کارشناسان امنیت شبکه میگویند که کشور ایران توان حملات سایبری پیشرفته و ویرانگری دارد.
آنان گفتهاند که حملهی استاکسنت به تاسیسات ایران مانند کاتالیزوری، در جهت رشد توان سایبری ایران عمل کرده است.
چندی پیش دونالد ترامپ، رییس جمهوری ایالات متحدهی امریکا، میخواست که دستور حمله به سه موضع در ایران را در پاسخ به سرنگونی هواپیمای بیسرنشین امریکایی توسط ایران بدهد؛ اما به گفتهی خودش «ده دقیقه پیش از حمله آن را متوقف» کرد.
ترامپ در تویتر دیگری نوشت که دلیل توقف او از حمله به ایران «احتمال کشته شدن ۱۵۰ نفر در اثر حمله» بوده است.
بر بنیاد گزارش واشنگتن پُست، همان روزی که دونالد ترامپ، توقف حمله به نقاطی در خاک ایران را داد، سیستمهای کمپیوتری کنترل تجهییزات موشکی ایران از کار افتادند.
با وجودی که این حمله از سوی وزیر ارتباطات ایران «ناموفق» اعلام شد؛ اما بحث در میان کارشناسان شبکه و حوزهی تکنالوژی اطلاعات در مورد حملهی سایبری و بیهودگی یا اهمیت آن، به شدت افزایش یافته است.
روزنامهی «زود دویچهی» آلمان نوشته است که این حملات سایبری امریکا میتواند فصل جدیدی از یک «جنگ دیجیتالی» میان ایران و امریکا را در نهان آغاز کند.
در سال ۲۰۰۹ امریکا و اسراییل با استفاده از بدافزار استاکسنت موفق شدند که به تاسیسات غنیسازی یورانیوم ایران نفوذ کنند.
این نرمافزار با قدرتی که داشت توانست سانتریفیوژهایی را که در غنیسازی یورانیوم به کار میرفتند، دستکاری کند و در نهایت از کار بیندازد.
گفته میشود که این حمله، بر کاهش سرعت پیشرفت برنامهی اتمی ایران، به طرز چشمگیری تاثیر گذاشته است.