منبع: Washington Examiner
نویسنده: Jamie McIntyre
برگردان: عبدالرازق اختیاربیگ
مارک فرریشز ۵۸ساله، پیمان‌کار غیرنظامی و عضو پیشین نیروی دریایی ایالات متحده‌ی امریکا است. او سال گذشته، از سوی طالبان در شهر کابل درست زمانی ربوده شد که دونالد ترامپ، رییس‌جمهور پیشین امریکا، در حال نهایی‌کردن توافق‌نامه‌ای با طالبان بود تا پس از ۲۰ سال حضور نظامی، افغانستان را ترک کند.
گزارش‌های منشترشده، نشان می‌دهد که او در منطقه‌ی زیر کنترل شبکه‌ی تروریستی حقانی؛ گروهی که در فهرست تروریستی وزارت خارجه‌ی امریکا قرار دارد، بازداشت شده است؛ اما باورها بر این است که طالبان سال گذشته، او را بازداشت کرده اند.
خانواده‌ی فرریشز اما نگران است که خروج عجولانه‌ی نیروهای امریکایی از افغانستان، تلاش‌ها برای آزادی این عضو نیروی دریایی را به فراموشی بسپارد.
«زمان کلید خورده است. ما ۱۵۰ روز فرصت داریم که او را به خانه برگردانیم و اهرم فشار ما نیز از بین رفته است.» این حرف را چارلین کاکورا، خواهرش ماه گذشته به شبکه‌ی خبری سی‌ان‌ان گفته بود، زمانی که رییس‌جمهور بایدن اعلام کرد که نیروهای خارجی تا ۱۱ سپتمبر به گونه‌ی کامل افغانستان را ترک می‌کنند.
او گفت: «رییس‌جمهور بایدن، می‌دانم که تصمیم دارید سربازان را به خانه برگردانید؛ اما اگر مارک فرزند خودتان می‌بود، چه؟.»
زلمی خلیلزاد، نماینده‌ی ویژه‌ی وزارت خارجه‌ی امریکا برای صلح، گفته است که او از زمان ناپدیدشدن مارک، این موضوع را با طالبان مطرح کرده؛ اما تا اکنون تلاش‌هایش برای آزادی او، با ناکامی مواجه شده است.
در ۲۹ فبروری سال ۲۰۲۰ میلادی، توافق‌نامه‌ای میان امریکا و طالبان به خاطر تبادله‌ی هزاران زندانی دولت و طالبان امضا شد؛ اما در آن زمان، محل بودوباش مارک مشخص نبود و به همین دلیل بخشی از این معامله قرار نگرفت.
این قضیه، شباهت زیادی با قضیه‌ی سرباز بو برگدال دارد که طالبان او را به مدت ۵ سال ربودند تا این که باراک اوباما، رییس‌جمهور پیش امریکا او را در سال ۲۰۱۴ میلادی در بدل آزادی ۵ زندانی ارشد طالبان از زندان گوانتانامو، آزاد کرد.
با این حال، فرریشز در زمانی که در کابل بود و به عنوان انجنیر در یکی از پروژه‌های ساختمانی کار می‌کرد، ربوده شد، برگدال اما وظیفه‌ی خود را ترک کرد و به دست طالبان افتاد. در سال ۲۰۱۷ میلادی، برگدال پس از این که به جرم فرار از وظیفه و رفتار نامناسبی که با دشمن داشته، به گونه‌ی نامناسبی از ارتش اخراج شد.
اتهاماتی که بر او وارد شد، حبس ابد را در پی داشت؛ اما برگدال با کم‌شدن درجه و پرداخت جریمه از کار اخراج شد؛ پرونده‌ا‌ی که هنوز در ایالت فلوریدار امریکا وجو دارد. مایک والتز، مسؤول پرونده‌ی بوی برگدال، دریافته استه است که شمار زیای از نیروهای امریکایی پس از زخمی‌شدن، ارتش را ترک کرده اند.
والتز، گفت که برگدال نه تنها یک فراری نبود، بلکه او یک دروغ‌گو بود. او گفت: «من می‌دانم که قضیه‌ی او این است که او وظیفه‌ی خود را رها کرد و از سوی طالبان به اسارت گرفته شد؛ اما من می‌توانم بگویم که درک ما از آن‌جا این است که او با طالبان فرار کرده است. او فعالانه با آن‌ها رفت. این چیزی است که من با آن آشنا ام.»
او افزود: «ما می‌دانستیم که او دنده‌ها و اسلحه‌های خود را جمع کرده و همه‌چیز را پشت سر گذاشت- ایمیل‌هایی که او به پدرش فرستاده بود، حاوی مواردی بود که ایالات متحده‌ی امریکا را نکوهش می‌کند. با همه‌ی این‌ها، ما از هیچ تلاشی دست نکشیدیم و هرکاری به خاطری آزادی او می‌توانستیم را انجام دادیم.»
والتز، می‌گوید که تقابل گسترده برای آزادی برگدال و تلاش‌های بی‌نتیجه‌ی دیپلماتیک برای آزادی فرریشز را مقایسه و بررسی می‌کند. والتز در مصاحبه با واشنتگن اگزماینر، می‌گوید: «این یک نکته‌ی عالی برای تقابل آن و معامله‌‌ای است که برای آزادی برگدال انجام دادیم، با وجودی که می‌دانستیم که او چه کاری انجام داده؛ در مقابل مارک فرریشز، عضو پیشین نیروی دریایی‌ای که در میانه‌ی گفت‌وگوها به گروگان گرفته شد.»
هم‌چنان والتز، زلمی خلیلزاد را مقصر می‌داند؛ زیرا او بسیار عصبانی بود و نمی‌توانست گفت‌وگوها با طالبان را با موفقیت به پایان برساند. او بیش از حد نگران بود که اصرار برای آزادی فرریشز، می‌تواند توافق میان دو طرف را از بین ببرد.
او گفت: «این توافق‌نامه هرگز نباید در فبروری سال ۲۰۲۰ میلادی به امضا می‌رسید؛ در حالی که شبکه‌ی حقانی و طالبان یک امریکایی را به گروگان می‌گرفتند.»
طالبان در سال‌های گذشته در جریان مذاکره با امریکا، درس‌های آموزنده‌‌ای در مورد امضای توافق‌نامه و آزادی زندانیان آموخته اند. اگر امریکا بخواهد چیزی را به درازا بکشاند و یا بد باشد، در نهایت این امریکا است که هزینه‌ی آن را خواهد پرداخت.
در همین حال، مقامی که نخواست نامی از او گرفته شود، به واشنگتن‌پست گفته است که طالبان پیشنهاد کرده اند که در مقابل آزادی فرریشز، بشیر نورزو، پادشاه مواد مخدر افغانستان، را آزاد کنند، کسی که به دلیل قاچاق مواد مخدر از سوی دادگاه امریکا محکوم به زندان شده است. تا اکنون اما، ایالات متحده‌ی امریکا این معامله را نپذیرفته است.
ایالات متحده‌ی امریکا برای کسی که در مورد موقعیت فرریشز معلومات بدهد تا منجر به بازگشتاندن او شود، ۵ میلیون دالر پاداش تعیین کرده است.
اما والتز که اکنون با خانواده‌ی فرریشز در تماس است و از آن‌ها سرپرستی می‌کند، می‌گوید که با توجه به این که همه‌ی تمرکز سربازان امریکایی به خروج و جمع‌آوری و دسته‌بندی وسایل رفتن است، احتمال دارد که مأموریت نجات توسط کماندوهای امریکایی به سرعت از بین برود.
والتز گفت: «ما اکنون در تلاش یافتن راهی استیم که آن‌ها را از نزد طالبان بیرون کنیم. ظرفیت نجات آنان مبتنی به تثبیت مکان آن‌ها است تا بتوانیم به خانواد‌ه‌های شان مژده‌ی آمدن دوباره‌ی شان را بدهیم.»
او گفت: «به عنوان کسی که آموزش‌های متفاوت زنده‌ماندن را گذرانده است، یکی از بدترین چیزهایی که آدم‌ربایان به شما می‌گویند این است که کشورتان به شما اهمیت نمی‌دهد، شما یک هدف گم‌شده استید و آن‌ها شما را رها کرده است. این کاملا ویران‌کننده است.»
برای برگدال که دونالد ترامپ، رییس‌جمهور پیشین امریکا او را یک «خاین» خواند، امریکا برای آزادی‌اش پنج زندانی با ارزش را رها کرد. والتز گفت: «من دوست دارم به دنبال پنج عضو ارشد طالبان که در گوانتانامو بودند، باشم تا در وضعیت کنونی همه‌ی آن‌ها را شناسایی کنیم. درک من این است که آن‌ها به صورت قوی و سنجیده، تروریستان را حمایت می‌کنند.»
