برای توزیع نان به فقرا از روش چینایی‌ها استفاده شود؛ در این روشِ بسیار ساده، ضمن حفظ وقار خانواده‌های داوطلب و نیازمند؛ در بین این خانواده‌ها شاید تنها یک خانم کهن سال، سرپرست فامیل باشد و یا هم یک پیر مرد ضعیف و ناتوان که به خاطر گرفتن نان از خانه بیرون می‌شود و در صف نانوایی برای دو قرص نان، ساعت‌ها انتظار می‌کشد؛ تجمع انبوه مردم به خاطر دریافت نان در یک محوطه، خطرساز است؛ در حالی که هدف از قرنطین ساختن شهرها جلوگیری از ازدحام و تجمع مردم است؛ تصاویری که در صفحات اجتماعی دست به دست می‌شود، نشان می‌دهد که متقاضیان نان، فاصله‌های اجتماعی را در اطراف نانوایی‌ها نادیده می‌گیرند. تمام این نابسامانی‌ها در روند توزیع نان، ناشی از عدم تجربه در این مورد است که به خاطر تصحیح این روند، ما می‌توانیم از تجارب کشورهای دیگر استفاده کنیم.
به طور مثال، شهر ووهان چین زمانی که در قرنطینه‌ای کامل قرار داشت؛ سیستم ترانسپورت محدود بود؛ رستورانت و دکان‌ها مواد خوراکی بسته شده بود، حتا به مردم عوام اجازه‌ی بیرون شدن از منزل داده نمی‌شد؛ مسؤولان حکومتی غذاهای پخته شده را در سه وعده‌‌ای غذایی؛ به دروازه‌ای خانه‌های افراد نیازمند می‌رساندن؛ کارمندان مؤظف دولتی، مواد غذایی را در جعبه‌های ویژه قرار می‌‌دادند و جعبه‌ها را با قفل‌های غیر تماسی بسته می‌کردند؛ این کار باعث می‌شد تا غذا هیچ تماسی با آورندگان آن نداشته باشد. در حالی که ما غذاهای پخته شده را به خانواده‌های مستحق توزیع نکرده، بل دو قرص نان خشک به آن‌ها می‌دهیم که انتقال آن بسیار ساده بوده در ضمن غرور خانواده‌ها نیز حفظ می‌شود.
در کنار آن کشور چین با داشتن فناوری وتکنالوژی مدرن، اپلیکشن‌های زیاد به نام تحویل غذا دارد؛ زمانی که در چین بودم، بعضی اوقات از این اپلیکشن (MEITUAN) استفاده می‌کردم؛ این اپلیکشن، یکی از پرطرفدارترین اپلیکشن‌ها در سطح شهرهای چین در انتقال و تحویل غذاها به شمار می‌رود؛ که متاسفانه کشور ما از چنین سهولیت‌ها محروم است. اپلیکیشن (MEITUAN) در روزهای دشوار قرنطین ووهان و به منظور جلوگیری از انتقال ویروس، برای خاطر اطمینان مشتریان با حمایت شرکت «تنسنت» یک اپلیکیشن تحویل غذا را به گونه‌ای تنظیم کرده بود که مشتریان و قاصدان نیازی به دیدار چهره به چهره را نداشته باشند؛ تنسنت یکی از غول‌های بزرگ اینترنت در چین است.
به دلیل محدودیت‌های شدید تعریف شده برای ساکنان شهر ووهان، خرید از سوپرمارکیت یا خوردن غذا در خارج از خانه دیگر آسان نبود. این محدودیت‌ها برای کند شدن شیوع ویروس کرونا وضع شده بود.
قابل ذکر است که کشورهای امریکایی و اروپایی نیز از این روش‌ها استفاده کرده‌اند که نتیجه‌ای آن مفید و مؤثر بوده است.
برای کند شدن شیوع ویروس کرونا؛ عملی کردن اصل قرنطین همچنان احترام گذاشتن به خانواده‌های فقیر؛ مسؤولان مؤظف توزیع نان در شهر کابل و سایر ولایات که این پروسه تطبیق می‌شود؛ در ابتدا افراد و خانواده‌های مستحق را با تشریک مساعی با شهرداری؛ کارمندان ناحیه‌های شهر ووکلای گذر ثبت و شناسایی کنند؛ سپس نانی که در نانوایی‌ها آماده می‌شود، توسط واسطه‌ای نقلیه‌ای مخصوص به پشت دروازه‌ای خانواده‌های مستحق منتقل شود؛ بدون شک چنین اقداماتی باعث کاهش تجمعات و جلوگیری از انتشار بیشتر ویروس خواهد شد.
این در حالیست که بیشترین افراد مشکوک و ابتلا به این بیماری، در ولایت کابل به ثبت رسیده است.
