تیم ملی فوتسال زیر بیست سال افغانستان در یک بازی حساس عصر روز گذشته در مقابل تیم ملی فوتسال زیر بیست سال جاپان باخت. بازی در نیمه اول دو صفر به نفع جاپان خاتمه یافت. در نیمه دوم اما افغانستان موفق شد گول اولش را وارد دروازه تیم جاپان بسازد.
این بازی حساس در شرایطی در ولایت تبریز ایران میان تیم ملی فوتسال زیر بیست سال افغانستان و جاپان برگزار شد که پیش از این هیچ نامی از تیم ملی فوتسال زیر بیست سال افغانستان بر سر زبان‌ها نبود.
جاپانی ها در نیمه دوم نیز موفق شدند گول سوم شان را وارد دروازه تیم ملی فوتسال افغانستان بسازد. راه‌یابی تیم ملی فوتسال افغانستان به مرحله نهایی جام آسیا، با تشویق گسترده ای رو به رو شد. این جا در شهرهای مختلف افغانستان شهروندان افغان در نقاط مختلف این بازی را در مانیتورهای بزرگ مشاهده کردند و آماده جشن قهرمانی بودند.
تیم جاپان که از قدرت‌مند‌ترین تیم‌های آسیا است، موفق شد افغانستان را شکست بدهد. برای افغانستان اما این یک پیروزی بود. پیروزی‌ای که فقط با کمتر از یک ماه تمرین به دست آمده است.
افغانستان فقط با بیست روز تمرین به این رقابت‌ها رفت. بدون هیچ بازی تدارکاتی یا اردویی در بیرون از کشور، فقط با تمرین و همت اعضایش وارد تبریز شد. البته با همت یکی از علاقه‌مندان به ورزش، آنان چند روز زودتر به ایران رفتند و توانستند یک بازی دوستانه با جاپان نیز برگزار کنند. بازی‌ای که ۳-۴ به سود افغانستان به فرجام رسید. تیم‌های دیگر با دو سال آمادگی و برگزاری ده‌ها اردو و بازی تدارکاتی اروپایی و آسیایی با کادر مجرب از کشورهای صاحب فوتسال، به رقابت‌ها آمده بودند؛ اما ره به جایی نبردند. حتا میزبان بازی‌ها، ایران که تنها هفت بازی تدارکاتی با روسیه، اوکراین و کشورهای شرق آسیا داشت.
دلیل این‌که تیم ما در نیمه‌ی دوم نمی‌تواند درخشش نیمه‌ی اولش را داشته باشد، همین زمان کم و امکانات ناچیز در دوران آمادگی است. تیمی که از همان ابتدا حریف را در داخل زمینش پرس می‌کند تا مانع شکل‌گیری بازی و دیکته‌ی برتری آنان در زمین شود.
این رقابت‌ها با حضور دوازده کشور برتر فوتسال آسیا، از چند هفته پیش با میزبانی شهر تبریز ایران در چهار گروه سه تیمه آغاز شد. تیم‌هایی که از چلوصاف رقابت‌های انتخابی عبور کرده‌اند.
گروه اول: «ایران، افغانستان و هنگ کنگ»
گروه دوم: «تایلند، لبنان و قیرقیزستان»
گروه سوم: «جاپان، ویتنام و تاجیکستان»
گروه چهارم: «اندونیزیا، عراق و چین تایپه»
از گروه اول ایران و افغانستان، از گروه دوم تایلند و لبنان، از گروه سوم جاپان و ویتنام و از گروه چهارم نیز اندونیزیا و عراق به ترتیب به‌عنوان تیم‌های اول و دوم به مرحله‌ی بعد رسیدند.
افغانستان در نخستین بازی مرحله‌ی گروهی ۱-۶ هنگ کنگ را برد و در دومین بازی، در حالی که نمایش بسیار خوب و برتری نسبت به ایران داشت، ۲-۳ به این تیم باخت و به‌عنوان تیم دوم، راهی یک هشتم شد. حریف بعدی افغانستان تایلند بود. تایلندی که همیشه یکی از مدعیان درجه‌یک قهرمانی فوتسال در آسیا بوده است. با وجودی که تایلند از کادر فنی مجرب اسپانیایی استفاده می‌کرد، این بازی ۲-۳ به سود افغانستان به پایان رسید تا تیم کشورمان رهسپار نیمه‌نهایی شود.
در آن مرحله، اندونیزیا با اردو و آمادگی دو ساله، حریف ما بود. تیم قدرت‌مند و یک‌دستی که در نهایت ۳-۴ مغلوب افغانستان شد تا برای نخستین‌بار شبیه درد زایمان بی‌موقع و در دل یک شب تاریک، فوتبال و فوتسال آسیا تولد یک نام تازه را باور کند!
قدرت جدیدی به نام افغانستان که با بازی‌کنان شایسته و خوبی مثل علی عرب‌زاده، سید حسین موسوی -آقای گل رقابت‌ها- و … معادلات بزرگان فوتسال قاره‌ی کهن را به‌هم زده است.
افغانستان، امروز و در دیدار نهایی به مصاف جاپان می‌رود. تیمی که از نظر تکنیکی در سطح ما نیست؛ اما انسجام تیمی، دوندگی، شوت‌زنی، آمادگی بدنی، نظم و شخصیت قهرمانی دارد. خصوصیاتی که از درون فرهنگ، جامعه و نظام پیشرفته می‌آید. جایی که هیچ چیزی اتفاقی نبوده و معطوف به طرح و برنامه است.
بازی افغانستان- جاپان، تقابل دو سبک متفاوت است. سبک متأثر از فوتسال [فانتزی/ تیمی] امریکای جنوبی و روشی مبتنی بر کارهای گروهی [تاکتیکی/ تک‌ضرب]، اروپایی.
با نگاه به سابقه‌ی دو تیم، جام قهرمانی این دوره برای جاپان گام برداشتن در مسیر تکراری و تنها یک جایزه است؛ اما برای ما، جام نه که جان هم است. جان تازه در کالبد نیمه‌جان ورزش، جامعه، مردم و کشورمان!
جاپان، تیم بسیار قدرت‌مند و منسجمی است؛ اما بچه‌های ما هم تا حالا از هر مانعی عبور کرده‌اند و برای همین، نزد آن‌ها، نتوانستن و نشدن دیگر مفهومی ندارد. ما می‌خواهیم شگفتی کامل شود و اکنون می‌تواند همان روز باشد، روز بزرگ و تاریخی در تاریخ این سرزمین.
