد.
شماری از کاربران شبکه‌های اجتماعی، از رسانه‌ها دیداری خواسته اند تا با نشر برنامه‌هایی که به همه اقشار جامعه مفید باشد، بپردازند و از این طریق، در مصروف نگه‌داشتن مناسب مردم در دوره‌ی قرنطین، نقش خود را بازی کنند.
شریف حسنیار، رییس تلویزیون آریانا، از نشر برنامه‌های جدید در این رسانه یاد کرده و گفت: «برای خانه ماندن مردم در روزهای قرنطین، علاوه بر آگهی‌دهی از شیوه‌های جلوگیری مصاب شدن به ویروس کرونا، برنامه‌های طنزی، آموزشی و نشر دو سریال جدید برای بزرگ‌سال‌ها داریم؛ اما برای جلوگیری از انتشار این ویروس، شماری از کارمندان ما از خانه‌ها کار شان را انجام می‌دهند و بنا براین، ما با کم‌بود نیروی انسانی در این زمان روبه‌رو استیم.»
کارمندان بیش‌تر رسانه‌ها، به دلیل این که نباید از آگاهی‌دهی مردم عقب بمانند، در روزهای قرنطین هم حضوری و غیر حضوری به صورت آنلاین کار می‌کنند؛ مشکلی که ایجاد برنامه‌های بهتر در روزهای قرنطین را به دشوار کرده است.
ثریا، تهیه‌کننده‌ُ‌ی برنامه‌های اجتماعی در تلویزیون «یک»، می‌گوید: «به دلیل جدی‌تر شدن اوضاع در پی انتشار ویروس کرونا، ما تماس با مسؤولان در برنامه‌های صبح‌گاهی را از طریق تماس ویدیویی انجام می‌دهیم؛ بنا براین، مردم در خانه‌های شان می‌توانند مصروف دیدن برنامه‌های متنوع از طریق این رسانه باشند. به زودی یک برنامه‌های آموزشی، نظر به نصاب تعلیمی وزارت معارف با هماهنگی وزارت معارف در نظر داریم.»
این در حالی است که به دلیل فراگیر شدن ویروس کرونا، وزارت معارف کشور تصمیم دارد تا آموزش از راه دور را در سراسر کشور هماهنگ کند.
خانم ثریا، علاوه از این برنامه، از پخش مستندهایی یادآوری کرد که علاوه بر جنبه‌ی آموزشی، آن می‌شود کهن‌سالان را نیز مصروف تماشای آن کرد.
در این زمان، بزرگ‌سالان با انجام کارهای متفاوت خود را سرگرم می‌کنند؛ اما این وضعیت به کودکان به هیچ صورت قابل تحمل نبوده و از این حالت کلافه می‌شوند.
یکی از گزینه‌های مناسب برای مصروف نگه‌داشتن کودکان، برنامه‌های تلویزیونی است؛ برنامه‌های که بتواند سرگرمی سالم را به کودکان ایجاد کند.
شرف‌الدین عظیمی، روان‌شناس، می‌گوید: «برنامه‌های ویژه‌ی کرونا تا برنامه‌های دیگر باید در این مدت متفاوت باشد. نشر برنامه‌های حاوی مطالب خانوادگی، آموزشی، کودکانه و مستندهای علمی، می‌تواند مؤثر باشد و از نشر سریال‌هایی که جنبه‌ی آموزشی ندارد، اجنتاب کنند.»
آموزش برنامه‌های آشپزی، نحوه‌ی مرتب کردن خانه، برنامه‌های علمی، برنامه‌های شیوه‌ی فرزندپروری و برنامه‌هایی برای آرامش روانی، از برنامه‌های باید باشد که در جریان قرنطین از طرف رسانه‌ها نشر شود.
